O Γιώργος Μαρινάκης στο Daynight: «Δεν θέλω να κατέβω υποψήφιος χωρίς αντίπαλο στο Ρέθυμνο»

*Η  παρούσα συνέντευξη έλαβε χώρα πριν το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη

Ο Γιώργης Μαρινάκης, ως επικεφαλής του Συνδυασμού «Νέα Αντίληψη για το Ρέθυμνο» εξελέγη το 2007 και διατελεί μέχρι και σήμερα Δήμαρχος Ρεθύμνης.

Η πολυετής του θητεία δεδομένα έχει προσφέρει πολλά στον τόπο, καθώς η συσσωρευμένη εμπειρία του έχει αποδειχτεί σε πολλές των περιπτώσεων ικανή να βγάλει το «φτωχό και παντέρμο» Ρέθυμνο από την σκιά των εξελίξεων και να το καταστήσει πρωταγωνιστή σε μια σειρά από δράσεις και τομείς πολιτικής.

Το ίδιο δεδομένα, έχει δημιουργήσει κατά καιρούς και θύλακες αντίδρασης, οι οποίοι ωστόσο δεν φαίνονται -μέχρι σήμερα- ικανοί να συγκροτήσουν μια εναλλακτική προς την οποία θα στρέφονταν μαζικά οι ψηφοφόροι του Ρεθύμνου.

Η συνέντευξη του Γιώργου Μαρινάκη στο Daynight.gr, λύνει ερωτήματα και προβληματισμούς που τέθηκαν με σαφή και λεπτομερή τρόπο, ενώ ο Δήμαρχος αναφέρεται διεξοδικά στο έργο της δημοτικής αρχής, στην κοινή γραμμή που ακολουθεί ο ίδιος και οι συνεργάτες του, καθώς και στο τι έχει να περιμένει από το Δήμο η ρεθυμνιώτικη κοινωνία.

Συνέντευξη: Νατάσσα Βογιατζή
Φωτογραφίες: Daynight.gr

Η τελευταία σας θητεία, δεν αποδείχθηκε και… τόσο «τελευταία». Ποιοι ήταν οι λόγοι που διαμόρφωσαν την απόφασή σας για την διεκδίκηση μίας πέμπτης θητείας; Θα σας… ιντρίγκαρε η προοπτική του μακροβιότερου δημάρχου;

Αυτό θα λέγαμε πώς είναι πολύ εγωιστικό και δεν ισχύει. Πάντα προσπαθώ να κάνω αυτό που νομίζω σωστό για το Ρέθυμνο. Εγώ και όλοι οι συνεργάτες μου, όχι μόνο εγώ, έχουμε αφιερώσει πολύ χρόνο και δύναμη, στερούμενοι πράγματα προκειμένου να υπηρετούμε τους Ρεθυμνιώτες και τις Ρεθυμνιώτισσες.

Προσπάθησα να δημιουργηθεί μία συλλογική παρουσία της επόμενης μέρας στο Ρέθυμνο. Δυστυχώς, διαπίστωσα ότι δεν υπήρχε η δυνατότητα, αυτοί οι άνθρωποι να συνεννοηθούν μεταξύ τους. Όταν, λοιπόν, διαθέτεις ένα σύστημα, το οποίο από μόνο του θέλει ενίσχυση και το βλέπω να κατακερματίζεται, εγώ ο ίδιος ανησύχησα πάρα πολύ. Επί δυόμισι, σχεδόν, χρόνια προσπάθησα να δώσω τις κατευθύνσεις και τις συμβουλές μου, λέγοντας τα ίδια σε όλους. Όμως, δεν βρέθηκε αυτή η κοινή συνισταμένη και εκείνοι θα πουν αν οι λόγοι υπήρξαν εγωιστικοί ή όχι. Το παράξενο είναι πως όταν δήλωσα ότι εγώ ενδιαφέρομαι να συνεχίσω, τότε άρχισαν να μιλάνε μεταξύ τους. Γιατί δεν το έκαναν νωρίτερα αυτό;

Μήπως λειτουργήσατε εσείς σαν… κίνητρο; Μήπως χρειαζόταν από εσάς το «πράσινο φως, προκειμένου να επικοινωνούν περισσότερο;

Νομίζω ότι το προβάδισμα το δίνει η κοινωνία και δεν πιστεύω ούτε σε διαδικασίες «δελφίνων» ούτε σε διαδικασίες ότι «δίνεις δαχτυλίδια». Προφανώς, ενθαρρύνεις κάποιους ανθρώπους που θεωρείς ότι εν δυνάμει θα μπορούσαν να αποτελέσουν μία αξιόπιστη παρουσία στα δημοτικά έργα, και αυτό το έκανα. Αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό. Όπως, επίσης, πρέπει να ξέρετε πως όταν δεν υπάρχει το προηγούμενο στοιχείο της συνεννόησης, δεν κινδυνεύει απλώς την επόμενη μέρα ο δήμος να μην έχει μία αξιόπιστη δημοτική αρχή. Το χειρότερο ήταν ότι και η παρούσα θητεία που γίνεται κάτω από κρίσιμες συνθήκες υγειονομικές, οικονομικές, ενεργειακές, κινδύνευσε να χαθεί. Είχαμε σημεία αποσύνθεσης. Αυτό, λοιπόν, εγώ δεν μπορούσα να το επιτρέψω, διότι ως αποτέλεσμα θα υπήρξε να χαθεί τόσο η επόμενη θητεία, όσο και η παρούσα, με μία παράξενη «δελφινολογία» και χωρίς καμία συνεργασία μεταξύ τους. Οπότε, υποχρεώθηκα να δηλώσω υποψηφιότητα για το δήμο μας, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη μου το γεγονός ότι πάρα πολλοί συνεργάτες και άνθρωποι που στηρίζουν το δήμο μας και την προσπάθειά μας όλα αυτά τα χρόνια απαίτησαν την παρουσία μου και για την επόμενη μέρα. 

Αυτοί ήταν λοιπόν οι λόγοι που με οδήγησαν να αλλάξω γνώμη, να αναθεωρήσω την αρχική μου απόφαση: από τη μία η τεράστια ώθηση της δημοτικής μου ομάδας και από την άλλη η αδυναμία των υπολοίπων να εμφανιστούν ως υποψήφιοι, προτείνοντας προφανώς τους ανθρώπους που θα τους στήριζαν.

Οφείλω πάντως να τονίσω για άλλη μια φορά ότι είμαι πλήρως ικανοποιημένος και ευγνώμων στους Ρεθυμνιώτες για τον τρόπο με τον οποίο με έχουν προτιμήσει μέχρι τώρα. Δεν έχω κάποιο πρόβλημα προσωπικό ούτε βάζω τέτοια στοιχήματα.

Μέχρι στιγμής, με τα δεδομένα που διαθέτουμε φαίνεται ότι στις επόμενες εκλογές θα παίξετε σχεδόν χωρίς αντίπαλο. Είναι αυτό μία ένδειξη προσωπικής σας επιτυχίας ή απλώς αποτελεί μια συγκυρία πολιτικής τελμάτωσης και αδυναμίας ανάδειξης νέων δυνάμεων στο Ρέθυμνο;

Καταρχήν, θεωρώ ότι είναι ακόμα πολύ νωρίς. Οι εκλογές θα πραγματοποιηθούν τον Οκτώβριο. Αυτή τη στιγμή, όλο το πολιτικό σύστημα ασχολείται-και όχι άδικα-με τις εθνικές εκλογές, γεγονός που εκτιμούμε ότι θα συμβεί στους επόμενους μήνες. Εκείνο που εγώ θεωρώ ως ανησυχητικό σημείο δεν είναι ότι θα κατέβω χωρίς αντίπαλό. Δεν το πιστεύω αυτό, ούτε το επιθυμώ και ούτε το επιδιώκω. Και σαφώς αν συμβεί δεν θα το θεωρήσω απόρροια της προσωπικής μου επιτυχίας. Θα έλεγα ότι είναι μία ένδειξη ότι ολοένα και λιγότεροι άνθρωποι ασχολούνται με τα κοινά. Αυτό αποτελεί ζήτημα που πρέπει να προβληματίσει και το πολιτικό σύστημα-το κεντρικό- για τη διαχρονική απαξίωση των ανθρώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Στις συζητήσεις, τόσο στον πραγματικό κόσμο, όσο και στον διαδικτυακό, είναι εμφανές ότι η πλειονότητα των κατοίκων του Ρεθύμνου έχουν παράπονα από τον τρόπο λειτουργίας και την αποτελεσματικότητα της ΔΕΥΑΡ; Είστε κοινωνός αυτών των ανησυχιών; Είναι η ΔΕΥΑΡ ένα πονεμένο ζήτημα για την πόλη μας;

 

Καταρχήν, πρέπει να ξέρετε ότι είμαι πρόεδρος όλων των ΔΕΥΑ της Ελλάδος. Η ΔΕΥΑΡ, είναι η μόνη ΔΕΥΑ της Ελλάδος η οποία έχει επιλεγεί να κάνει ένα πιλοτικό πρόγραμμα που αφορά τα θέματα ύδρευσης, αποχέτευσης, μικρών αντιπλημμυρικών έργων, καθώς και τη διαχείριση όμβριων στο δήμο μας.

Η ΔΕΥΑΡ έχει τα ίδια προβλήματα που έχουν όλοι οι δημόσιοι οργανισμοί, την έντονη υποστελέχωση. Όπως επίσης, πρέπει να ξέρετε ότι είναι άδικη η συζήτηση που γίνεται για τον εξής λόγο: όταν λέμε ΔΕΥΑΡ, από τότε ακόμα που ιδρύθηκε, είχε σαν ζωτικό χώρο ευθύνης μόνο την πόλη. Με τις δύο μεγάλες μεταρρυθμίσεις, του Καποδίστρια και του Καλλικράτη, προστέθηκαν στην ευθύνη της αχαρτογράφητες περιοχές. Για φανταστείτε, λοιπόν, μία επιχείρηση που έχει μία ζώνη ευθύνης, κάποιων χιλιομέτρων παραλιακών ξαφνικά να έχει πάρει όλο το Βρύσινα και άλλους τρεις Δήμους και να φτάνει τώρα από τον Καβρό έως και τον Γεροπόταμο και την Ελεύθερνα.

Αυτή η ενδοχώρα είναι αχαρτογράφητη. Καμία από αυτές τις περιοχές δεν είχε δίκτυα ούτε ύδρευσης, ούτε αποχέτευσης και πολύ περισσότερο επεξεργασίας των λυμάτων της, κάτι το οποίο θεωρώ βέβαιο ότι θα έχει επιλυθεί στα επόμενα χρόνια αφού έχουμε εξασφαλίσει τις αναγκαίες χρηματοδοτήσεις για αυτό. Όταν ανέλαβα τη ΔΕΥΑ Ρεθύμνου είχε 105 υπαλλήλους και είχε στην ουσία μόνο την πόλη και τα χωριά των Βρυσών. Σήμερα, με 101 χωριά έχει 65 ανθρώπους. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, αυτό που ανέφερα και προηγουμένως,  κάποιοι προσπαθούν να αφυδατώσουν τα συστήματα και υπάρχουν και δεύτερες σκέψεις για ιδιωτικοποιήσεις και λοιπών άλλων διαδικασιών.

Ξέρετε πρέπει να είμαστε πολύ ειλικρινείς. Η ΔΕΥΑΡ αυτή τη στιγμή, αντιμετωπίζει μία τρομακτική κρίση στο κοστολόγιό της. Για να γίνει αυτό κατανοητό σας αναφέρω ότι τον περσινό Οκτώβρη πλήρωσε ρεύμα 355 .000 ευρώ. Τον προηγούμενο 250.000 , τον φετινό 1.ο36.000 χωρίς να έχει βάλει ούτε μισό ευρώ αύξηση στα τιμολόγια, γεγονός που φυσικά δεν μπορεί να συνεχιστεί. 

Το θέμα της εύρεσης κατοικίας και των πανάκριβών  ενοικίων «καίνε» το Ρέθυμνο. Οι φοιτητές οι οποίοι αποτελούν μεγάλο μέρος του ενεργού πληθυσμού του Ρεθύμνου, «πνίγονται» από την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί. Μπορεί η δημοτική αρχή να συνδράμει στην… κατάσβεση της φωτιάς ή είναι ανήμπορη μπροστά στις επιταγές της ελεύθερης αγοράς;

Λοιπόν, πρώτον συμφωνώ απολύτως με τη διαπίστωσή σας, που αποτελεί στην ουσία ένα ρητορικό ερώτημα, την απάντηση την δώσατε και από εμάς ζητάτε να πούμε τι μπορούμε να κάνουμε. Θα σας πω πολύ σύντομα ότι το είχαμε δει ήδη το θέμα αυτό πριν ακόμα παρατηρηθεί η λαίλαπα της τουριστικοποίησης κάθε αστικής κατοικίας στο Ρέθυμνο, με το γνωστό σύστημα Airbnb, το οποίο δυστυχώς δεν ελέγχθηκε σωστά, ούτε από την πολιτεία. 

Για αυτό, λοιπόν, είχαμε τότε φροντίσει να προωθήσουμε τις φοιτητικές κατοικίες και σας αναφέρω ότι ευτυχώς έχουμε πλέον ανάδοχο για την κατασκευή των 2.000 φοιτητικών κατοικιών και του μεγάλου αμφιθεάτρου. Θεωρώ βέβαιο ότι όσα παιδιά θέλουν να έρθουν στο Ρέθυμνο να σπουδάσουν, δεν θα έχουν το κώλυμα της κατοικίας, αφού θα υπάρχει προσφορά μεσα απο τις φοιτητικές κατοικίες και επιπλέον θα γίνει εξορθολογισμός των ενοικίων. 

Σαφώς, καθώς οι φοιτητές αποτελούν μία κοινωνική ομάδα που μπορεί αργότερα εργασιακά να συνεχίσει στο Ρέθυμνο και να στηρίξει την τοπική οικονομία…

Βεβαίως, και πάρα πολλά παιδιά έχουν μείνει στο Ρέθυμνο και έχουν γίνει συμπολίτες μας. Γιατί το Ρέθυμνο πραγματικά αποτελεί έναν ωραίο τόπο, είναι μία όμορφη πόλη. Η Κρήτη είναι ένας παράδεισος για πολλούς λόγους. Για αυτό, εμείς θέλουμε τα παιδιά αυτά τουλάχιστον να αισθάνονται άνετα και ασφαλή ακόμα και αν δεν μείνουν μόνιμα στο Ρέθυμνο. 

Εκτός, λοιπόν, των φοιτητικών κατοικιών, ο δήμος μας αυτόν τον μήνα θα έχει τον ανάδοχο ο οποίος θα αναλάβει τη επέκταση του σχεδίου πόλης, αρχικά 400 στρεμμάτων και επίκειται και νέα διαδικασία για ορισμό αναδόχου και σε άλλες περιοχές του Ρεθύμνου, με προτεραιότητα της Σαρακίνα. Τέλος, προσπαθούμε να τακτοποιήσουμε τη 56 Πράξη, η οποία θα δώσει άλλα 100 στρέμματα πολεοδομήσιμης γης μέσα στην περιοχή του Ρεθύμνου, στον Μασταμπά συγκεκριμένα. Άρα, άμεσα μιλάμε για 500 στρέμματα και η άμεση επιδίωξη μας είναι πολύ γρήγορα να εντάξουμε και άλλες περιοχές. Είναι φανερό ότι προσπαθούμε να δημιουργήσουμε  μία υπερπροσφορά δομήσιμης γης, ώστε να αποσυμφορήσουμε αυτήν την φοβερή οικιστική πίεση που οδηγεί και σε παραλογισμούς, σύμφωνα με τους κανόνες της αγοράς.

Ντόρος μεγάλος έγινε γύρω από τις αναφορές για επερχόμενη κατάργηση του κέντρου νεοσυλλέκτων στο Ρέθυμνο και η εναντίωσή σας, όπως γνωρίζουμε, είναι δεδομένη. Έχετε κάνει κάποιες κινήσεις που να επιβεβαιώνουν ή να διαψεύδουν τον συγκεκριμένο ντόρο;

Ελπίζω ότι αυτό το θέμα έληξε οριστικά. Κι ευτυχώς έγινε το αυτονόητο. Διότι δεν μπορεί στο μεγαλύτερο νησί της πατρίδας μας να μην υπάρχει στρατόπεδο να παρουσιάζονται οι νεοσύλλεκτοι και να μπορούν οι ίδιοι να εμφανίζονται στις πόλεις και στα χωριά τους. Είναι αδικία η Κρήτη να μην έχει ένα κέντρο, γιατί το στρατόπεδο μας ενισχύεται και λόγω των γεωπολιτικών καταστάσεων ολοένα και περισσότερο. Λέω, λοιπόν, ότι δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να ταλαιπωρούνται όλοι και να συνωστίζονται στην Κεντρική Ελλάδα και στην Πελοπόννησο. Και ήμουν ο πρώτος που σήκωσα τη φωνή μου και ακολούθησαν και άλλοι βουλευτές, όπως ο κ. Κεφαλογιάννης και ο κ. Ξανθός και η κα Λιωνή, σύσσωμοι. 

 

Γινόμαστε μάρτυρες τον τελευταίο καιρό μιας «Οδύσσειας» για το νοσοκομείο Ρεθύμνου, το οποίο υπολειτουργεί τόσο υλικοτεχνικά όσο και σε έμψυχο δυναμικό. Αποτελεί κοινό μυστικό ότι δεν ανταποκρίνεται σε καμία περίπτωση στις ανάγκες της ρεθυμνιώτικης κοινωνίας. Υπάρχουν στην ατζέντα σας παρεμβατικές πρωτοβουλίες για την επίλυση αυτού του καίριου ζητήματος;

Η κοινωνία του Ρεθύμνου αντιδρά συστηματικά και συνολικά στην όποια υποβάθμιση του νοσοκομείου μας που δυστυχώς έχει την ίδια μοίρα που εχουν όλα τα επαρχιακά νοσοκομεία της πατρίδα μας. Μπορώ μάλιστα να σας διαβεβαιώσω οτι στο νοσοκομείο Ρεθύμνου και το προσωπικό και ο εξοπλισμός είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Όμως, όταν έχουμε υποχρηματοδότηση του ΕΣΥ, είναι προφανές ότι δεν έρχεται όλο το προσωπικό που θα θέλαμε. Ένας σοβαρός λόγος ειναι το οικονομικό κι η σοβαρή επιβάρυνση για τη στέγαση του προσωπικού, την ίδια στιγμη που στην Ευρώπη στην Κύπρο μπορουν να εξασφαλίσουν πολύ υψηλότερες αποδοχές.

Επίσης, θεωρώ ότι μία αναβάθμιση του νοσοκομείου, θα το κάνει περισσότερο ελκυστικό για τους γιατρούς που έχουν φιλοδοξίες. Για αυτό η πρόταση που κάναμε, και είναι πάρα πολύ σωστή, είναι ένα νέο νοσοκομείο απόλυτα διασυνδεδεμένο με την ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Αυτό σημαίνει, μία μέθεξη των κλινικών, με συμμετοχή επιστημόνων υψηλού επιπέδου. Κανείς δεν θα το δει το Ρέθυμνο σαν τόπο που θα «παρκάρει» τις ιατρικές του φιλοδοξίες, αλλά θα είναι ένα δίδυμο σύστημα. Αυτό νομίζω ότι είναι η λύση που πρέπει να προκρίνουμε και πρέπει η πολιτεία να αντιμετωπίσει από τη στιγμή μάλιστα, και ευχαριστούμε πάρα πολύ και τον Πρύτανη και την πανεπιστημιακή κοινότητα, διατίθενται να παραχωρήσουν δωρεάν εξαιρετική γη σε πολύ καλό σημείο, όπου όλοι να εξυπηρετούνται. Το υπάρχον νοσοκομείο  να παραμείνει μία κοινωνική ιατρική μονάδα για να αντιμετωπίζει τα πρωτοβάθμια προβλήματα υγείας. Πρέπει να δώσουμε κίνητρα και να πούμε αν θέλουμε δημόσιο σύστημα υγείας ή όχι.

Ο γόρδιος δεσμός του πάρκινγκ στο Ρέθυμνο δεν φαίνεται να λύνεται παρά τις όποιες προσπάθειες των τελευταίων χρόνων. Ακούγεται πως οι αθλητικές εγκαταστάσεις στους 4 Μάρτυρες θα καταργηθούν για να ανεγερθούν αντίστοιχες πάρκινγκ. Έχουν βάση αυτοί οι ψίθυροι;

Για να βάλουμε τα πράγματα σε μία τάξη, η πόλη χωροταξικά είναι χτισμένη για 18.000 ανθρώπους. Δεν είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι μπορούμε να εξεύρουμε θέσεις στάθμευσης, αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία. Όλη η Ευρώπη έχει λύσει αυτά τα ζητήματα με την λεγόμενη «βιώσιμη κινητικότητα». Αυτή τη στιγμή, η προσπάθεια που κάνουμε από το 2007, σε συνεργασία με το Πολυτεχνείο Κρήτης, το Μετσόβιο Πολυτεχνείο, με φωτισμένους επιστήμονες, είναι πώς να πείσουμε τους ανθρώπους ότι δεν χρειάζεται πάντα να μετακινούνται με το αυτοκίνητο τους, όταν υπάρχουν μεγάλα πεζοδρόμια, ποδηλατοδρόμοι. Υπάρχει πραγματικά η δυνατότητα να αισθανθεί κάποιος ανθρώπινα. Εμείς παρακολουθούμε την πόλη μέσα από τις κάμερες και έχουμε διαπιστώσει ότι το πρόβλημα εντοπίζεται το πρωί που έχουμε προσέλευση των μαθητών στα σχολεία και το απόγευμα όταν πάνε τα παιδιά στο φροντιστήριο. Φυσικά, πρέπει να πούμε ότι οι συμπολίτες μας δεν προτιμούν εναλλακτικές διαδρομές. Όλοι επιθυμούν να περνάνε από την Κουντουριώτη και τη Μοάτσου, αντί να πάνε, παραδείγματος χάρη, από το παραλιακό μέτωπο και να αποσυμφορήσουν την κατάσταση.

Επίσης, αυτό το ζήτημα περί πάρκινγκ είναι μία κατασκευασμένη αλήθεια. Ναι μεν υπάρχει ένα σπέρμα αλήθειας γιατί όλοι θέλουν να έχουν δύο και τρία αυτοκίνητα στις οικογένειες τους. Ο Γιαπωνέζος πολίτης πριν αγοράσει αυτοκίνητο υπογράφει ότι έχει θέση πάρκινγκ. Εδώ θεωρούν ότι είναι υποχρέωση του Δημάρχου να βρει θέσεις παρκινγκ. Τώρα αναφορικά με το παρκινγκ στους 4 μάρτυρες υπάρχει σχεδιασμός και υπάρχει και μία μεγάλη διεκδίκηση. Θεωρώ ότι θα έχουμε καλά νέα σύντομα (σσ. οι εξελίξεις των πραγμάτων, επιβεβαιώνουν τον κ. Μαρινάκη). Θα κάνουμε ένα υπόγειο παρκινγκ και από πάνω θα έχουμε μία εξαιρετική πλατεία. Γιατί οι πόλεις πάσχουν από ελεύθερους χώρους. Όσα πάρκινγκ και να κάνεις αν το μυαλό και η νοοτροπία είναι η ίδια δεν θα φτάνουν. Μάλιστα, έχω μία ωραία ιδέα: για μία βδομάδα να επιτρέψουμε ελεύθερη κίνηση των αυτοκινήτων χωρίς απαγορευμένη στάθμευση, τα παρκινγκ όλα δωρεάν. Θα έρθει ο ίδιος ο κόσμος να ζητήσει τάξη, πειθαρχία και οργάνωση.