ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ οδηγούν τον λαό στα όρια της φτώχειας

Η κυβέρνηση των Αλέξη Τσίπρα και Πάνου Καμμένου οδηγεί μαθηματικά, άβουλα και μοιραία τη χώρα στην ολοκληρωτική καταστροφή.

Η αριθμητική ουσιαστικά μια απλή και καθαρή επιστήμη αν φυσικά όλοι συμφωνούμε ότι ένα και ένα κάνει δύο. Και οι βασικές διαπιστώσεις της κατάστασης που διαμορφώνεται στην Ελλάδα μετά από 18 μήνες διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι οι εξής:

• Για 527.999 Έλληνες, σύμφωνα με τα στοιχεία του περασμένου Φεβρουαρίου, τα τελευταία διαθέσιμα, ο μέσος μισθός παραμένει καθηλωμένος στα 403 ευρώ μικτά, δηλαδή περίπου 338,52 ευρώ καθαρά -χαμηλότερος από το επίδομα ανεργίας των 360 ευρώ! (Άρα αυτοί δεν φορολογούνται)

• Οι 6 στους 10 συνταξιούχους στη χώρα μας λαμβάνουν σύνταξη κάτω από 700 ευρώ και μάλιστα το 44,8% των συνταξιούχων λαμβάνει μηναία σύνταξη κάτω από το όριο σχετικής φτώχειας των 665 ευρώ. Σε απόλυτους αριθμούς, 1,2 εκατ. άνθρωποι λαμβάνουν σύνταξη που δεν ξεπερνά το ποσό των 665 ευρώ και η οποία αποτελεί -σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή- το σταθερό όριο σχετικής φτώχειας. (Άρα και αυτοί, ουσιαστικά δεν φορολογούνται).

Τα δύο βασικά αυτά οικονομικά μεγέθη που προβλέπεται να επιδεινώνονται συνεχώς στα χρόνια των μνημονίων που θα ακολουθήσουν, με το τέταρτο μνημόνιο να βρίσκεται στο ψήσιμο από τώρα, οδηγούν νομοτελειακά σε ένα απολύτως φαύλο κύκλο όπου στο τέλος θα φορολογείται και το τελευταίο ευρώ, ακόμη και τα επιδόματα ανεργίας, αν θα υπάρχουν και αυτά καθώς το κοινωνικό κράτος βρίσκεται ήδη στην εντατική.

Οι μειώσεις μισθών και συντάξεων φέρνουν νέους φόρους

Τα τελευταία πέντε χρόνια, από τέσσερις διαδοχικές κυβερνήσεις που έφεραν και υπηρέτησαν πιστά την αδιέξοδο και ανερμάτιστη πολιτική των μνημονίων οι συντάξεις στην Ελλάδα μειώθηκαν από 20% έως και άνω του 50%, μέσα από 13 συνεχείς ειδικές ή άλλες πρόσθετες εισφορές. Και παρ’ όλα αυτά τα ασφαλιστικά ταμεία καταρρέουν. Τα φετινά ελλείμματα θα φτάσουν τα 4 δισ. ευρώ και προοιωνίζονται νέες περικοπές παρά τις διαβεβαιώσεις. Άλλωστε, σχεδόν καμία από τις προεκλογικές και μετεκλογικές διαβεβαιώσεις δεν τηρήθηκαν από τις κυβερνήσεις και ειδικότερα από την τελευταία.

Έτσι, η προβολή της εικόνας στο μέλλον -το άμεσο και όχι το μακρινό- είναι κάτι παραπάνω από ζοφερή.

Σύμφωνα με μετριοπαθείς υπολογισμούς, αν η κατάσταση συνεχιστεί όπως είναι σήμερα με τα υπογεγραμμένα μνημόνια και τους ψηφισμένους εφαρμοστικούς νόμους κάθε χρόνο θα φορολογούνται στην Ελλάδα 150.000 πολίτες, λόγω της μείωσης του εισοδήματός τους που θα πέφτει κάτω από το αφορολόγητο όριο.

Ειδικότερα: 

Με το νέο ασφαλιστικό κάθε μισθωτός των 1.000 ή των 1.500 ευρώ, θα λαμβάνει σύνταξη από 500 – 600 ευρώ. Ειδικά από το 2018 που θα αρχίσουν να θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα οι γεννημένοι από το 1950 (υπολογίζονται σε τουλάχιστον 100 – 120.000 άτομα) η συντριπτική πλειονότητα θα αποχωρεί αντικαθιστώντας έναν μνημονιακό μισθό «πείνας» με μια σύνταξη εξαθλίωσης.

Όσοι συνταξιοδοτούνται, θα αντικαθίστανται από νέους εργαζόμενους, οι οποίοι θα αμείβονται κατά κανόνα με με το βασικό μισθό που σήμερα είναι στην καλύτερη περίπτωση 600 ευρώ και προβλέπεται να μειωθεί ακόμη περισσότερο.

Περαιτέρω φτωχοποίηση του πληθυσμού θα επισυμβεί τα επόμενα χρόνια και λόγω των θανάτων. Στην Ελλάδα σημειώνονται κάθε χρόνο περισσότεροι από 110.000 θάνατοι. Και ο μεγαλύτερος αριθμός αφορά σε συνταξιούχους. Με βάση τους μνημονιακούς νόμους δεκάδες χιλιάδες κύριες συντάξεις θα μετατρέπονται κάθε χρόνο σε συντάξεις χηρείας, οι οποίες όμως θα υπολογίζονται βάσει του καινούργιου νόμου. Αυτός προβλέπει ότι η σύνταξη χηρείας αντιστοιχεί, πλέον, στο 50% της κύριας από 70% στο παρελθόν. Μάλιστα, το ποσοστό αυτό ισχύει μόνο τα τρία πρώτα χρόνια και στη συνέχεια μειώνεται στο 25%. Έτσι ακόμη και συντάξεις των 1.300 ευρώ (ελάχιστες μετά τις αλλεπάλληλες περικοπές) θα μετατρέπονται σε συντάξεις των 375 – 750 ευρώ. Τα ποσά αυτά δεν φορολογούνται.

Η συνεχιζόμενη αύξηση της μερικής απασχόλησης με ρυθμό περίπου 30.000 ατόμων ετησίως, ειδικά μετά το 2013 παρότι στατιστικά μειώνει την ανεργία όχι μόνον δημιουργεί προβλήματα επιβίωσης αλλά και δεν έχει κανέναν αντίκτυπο στα φορολογικά έσοδα, καθώς ο μερικώς απασχολούμενος δεν πληρώνει φόρο.

Τέλος, η κυβερνητική επιλογή για «κούρεμα» των συντάξεων άνω των 1.300 ευρώ, που πρακτικά είναι ακόμη χαμηλότερο, αφαιρεί ακόμη μεγαλύτερα ποσά από τον φόρο εισοδήματος. Μετά την περικοπή, για κάθε 100 ευρώ εισοδήματος που έχασε ή θα χάσει ο συνταξιούχος, τα 30 ευρώ θα αφαιρούνται από τα δημόσια έσοδα.

Τα στοιχεία που τρομάζουν

Τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών αποτελούν αδιάψευστο μάρτυρα της καταστροφής που έρχεται. Ο αριθμός των νοικοκυριών που εμφανίζουν οικογενειακό εισόδημα κάτω των 12.000 ευρώ -και κατά συνέπεια πληρώνουν ελάχιστο ή και καθόλου φόρο- αυξήθηκε κατά τουλάχιστον ένα εκατομμύριο στη μνημονιακή εξαετία (2010 – 2015). Μόνο το 2015, εντοπίστηκαν από τις υπηρεσίες της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων 2,5 εκατομμύρια οικογένειες με συνολικό οικογενειακό εισόδημα κάτω από 9.000 ευρώ.

Τα έσοδα από τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων, περιορίστηκαν από τα 10,84 δισ. ευρώ το 2009 στα 7,8 δισ. ευρώ το 2015, με τις πιθανότητες να υπάρξει νέα μείωση το 2016.

Μέσα σε 25 χρόνια -από το 1991 μέχρι σήμερα- στον «πληθυσμό» των συνταξιούχων προστέθηκαν ένα εκατομμύριο πολίτες. Στο ίδιο διάστημα, ο αριθμός των ανέργων σχεδόν τετραπλασιάστηκε, ενώ ο αριθμός των απασχολουμένων παρέμεινε περίπου στα ίδια επίπεδα.

Το 1991 αλλά και το 2001, η απογραφή του πληθυσμού έδειξε ότι αντιστοιχούν δύο απασχολούμενοι σε κάθε συνταξιούχο. Σήμερα η αναλογία αυτή έχει πέσει δραματικά, καθώς σε κάθε συνταξιούχο αντιστοιχούν μόλις 1,37 απασχολούμενοι συμπεριλαμβανομένων και των μερικώς απασχολουμένων.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι η αύξηση του αριθμού των συνταξιούχων είναι επιταχυνόμενη. Από το 1991 μέχρι το 2001, καταγράφηκε μέση καθαρή ετήσια αύξηση της τάξεως των 25.919 ατόμων. Από το 2001 μέχρι το 2011 ο αριθμός ανέβηκε στα 37.341 άτομα, ενώ από το 2011 μέχρι σήμερα καταγράφηκε πραγματική έκρηξη: μέση ετήσια αύξηση του αριθμού των συνταξιούχων κατά 58.556 άτομα. Παρά το γεγονός ότι η αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 έτη, το ψαλίδισμα των πρόωρων συντάξεων και το νέο σύστημα υπολογισμού, θα μειώσει πρόσκαιρα τον αριθμό των συνταξιοδοτήσεων, αυτό δεν αναμένεται να διαρκέσει περισσότερο από δύο χρόνια.