Στο μουσείο της αρχαίας Ελεύθερνας: οράς, σιωπάς και αφουγκράζεσαι.

Με την είσοδό σου στην αυλή του Μουσείου εκπλήσσεσαι ευχάριστα. Σε καλωσορίζει η μαρμάρινη στήλη με τούτα τα λόγια: «Ο ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ».

Βιάζεσαι να μπεις για να συναντήσεις το μεγάλο ραψωδό και να κάνεις μαζί του αυτό το ταξίδι. Σε υποδέχεται χαμογελαστή Κρητικοπούλα δίνοντάς σου κατατοπιστικό φυλλάδιο.

Από τα παράθυρα της εισόδου -τα φινιστρίνια του καραβιού- αγναντεύεις νότια βλέποντας τον Ψηλορείτη και το φανταστικό ταξίδι αρχίζει με το Ιερό του Ιδαίου Άντρου και πίσω από το βουνό τη Φαιστό και τη Γόρτυνα.

Η φαντασία σμίγει με την πραγματικότητα βλέποντας στην είσοδο τη χάλκινη ασπίδα με προτομή λέοντα και τη μαρμάρινη ερμαϊκή στήλη (Διόνυσος και Αριάδνη). Στον τοίχο προβάλλονται οι θέσεις των αρχαιολογικών ανασκαφών της αρχαίας Ελεύθερνας του νομού Ρεθύμνης και το ταξίδι ,που μόλις άρχισε, συνεχίζεται. Ο ένας εκθεματικός θησαυρός  διαδέχεται τον άλλο.

Προβάλλεται η «Ιστορία της Φρονίμης» και επιβεβαιώνεται κάτι που φάνταζε ως παραμύθι στον Ηρόδοτο. Προχωρώντας αντικρίζεις την «Κόρη της Ελεύθερνας» και στον τοίχο η αναπαράσταση της διαδρομής της «Κυρίας της Ωσέρ».

Το ταξίδι συνεχίζεται- κι εύχεσαι να μην τελειώσει- με την «Ταφική πυρά» και την έξοχη μικρή ταινία. Εδώ αισθάνεσαι την παρουσία του Ομήρου και του Ιδομενέα. Συνταξιδεύεις λοιπόν! Αφουγκράζεσαι το λόγο του Ομήρου. Μουσικός όσο και η κρητική ντοπιολαλιά.

Μέσα από τη σιωπή αντιλαμβάνεσαι πως πρόκειται για μοναδικό Μουσείο, που τα εκθέματά του ανήκουν σ’ ένα μεγάλο ιστορικό εύρος – περίπου 43 αιώνων- από τον ίδιο αρχαιολογικό χώρο και επικεντρώνεται στην αυγή του ελληνικού πολιτισμού και στα έπη του Ομήρου (Ιλιάδα και Οδύσσεια 9^ος-6^ος αι. π.Χ.)

Το Μουσείο κλείνει και το φανταστικό ταξίδι τελείωσε. Μπαίνεις στο αυτοκινητάκι για την επιστροφή κι επιστρέφεις στη σύγχυση που επικρατεί και στο «χρέος» της Ελλάδας…

Ο Δάσκαλος