Ταξιδεύουμε στον επίγειο παράδεισο της Κρήτης! | ΦΩΤΟ

Από που θα ξεκινούσε ετούτη η νέα “περιπέτεια”, αν όχι από τον επίγειο παράδεισο που ακούει στο όνομα, ακρωτήρι Γραμβούσας…

Η μέρα ήταν τόσο όμορφη και λαμπερή και η ατμόσφαιρα πεντακάθαρη, έβλεπα τα Αντικύθηρα τόσο καθαρά όσο ποτέ δεν τα είχα ξαναδεί.

Η Μαρία, είχε ετοιμάσει τα απαραίτητα για το “πικ νικ”, είχε όμως ξεχάσει την γραβιέρα, να μια καλή αφορμή για να δώσει τροφή στην “παιδική”, όσο και εθιμοτυπική γκρίνια του Βασίλη.

Ανεβαίναμε τα κοφτερά βράχια προς το …μάτι, στην άκρη του γκρεμού. Η προσφιλής μας πρώτη θέση – στάση, όταν φτάναμε στο πάνω μέρος του τηγανιού, ερχόμενοι από Καλυβιανή.

Τα μάτια μου αχόρταγα, κάθε φορά το ίδιο δέος.

Στα αυτιά μου το τραγούδι του Μουντάκη:

Στης Γραμπούσας τ’ακρωτήρι,

στης Γραμπούσας τ’ακρωτήρι

εγλεντούσα μια φορά

μ’ένα Κρητικό ψαρά

Ένα γέρο καπετάνιο,

ένα γέρο καπετάνιο

που ’χε βάρκα τη χαρά,

στης Γραμπούσας τα νερά

Πλανέφτρα θάλασσα,

πλανέφτρα θάλασσα.

Θάλασσα λεβεντοπνίχτρα

θάλασσα λεβεντοπνίχτρα

που ’ναι ο γέρο μερακλής

ο παλιός τραγουδιστής

ν’αρματώσει τη χαρά του,

ν’ αρματώσει τη χαρά του.

το τραγούδι του να πει,

το τραγούδι του να πει

Πλανέφτρα θάλασσα,

πλανέφτρα θάλασσα.

όλα τ’άρμενα αρμενίζουν

όλα τ’άρμενα αρμενίζουν

με πανιά και με κουπιά

με πανιά και με κουπιά

μα του Τζέκα τ’αρμενάκι,

μα του Τζέκα τ’αρμενάκι.

δεν ξαναγυρίζει πια

Σστης Γραμπούσας τα νερά

Πλανέφτρα θάλασσα,

πλανέφτρα θάλασσα.

Ο μόνος που δείχνει κάπως να με καταλαβαίνει, να με νιώθει, είναι ο γέρο Σχίνος, να στέκει εκεί αριστερά, επιβλητικός μα σιωπηλός.

Στα αυτιά μου, η προσευχή από το SELECTION MANTRAS (para serenar la mente y despertal el Amor incondicional ).

Ο αέρας να τρέχει και να χάνεται, να ξανάρχεται και οι φωνές του να μπερδεύονται με εκείνες των ριφιών, που τρέχουν στα θυμάρια και στα αγκάθια, ξεπερνώντας την έκπληξη των τουριστών και να μην στέκονται πουθενά, ούτε για μια φωτογραφία…

Διαβάστε τη συνέχεια στο carnetdevoyage