Άγιος Νικόλαος: Η Βενετία της Κρήτης με τα μοναδικά νερά | ΦΩΤΟ

Χτισμένος στη θέση του επινείου της Λατούς, μιας σημαντικής αρχαίας πόλης, βρίσκεται σήμερα ο Άγιος Νικόλαος ή απλά Άγιος για τους Κρητικούς.

Η παλαιότερη γνωστή ονομασία του ήταν Μαντράκι, καθώς υπήρχαν πολλές μάντρες με κατσίκια στην περιοχή. Αν ακούσετε προσεχτικά όμως τους κατοίκους των γύρω χωριών, θα τον αναφέρουν αρκετές φορές ως «Γιαλό».

Είναι μια πανέμορφη ήρεμη μικρή πόλη, που χρωστάει το σημερινό όνομά της στον Βυζαντινό ναό που βρίσκεται δυτικά της πόλης, στον όρμο του Αγίου Νικολάου. Κατά τη Βυζαντινή εποχή δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα ανεπτυγμένη. Λόγω του ότι οι Ενετοί ποτέ δεν έδωσαν ιδιαίτερη σημασία στην περιοχή, ο Άγιος Νικόλαος δεν οχυρώθηκε με τείχος και παρέμεινε ένα μικρό ψαροχώρι.

Άρχισε να αναπτύσσεται τουριστικά τη δεκαετία του ’60, τότε που δημιουργήθηκε το πρώτο «τουριστικό» ξενοδοχείο στο νησί.

Έκτοτε, η πόλη έχει μεταμορφωθεί σε ένα γραφικό τουριστικό θέρετρο με κύριους πυλώνες ανάπτυξης τις όμορφες παραλίες, τη γαλήνη και την γραφικότητα της.

Χαρακτηριστικό γνώρισμα του «Αγίου» είναι η λίμνη Βουλισμένη, μια μικρή Λιμνοθάλασσα που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης.

Με τα κόκκινα βράχια, τα κάθετα τοιχώματα που θυμίζουν κρατήρα ηφαιστείου, τα δέντρα και την παράξενη ομορφιά της, η Βουλισμένη συνδέεται με το λιμάνι με ένα μικρό κανάλι που ανοίχτηκε το 1870.

Πολλοί αρχαίοι μύθοι αναφέρουν τη Λίμνη, οι αρχαιότεροι από τους οποίους θέλουν τις θεές Αθηνά και Άρτεμη να λούζονται σε αυτή.

Με τη Λίμνη συνδέονται και δύο αστικοί μύθοι. Ο πρώτος θέλει την λίμνη απυθμενη και ο δεύτερος ότι συνδέεται με το ηφαίστειο της Σαντορίνης καθώς μετά την έκρηξή του η επιφάνεια της λίμνης γέμισε από νεκρά ψάρια ενώ έντονη ήταν και η μυρωδιά από θειάφι.

Τα νερά της που αντανακλούν τα σπιτάκια του Αγίου Νικολάου, οι ψαρόβαρκες, οι κατάφυτες πλαγιές που την περιβάλλουν αποπνέουν ηρεμία και γαλήνη.

Ένα μικρό πάρκο με πεύκα πάνω από τη Λίμνη προσφέρει μια πανοραμική θέα της πόλης, κι ένα μικρό πετρόχτιστο μονοπάτι που ξεκινάει από αυτό ελίσσεται ανάμεσα σε αλμυρίκια και καταλήγει στη Νότια πλευρά της Λίμνης, εκεί όπου δένουν μικρά σκάφη αλιείας.

Δίπλα στη γέφυρα της διώρυγας που το συνδέει με τη λίμνη βρίσκεται το Λιμεναρχείο και στο ισόγειό του το Λαογραφικό Μουσείο, όπου θα δείτε μία ολοκληρωμένη εικόνα για τη ζωή στο πρόσφατο παρελθόν.

Εδώ παρουσιάζονται πολύτιμα υφαντά από μεγάλη ποικιλία υλικών, καλαίσθητα, ξεχωριστά και σπάνια σχέδια, δείγματα της φαντασίας των γυναικών της περιοχής στην υφαντική. Bιβλία, εικόνες, όπλα, κειμήλια, έγγραφα, νομίσματα, παραδοσιακές κρητικές ενδυμασίες και παλιές φωτογραφίες συμπληρώνουν τα εκθέματα.

Πραγματικό στολίδι είναι και το Αρχαιολογικό Μουσείο, ένα από τα σημαντικότερα της Κρήτης που περιλαμβάνει στις συλλογές του αρχαιολογικά ευρήματα από όλη την Aνατολική Kρήτη, από τα Mάλια μέχρι τη Zάκρο που χρονολογικά εκτείνονται από τη νεολιθική εποχή (5700 – 2800 π.X.) ως το τέλος της Pωμαϊκής περιόδου (100 π.X. – 400 μ.X.) .

Το κεντρικό πλακόστρωτο είναι ταυτόχρονα ο μεγαλύτερος εμπορικός πεζόδρομος, όπου θα βρειτε τουριστικά αναμνηστικά, ρούχα, ξυλόγλυπτα και η κλασική περαντζάδα του Αγίου Νικολάου. Επίσης εντύπωση προκαλούν οι σκάλες που βρίσκονται σχεδόν παντού, αφού η πόλη είναι κτισμένη σε περιοχή με πολύ έντονες κλίσεις.

Δέκα λεπτά μόλις από το κέντρο στο δρόμο προς Ελούντα θα δείτε τη Σπιναλόγκα, το βραχονήσι με το βενετσιάνικο φρούριο και πρώην λεπροκομείο το οποίο γνώρισε δόξες μέσα από το βιβλίο της Χίσλοπ «Το Νησί» και την τηλεοπτική μεταφορά του.

Ακολουθεί η Ελούντα που μπορεί να μην έχει την παραδοσιακή νησιωτική που έχουμε όλοι στο μυαλό μας αλλά συγκροτείται από κάποια από τα πιο πολυτελή θέρετρα της Κρήτης, τα οποία είναι από μόνα τους μικροί οικισμοί και ξενοδοχεία-προορισμοί.

Αξίζει ακόμη να δείτε:

Το κέρας της Αμάλθειας, ένα γλυπτό που έχει κατασκευασθεί από τους ντόπιους καλλιτέχνες αδελφούς Σωτηριάδη και έχει στηθεί σε ένα πετρόχτιστο αίθριο με φόντο τον κόλπο του Μεραμβέλου και το νησάκι των Αγίων Πάντων.

Την Κιτροπλατεία, μια πλατεία με μια μικρή παραλία, από την οποία ξεκινάει ένας πετρόχτιστος πεζόδρομος που ακολουθεί την ακτογραμμή και καταλήγει στη Μαρίνα του Αγ. Νικολάου.

Τα νησάκια Αγίων Πάντων και Φάρου, που αποτελούν παράδειγμα Φυσικής Ιστορίας, καθώς ενώ απέχουν ελάχιστα μέτρα το ένα από το άλλο τα είδη της πανίδας και χλωρίδας που φιλοξενούν έχουν εξελιχθεί διαφορετικά.

Την Παναγιά Κερά, το πιο διάσημο Bυζαντινό μνημείο της Kρήτης (13ος – 14ος αι.), βρίσκεται στο «Λογάρι», ένα χιλιόμετρο ανατολικά του χωριού Κριτσά. Είναι τρίκλιτος ναός, με τρούλο στο κεντρικό κλίτος της Παναγίας. Το βόρειο κλίτος είναι του Αγίου Αντωνίου και το νότιο της Αγίας Άννας. Τα κλίτη ιδρύθηκαν σε διαφορετικές περιόδους.

Την Ολούς, μια αρχαία βυθισμένη πόλη. Η Ολούς υπήρξε μια από τις σημαντικότερες εκατό πόλεις της αρχαίας Κρήτης, με πληθυσμό άνω των 30.000 ατόμων και αφανίστηκε είτε από τοπική καθίζηση, είτε από το μεγάλο σεισμό του 780 μ.Χ. έχουν βρεθεί πολλά αρχαιολογικά ευρήματα και επιγραφές τα περισσότερα από τα οποία βρίσκονται στο αρχαιολογικό μουσείο Αγίου Νικολάου και του Λούβρου.

Το Κουφονήσι (ή Λευκή). Πρόκειται για το μεγαλύτερο από ένα σύμπλεγμα πέντε νησιών και βραχονησίδων στο νοτιοανατολικό άκρο της Κρήτης με ξεχωριστή ιστορία και περιβάλλον. Εκεί θα θαυμάσετε την ομορφιά των λευκών πετρωμάτων με φόντο το Λιβυκό πέλαγος και θα απολαύσετε την ηρεμία της φύσης κολυμπώντας στα κρυσταλλένια νερά του. Η πρόσβαση σε αυτό γίνεται κυρίως με καραβάκια από το Μακρύγιαλό της Ιεράπετρας.

Πηγή: dinfo