Χανιώτισσα ταξίδεψε μέχρι τη νότια Αφρική για να τρέξει για καλό σκοπό!

Έναν αγώνα για τη στήριξη του ξενώνα κακοποιημένων γυναικών και φιλοξενίας παιδιών του Δήμου Ηρακλείου έδωσε η πρωταθλήτρια στο Τρίαθλο Μάνια Μπικώφ.

Η αθλήτρια ταξίδεψε μέχρι τη νότια Αφρική, όπου κάτω από αντίξοες συνθήκες κατάφερε να φέρει σε πέρας την αποστολή της και να αποπερατώσει τον αγώνα, δίνοντας δύναμη και κουράγιο στους συνανθρώπους μας.

Η αθλήτρια συμμετείχε στον αγώνα IRON MAN όπου διήνυσε 3800 μέτρα κολύμβησης 180χλμ ποδηλασίας  – 42,2χλμ τρέξιμο. Η ίδια κλήθηκε να αντιμετωπίσει και τα προβλήματα της μητέρας φύσης, όπως αναφέρει καθώς έγιναν αρκετές μεταβολές στον καιρό κατά τη διάρκεια του αγώνα, που δυσκόλεψαν έτσι, το έργο της.

Χωρίς να πτοηθεί ούτε λεπτό, και έχοντας στο μυαλό της, όπως αναφέρει, τόσο τις κακοποιημένες γυναίκες που φιλοξενούνται στον ξενώνα, όσο και την ασύλληπτη τραγωδία στα Τέμπη, με το σύνθημα “Πάρε με όταν φτάσεις” που είχε γράψει η ίδια, κατάφερε να ολοκληρώσει τον στόχο της.

Παρά τις δυσκολίες που κλήθηκε να αντιμετωπίσει η Μάνια Μπικώφ κατάφερε να τερματίσει στην 9η θέση από 24 συμμετέχουσες ανοίγοντας τον δρόμο για την πρόκριση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα IRONMAN στην Κόνα.

Η ίδια θα συνεχίσει τους αγώνες προκειμένου να στηρίξει τον Σύνδεσμος Μελών Γυναικείων Σωματείων Union of Women Association , για τον ξενώνα φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών αλλά και για το Σπίτι των Αγγέλων.

Όπως αναφέρει η ίδια στην ανάρτησή της:

“Ο αγώνας τώρα.. ήταν εξαιρετικά απαιτητικος.. μια ακόμη μεγάλη προσωπική δοκιμασία, όπου η μητέρα φύση δυσκόλεψε κατά πολύ κάθε κομμάτι του, με συνεχόμενες καταιγίδες κ αστραπές κάτι που οδήγησε σε καθυστέρηση έναρξης κ αλλαγή της απόστασης στην κολύμβηση, πολυ βροχή, πυκνή ομίχλη, ανέμους, καυτό ήλιο, ξανά βροχή κλπ κλπ στο ποδήλατο σε μια ιδιαίτερα τεχνική διαδρομή όπου η ομορφιά του τοπίου ήταν απλά μαγική! 180χλμ μετά ξεκίνησα το τρέξιμο,κάνοντας τα 30χλμ από τα 42,2 κάτω από ασταμάτητη βροχή, ριπές ανέμων που στις ανηφόρες απλώς δεν προχωρουσες κ με την ψυχή μου γεμάτη τοσο από το μέγεθος της προσπάθειάς μου να στηρίξω τις κακοποιημένες γυναίκες, χωρίς καμμία χρηματική βοήθεια από κανέναν..αλλά κ με όλη την συναισθηματική φόρτιση,θλίψη κ θυμό για την δολοφονία τόσων ανθρώπων πίσω στην Ελλάδα.. βαρύ το φορτίο μέσα μου, μα δε σταμάτησε ποτέ να μου δίνει δύναμη για το ένα παραπάνω βήμα.. όσες φορές χρειάστηκε.. κοιτούσα τον αριθμό συμμετοχής μου κ το #παρεμε_οταν_φτασεις που είχα γράψει ειλικρινά γέμιζε δάκρυα τα μάτια μου αλλά κ χρέος να τιμήσω τη μνήμη τους

Πολλά πήγαν απρόβλεπτα, χάθηκαν οι αποσκευές κ το ποδήλατο, όταν επιτέλους έφτασαν στο Πορτ Ελίζαμπεθ υπήρχε ένα πρόβλημα με το ποδήλατο μου ,ευτυχώς ο Σπύρος όπως πάντα έκανε τ αδύνατα δυνατά κ βρήκαμε λύση, στην προπόνηση κολύμβησης με τσίμπησαν τσούχτρες blue bottles, σε χέρια κ πόδια,όπου δηλαδή υπήρχε ακάλυπτο δέρμα από τη στολή με έντονο οξύ πόνο και σημάδια για μέρες ,δεν εγινε ολόκληρο το κολύμπι που εμένα είναι το πιο δυνατό μου μάτι του αγώνα, παρ’ολα αυτά τερμάτισα στην 9η θέση από 24 γυναίκες της κατηγορίας μου, πήρα την πρόκριση για το παγκόσμιο πρωτάθλημα της IRONMAN στην Κονα..αλλά έπειτα από πάρα πολλές προσπαθειες οι κάρτες που είχαμε μαζί μας στο ταξίδι δεν μπορούσαν να εγκριθούν κ δεν υπήρξε η διάθεση από τη διοργάνωση να βρεθεί άλλος τρόπος πληρωμής .. οπότε κ όσο η διαδικασία ήταν ακόμη σε εξέλιξη παραιτήθηκα της πρόκρισης.

Παρ’ολες τις αντίξοες συνθήκες, η υποστήριξη του κόσμου σε κάθε χλμ σχεδόν του αγώνα και στο ποδηλατικο σκέλος αλλα και στο δρομικο ήταν εντυπωσιακή κ έτσι ακριβώς όπως πρέπει να είναι κάθε τέτοιος αγώνας, μια μεγάλη γιορτή!

Η Νότιος Αφρική,οι άνθρωποι της, οι παλιοί μας φίλοι κ οι πολλοί νέοι που έχουμε γνωρίσει εδώ, έχουν κάνει αυτό το ταξίδι μοναδικό, γεμάτο όμορφα συναισθήματα”

Πηγή: zarpanews