Τσιπράκο, κάποτε πανηγύριζες για τις μούτζες των νέων; Πώς ένιωσες σήμερα που σε “έφτυσαν” κατάμουτρα; Ι ΒΙΝΤΕΟ

*Γράφει ο Φουστούκ

Ρε πώς τα φέρνει έτσι η ρημάδα η ζωή;

Θυμάστε το όχι και τόσο μακρινό 2011, τότε που είχε προκληθεί σούσουρο και εθνική βαβούρα από την έμπνευση ενός μαθητή να μουτζώσει την εξέδρα των επισήμων καθώς περνούσε από μπροστά τους στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου;

Προφανώς και τη θυμάστε.

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που είχαν επικροτήσει την συγκεκριμένη ενέργεια, καθώς όπως υποστήριζαν, αντιπροσώπευε την αγανάκτηση ενάντια στο σάπιο πολιτικό κατεστημένο. Δίκιο ή άδικο, αυτό πίστευαν. Και οι ένοικοι της Κουμουνδούρου, προφανώς έτριβαν τα χέρια τους βλέποντας τη συμβολική αυτή κίνηση διαμαρτυρίας. Μπορεί να μην τάχθηκαν ανοιχτά υπέρ του μαθητή, ωστόσο είμαι βέβαιος ότι ο Τσίπρας και οι λοιποί του ΣΥΡΙΖΑ πολύ την χάρηκαν τη συγκεκριμένη ενέργεια. Μέσα από αυτήν, θεωρούσαν πως ταυτίζονταν με το θυμικό του κόσμου, ο οποίος δικαιολογημένα είχε στραφεί απέναντι στις πολιτικές ορντινάτσες που κάνουν ότι μπορούν για να μη δει τούτος εδώ ο ευλογημένος τόπος προκοπή.

Και να που τα έφερε έτσι ο καιρός και οι διαμαρτυρόμενοι έγιναν κυβερνήτες. Πήραν υπουργεία και καρέκλες, τους δόθηκε το δικαίωμα να ορίσουν τις τύχες μας και να τις επαναφέρουν σε μια τάξη. Κι εκείνοι, αχρηστότεροι των αχρήστων, βουτηγμένοι στην ασυνέπεια, την πολιτική δειλία και την αυτοαναίρεση, ανάγκασαν ακόμη κι εκείνους που τους πίστεψαν φανατικά, να τους γυρίσουν την πλάτη. Τους άφησαν έρμαιους κι ευνουχισμένους να ψάχνουν μάταια ελπίδα. Και κυρίως; Τους έκαναν να πιστέψουν πως όλοι εκείνοι που όρισαν τις τύχες της χώρας από το 1974 κι έπειτα, οι σαπισμένοι μέσα κι έξω πολιτικάντηδες της συμφοράς, της απάτης και της κονόμας, είναι άνθρωποι που τους αξίζει μια ακόμη ευκαιρία, μήπως και βοηθήσουν τη χώρα να ορθοποδήσει εκ νέου. Κατάντια…

Κι επειδή εμείς οι μεγαλύτεροι καμιά φορά χάνουμε τον προσανατολισμό μας εξαιτίας του ευνουχισμού που προανέφερα, μένει στους Νέους, εκείνους με το καθαρό αισθητήριο, να βγάλουν το φίδι από την τρύπα και να μας δείξουν τον δρόμο. Τα κατάφερε ένας πιτσιρικάς σήμερα στην Αστόρια. Ένα Ελληνόπουλο με κάκαλα, που αρνήθηκε να δώσει το χέρι του σε έναν κάποιο κύριο Τσίπρα. Εκείνον που έκανε το άσπρο μαύρο, εκείνον που ξέπλυνε μέσα σε ενάμιση μόλις χρόνο διακυβέρνησης, την πολιτική αλητεία 41 ολόκληρων ετών…

Μπράβο σου ρε πιτσιρίκο!

Ρε πώς τα φέρνει έτσι η ρημάδα η ζωή;

Η ρημάδα η ζωή και η ασυνέπεια θεωρίας και πράξης, για να είμαι περισσότερο ακριβής…