«Ημουν είμαι και θα είμαι η μαμά της Τζωρτζίνας και αυτό δεν θα μου το στερήσει κάνεις» Την κατηγορία δεν την αποδέχομαι Δεν περνούσε ποτέ από το μυαλό μου να πειράξω έστω και μια τρίχα. Αυτά που άκουσα εγώ εδώ δεν ήταν το δικό μου παιδί δεν μιλούσαν για το παιδί μου. Κλαίει αναφέρεται όταν γεννήθηκε, Ζούσα το θαύμα. Αυτό το πλασματάκι με έκανε μαμά. Μου έδωσε το νόημα της ζωής. Εκείνη τη στιγμή της υποσχέθηκα ότι θα είμαι για πάντα δίπλα της. Θέλω Να σας πω για τον χαρακτήρα της Τζωρτζίνας μου.
Ήταν ένα κοινωνικό πολύ κοινωνικό παιδί την ήθελαν για φίλη είχε φίλες την αγαπούσαν οι δασκάλες της την έλεγαν αρχηγό. Επειδή ακούστηκαν ανακρίβειες. Μετά το θάνατο της Μαλένας η δασκάλα της Τζωρτζινας αρρώστησε και ζήτησε να βρω το τηλέφωνο της δασκάλας της. Δεν είναι το κλασικό παιδί με τις κούκλες έπαιζε μπάλα ήταν σε ομάδα που ήταν ο πατέρας της».
Πάω από το ένα στο άλλο. Μου ζήτησε να πάρω τη δασκάλα της για να δει αν θα είναι καλά και θα γυρίσει στο σχολείο. Αυτό που άκουσα ότι ήταν ένα παιδί φοβισμένο είναι τελείως εκτός πραγματικότητας.
Η Τζωρτζίνα ήταν ένα παιδί που μιλούσε παρά πολύ. Γινόταν στο σχολείο κάτι ερχόταν να το πει. Στο σπίτι της γιαγιάς το ίδιο. Ήταν πολυλογού ήταν απίστευτο θεωρώ ότι έχει τις χαρές όλες αυτό το παιδί.
Η εντύπωση που ήθελαν να δώσουν για το παιδί μου είναι λανθασμένη. Η Τζωρτζίνα μου έμοιασε στο φαγητό. Είναι δύσκολο να μιλάω για την Τζωρτζίνα σε παρελθόντα χρόνο. Είναι αδιανόητο.
Ότι μιλάω για εκείνη χωρίς να είναι εκείνη εδώ. Συγχωρέστε με. Με τη Μαλένα μπορούσαμε να διαβάσουμε παραμύθια και να παίζουμε με κούκλες. Η Τζωρτζίνα ήταν ακριβώς το αντίθετο.
Πηγή: eleftherostypos
