«Ολιστική ζωή βρε καρμοίρηδες!»

Εφεξής όταν θα μιλάει δημόσια ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν θα καθόμαστε σε καρέκλες να τον κοιτάμε. Στο ντιβάνι θα ξαπλώνουμε, χαλαρά και αναπαυτικά. Δεν είναι απλά ο πρωθυπουργός της χώρας. Είναι ο εθνικός μας ψυχοθεραπευτής.

Γράφει ο Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Θα μας μάθει να σκεφτόμαστε «σφαιρικά». Θα μας δείξει το πραγματικό μεγαλείο της ζωής. Θα μας «ξεκολλήσει» από την οικονομίστικη λογική που μας δυναστεύει και κρίνουμε τα πάντα με βάση τις μηνιαίες αποδοχές μας. Θα μας απεξαρτήσει από τον μισθό μας. Θα μας κάνει να ξαναβρούμε την χαμένη αξία της οικογένειας και της φιλίας.

Μέσα από όλα αυτά θα αντιληφθούμε εκείνο που είναι μπροστά μας και δεν θέλουμε να δούμε: Ότι περνάμε καλά. Γεγονός αδιαμφισβήτητιο που πεισματικά αρνούμαστε να αποδεχθούμε. Επηρεασμένοι προφανώς από το σαράκι του λαϊκισμού. Αυτό που στάλα – στάλα εγχέει στην ελληνική κοινωνία η άτιμη η αντιπολίτευση.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν σαφής: «Η Ελλάδα μπορεί να προσφέρει μια εξαιρετική ποιότητα ζωής». Αρκεί ο σκοπός να μην είναι μόνο το «πόσα λεφτά θα βγάλω» αλλά το να δούμε την ζωή «ολιστικά».

Το πήγε και παραπέρα. Μας άνοιξε τα μάτια λέγοντας πως «υπάρχει πάντα και στην Ελλάδα ένας μηχανισμός υποστήριξης, οικογένεια, φίλοι, που κάνουν τη ζωή μας εδώ πιο εύκολη και πιο ευχάριστη» (Σε αντίθεση υποθέτουμε με άλλα που …δεν υπάρχουν. Όπως π.χ η ενίσχυση της δημόσιας υγείας, επαρκείς συντάξεις, παιδικοί σταθμοί, φοιτητική στέγη για την οποία ο πρωθυπουργός θέλει να ιδιωτικοποιήσει τις εστίες κ.λ.π)

Επειδή μάλλον δεν καταλάβατε τι σημαίνει αυτό το «ολιστικά», μπορεί να ρίξετε μια ματιά στα χρέη της Νέας Δημοκρατίας. Έχουν φθάσει αισίως τα 343 εκατομμύρια ευρώ, αλλά ουδείς αγχώνεται. Επίσης να προσέξετε τα τελευταία πόθεν έσχες των οικονομικών υπουργών της κυβέρνησης που έχουν πάρει δάνεια δύο εκατομμυρίων . Κοιτάξτε και στην δήλωση περιουσιακής κατάστασης του Β.Οικονόμου που προσφάτως μας έλεγε ότι έχουμε μάθει στο «τζάμπα»

Αν τα κυβερνητικά στελέχη μπορούν να αποστασιοποιηθούν τις εκατοντάδες χιλιάδες και τα εκατομμύρια με τα οποία «παίζουν» και να δουν τη ζωή με άλλη ματιά, δεν μπορεί αυτός που πληρώνεται με τα 660 ψωρο-ευρώ του βασικού; Ντροπή του!

Η αλήθεια είναι πώς έπρεπε να το περιμένουμε αυτό από τον πρωθυπουργό. Ερχότανε. Γιατί απλούστατα ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του καταφεύγουν στο μόνο που τους έχει απομείνει: Στο να πουλάνε τρέλα, κατά το κοινώς λεγόμενο.

Γιατί ότα δεν προτίθεσαι να κάνεις κάτι ουσιαστικό για τους υπέρογκους λογαριασμούς του ρεύματος, όταν δεν έχεις σκοπό να βάλεις φραγμό στο υπέρογκο κόστος στέγασης, όταν δεν θέλεις να πειράξεις αυτούς που κερδίζουν με την ακρίβεια και όταν δεν θέλεις να στενοχωρήσεις τους επενδυτές που ψάχνουν φτηνό εργατικό δυναμικό, τι μένει; Να προσπαθήσεις να αλλάξεις τα μυαλά αυτών που πλήττονται από όλα τα παραπάνω.

Το πρόβλημα είναι όμως πως συνήθως οι πολίτες όταν τους «δουλεύεις» δεν αλλάζουν μυαλά. Ούτε αλλάζουν συνήθειες και οπτικές (αυτό ειναι μια άλλη υπόθεση). Τις περισσότερες φορές αλλάζουν κυβέρνηση…