Είναι το «ΕΧΕΤΕ ΒΑΛΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙ;» η πιο ηλίθια ερώτηση όλων των εποχών;

Ο κολλητός μου ο Κωστάκης ήταν ο πρώτος που σόκαρε το παρεάκι μας όταν πήγε κι έγινε πατέρας στα 32 του. Μας υπενθύμισε με τον πλέον εμφατικό τρόπο ότι «μάγκες, ως εδώ ήταν. Αναλάβετε ευθύνες, πάρτε τη ζωή σας στα χέρια σας, τέρμα ο χαβαλές». Ούτε που τον πήραμε χαμπάρι τον πούστη, απροετοίμαστους μέχρι τα μπούνια μας έπιασε. Ακούς εκεί ο αθεόφοβος να μην μας ενημερώσει ότι είχε βάλει μπροστά με την γυναίκα του!

Στην τελική, αν δεν ενημερώσεις τους κολλητούς ότι έχεις βάλει μπροστά για παιδί, ποιον θα ενημερώσεις; Τους γονείς σου και τα πεθερικά σου; Oh wait.

Γονείς και πεθερικά, ρε φίλε. Με το που γίνεσαι 30 χρονών και 25 δευτερολέπτων, λες και το ‘χουν συμφωνημένο να σε κάνουν να νιώσεις πιο αμήχανος και από ρούκι σε συνέντευξη τύπου, έρχονται και στο πετάνε κατάμουτρα,  λες και είναι η πιο φυσιολογική ερώτηση στον κόσμο.

Ρε τι ‘ν’ τούτοι ρε;

Πουχού. Κάθεσαι αμέριμνος να φας στο οικογενειακό τραπέζι με τους δικούς της (όχι ότι πάνε πίσω οι δικοί σου) κι εκεί που προσπαθείς να χωνέψεις το ανάλατο παστίτσιο της πεθεράς (τυχαίο παράδειγμα, κυρία Έφη)  σκάει το σύνηθες μπομπίδι: «Τι νέα παιδιά; Έχετε βάλει μπρος για να μας κάνετε κανά εγγόνι ή ακόμα;». Αλλάζεις μια ντουζίνα χρώματα και πάνω που πας να ξεστομίσεις ένα πομπώδες «ΩΝΑΣΟΥΓΑ», έρχεσαι στα συγκαλά σου, παίρνεις μια ανάσα και τελικά ξεστομίζεις ένα ξεψυχισμένο: «Νταξ, κάθε πράγμα στον καιρό του».

Και τι να του πεις; 

«Ναι, πεθερούλη μου, εννοείται πως έχουμε βάλει μπροστά για παιδί! Πιο συγκεκριμένα, βάλαμε μπροστά προχτές το βράδυ κατά τις 11μιση, με το που γύρισα από το γήπεδο. Ναι, ναι, ναι, είχα πάει γήπεδο, ναι, ναι, ναι, εκεί που σας τρυπήσαμε 3-0 από ημίχρονο. Δεν σε χάλασε πελατάκο!  Έτσι, που λες…  Βάλαμε μπροστά για τα καλά προχτές βράδυ και χτες μεσημέρι προχωρήσαμε σε πιστή επανάληψη και μάλλον θα γίνεις παππούς. Τα νέα σου;» Δεν γίνονται αυτά. Κι εκείνοι,αντί να χώνονται στη γωνιά τους μπροστά στην εικόνα μας να θωπεύουμε το βλαστάρι τους, να μας βάζουν στη γωνία και να μας κάνουν ανενόχλητοι την πιο ηλίθια ερώτηση στην ιστορία των ηλίθιων ερωτήσεων.

Κι άντε πες αυτοί είναι γονείς και έχουν τα χίλια τους τα δίκια να ανυπομονούν. Οι άλλοι; Τι φάση; Οι θειες, οι μπαρμπάδες, οι γείτονες, εκείνος ο συμμαθητής που έχεις να ανταμώσεις από το πούλμαν που επιστρέφατε από την 5ήμερη. «Τι λέει; Το προσπαθείτε για κανά παιδάκι;».

Ρε ουστ! Τι αδίστακτος σταρχιδισμός είναι αυτός; Μιλάμε τώρα για την πιο αδιάκριτη κι αμήχανη ερώτηση που έχει ξεστομίσει ανθρώπινο στόμα και έχει σκαρφιστεί ανθρώπινος εγκέφαλος. Μια ερώτηση που ο μοναδικός πρόθυμος να απαντήσει ανά πάσα ώρα και στιγμή -και να απαντήσει και καταφατικά μάλιστα- είναι ο Κώστας ο Βουτσάς.

Το πιο σημαντικό από όλα δε, εκείνη η περίπτωση που μπορεί να γκρεμοτσακίσει ψυχές και ψυχολογίες, είναι το να απευθύνεις την ερώτηση σε ζευγάρι που βρίσκεσαι σε φάση που προσπαθεί να τεκνοποιήσει αλλά -για τον άλφα ή βήτα λόγο- δεν. Ψιλά γράμματα στο κεφάλι εκείνων των -ηντα κάτι που δεν λένε να καταλάβουν ότι η απόφαση για το πότε θα αποφασίσεις να κάνεις απογόνους δεν αφορά κανέναν άλλο παρά μόνο το ίδιο το ζευγάρι.

Υπάρχουν βέβαια κι εκείνοι που μαρτυράνε χωρίς ξύλο

Για να τα λέμε κι όλα, η συγκεκριμένη ερώτηση δεν βγαίνει μονάχα από στόματα κι εγκεφάλους γεροντίστικους. Πες μου ότι δεν έχεις πετύχει άτομα της ηλικίας σου να βγαίνουν φόρα παρτίδα μπροστά σε παρέα και να το φωνάζουν:

«Να μωρέ, βάζουμε κάνα φράγκο στην άκρη με τη Γιώτα γιατί τον τελευταίο καιρό το προσπαθούμε». 
«Τι εννοείς “το προσπαθούμε” ρε Θανάση; Έχετε βάλει μπροστά για παιδί ρε Θανάση; Μίλα καθαρά Θανάση!» 
«Ναι ρε συ. Το προσπαθούμε όσο δεν φαντάζεσαι»

Και έχεις απέναντί σου εκείνη την ώρα 5-6 μαντραχαλαίους που όχι μόνο φαντάζονται αλλά έχουν σχηματίσει ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΗ εικόνα για το πως μπιστάς, «πυροβολώντας» ελεύθερα και κατά ριπάς. Με κάθε λεπτομέρεια. Κι εσύ κάθεσαι και τους απλώνεις βούτυρο στο ψωμί του φάπενινγκ. Για σοβαρέψου λιγάκι, έτσι;

ΥΓ: Στο εξής: βλέμμα απαξίωσης και περιφρόνησης σε κάθε πεθερικό και γονιό, κάθε κουτσομπόλα γειτόνισσα και θεια που πάει να μπει νταβάς στο κρεβάτι μας. Θα νικήσουμε και θα γκαστρώσουμε/γκαστρωθούμε όταν ΕΜΕΙΣ γουστάρουμε. Και το χειρότερο για εσάς; ΘΑ ΤΟ ΠΑΡΕΤΕ ΧΑΜΠΑΡΙ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΕΞΙΤΗΡΙΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ. Άιντε.

 

 

Πηγή: Ντίνος Ρητινιώτης, ratpack