Η ώρα της κρίσης για την Αμερική

Οι δύο προεδρικοί υποψήφιοι των ΗΠΑ έφτασαν στο τέλος της κούρσας, αλλά τίποτα δεν έχει σταματήσει στα επιτελεία τους που μετρούν και ζυγίζουν δεδομένα και πιθανότητες στην πιο αμφίρροπή και αμφιλεγόμενη εκλογική αναμέτρηση των τελευταίων πολλών ετών.

Για την πρώην υπουργό Εξωτερικών και πρώην Πρώτη Κυρία Χίλαρι Κλίντον, την οποία τα μέχρι τώρα προγνωστικά θέλουν πιο κοντά στον μαγικό αριθμό των 270 εκλεκτόρων, το ζητούμενο είναι να διατηρήσει το προβάδισμά της σε τρεις πολιτείες των Μεγάλων Λιμνών: Γιουισκόνσιν, Μίσιγκαν και Πενσυλβάνια. Σε μια τέτοια περίπτωση, αρκεί η νίκη σε μία εκ των Βόρειας Καρολίνας, Φλόριντα ή Οχάιο για να διασφαλιστεί η νίκη της σε εθνικό επίπεδο. Αν κερδίσει δε την Βόρεια Καρολίνα, τότε ο αντίπαλός της θα πρέπει να κερδίσει σε όλες τις υπόλοιπες ευμετάβλητες πολιτείες.

Για τον μεγιστάνα Ντόναλντ Τραμπ τα πράγματα φαίνονται πιο δύσκολα, καθώς σε πρώτη φάση θα πρέπει να νικήσει στη Βόρεια Καρολίνα και Αριζόνα –εκεί δηλαδή που είχε επικρατήσει ο ρεπουμπλικανός υποψήφιος Μιτ Ρόμνεϊ απέναντι στον Μπαράκ Ομπάμα το 2012– και να ανατρέψει αντίστοιχα το αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών σε Φλόριντα, Οχάιο και Αϊόβα. Κυνηγώντας τη νίκη στις Μεγάλες Λίμνες –στο Μίσιγκαν που δίνει 15 εκλέκτορες και την Πενσυλβάνια που δίνει 20–, ο Τραμπ έρχεται πιο κοντά στους 270 εκλέκτορες που απαιτούνται για την προεδρική εκλογή.

Κι ενώ στα επιτελεία των δύο υποψηφίων, γράφονται και σβήνονται νούμερα σε ένα πλήθος ιδανικών συνδυασμών που ξεκλειδώνουν διαφορετικές εκδοχές επικρατήσεις, όλοι ξέρουν πως δεν αρκούν τα μαθηματικά για κερδηθεί αυτή η μάχη.

Το ερώτημα που βασανίζει το στρατόπεδο των Ρεπουμπλικάνων εδώ και πολλά χρόνια είναι αν υπάρχει πράγματι αυτή η «σιωπηλή πλειοψηφία» λευκών αντρών, των Αμερικανών με τη βασική μόρφωση και τα προσόντα ανειδίκευτου εργάτη που κατοικούν κάπου στα βάθη των ΗΠΑ και κάθε φορά που γίνονται εκλογές οι υποψήφιοι του Grand Old Party τούς περιμένουν, αλλά εκείνοι τελικά παραμένουν στα σπίτια τους ή ακόμα και στα τροχόσπιτά τους.

Η στερεοτυπική ανάγνωση της κοινωνικής διαστρωμάτωσης των υποστηρικτών της κάθε πλευράς θέλει τους ψηφοφόρους του Ντόναλντ Τραμπ να προέρχονται από τις Μεσοδυτικές Πολιτείες και τον Νότο, από τα μικροαστικά και εργατικά στρώματα των λευκών μη προνομιούχων που χτυπήθηκαν από την κρίση και τώρα αναζητούν κάποιου είδους εκδίκηση προς το σύστημα της παγκοσμιοποίησης, όπως το εκφράζει η Wall Streetκαι ο καθ’ ύψος κοσμοπολιτισμός των ουρανοξυστών στις δυτικές και ανατολικές ακτές. Η δική τους Main Street έχει τη μορφή των μεγάλων, εγκαταλελειμένων Mall και μονάδων παραγωγής που απλώνονται παράλληλα με το έδαφος.

Στον αντίποδα, η υποψήφια των Δημοκρατικών φαίνεται να έχει τη στήριξη των πιο μορφωμένων και νεότερων ψηφοφόρων, που χαρακτηρίζονται από εξωστρέφεια και πίστη στη θεσμική συγκρότηση των ΗΠΑ, αλλά και των μη-λευκών που στο λεξικό του Τραμπ περιγράφονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας

Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν απόλυτες τομές και ούτε μπορεί κανείς εκ των προτέρων να πει με σιγουριά ότι αρκεί η επαλήθευση κάποιων εύλογων υποθέσεων ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι το επιθυμητό.

Έτσι, μπορεί η πρόωρη ψήφος σε πολιτείες όπως η Νεβάδα και η Φλόριντα να δείχνει ότι οι ισπανόφωνοι προσήλθαν μαζικά με σκοπό να μαυρίσουν τον Τραμπ, η πρόωρη ψήφος όμως στη Βόρεια Καρολίνα δείχνει ότι οι Δημοκρατικοί, αν και προηγούνται, τα πήγαν χειρότερα από ό,τι ο Ομπάμα το 2012 σε αντίθεση με τους Ρεπουμπλικάνους που φαίνεται να συγκεντρώνουν μεγαλύτερη υποστήριξη από αυτήν που συγκέντρωσε ο τότε υποψήφιος τους Ρόμνεϊ. Και αυτό σημαίνει πως, αν επαληθευτούν οι τάσεις του 2012, ο Τραμπ τελικά θα κερδίσει την κρίσιμη αυτή πολιτεία την ημέρα των εκλογών, παρόλο που θεωρούνταν δεδομένη η νίκη της Κλίντον σε αυτήν.

Κάπως έτσι, τα μαθηματικά αναζητούν ερμηνεία στην κοινωνιολογία και, κάπως έτσι, οι διαφορές της τάξης του 3%-5% σε εθνικό επίπεδο υπέρ της Χίλαρι ενδεχομένως να ανατραπούν σε επίπεδο εκλεκτόρων, δίνοντας μια οριακή πλειοψηφία στον Τραμπ, χωρίς ωστόσο κανείς να αποκλείει ένα σενάριο 2000 μεταξύ Μπους-Γκορ ή και 1960 μεταξύ Κένεντι-Νίξον. Η εμβληματική αναμέτρηση των τελευταίων διεξήχθη στις 8 Νοεμβρίου.

Λίγες ώρες απομένουν για να μάθουμε αν θα μείνει εξίσου στην ιστορία, αλλάζοντας την Αμερική όσο ποτέ άλλοτε.

Πηγή: cnn