Νεαρή Κρητικοπούλα από χωριό τριάντα κατοίκων πέρασε στο πανεπιστήμιο χωρίς φροντιστήριο

Όταν θέλεις πάρα πολύ να πετύχεις κάτι, κανένα σύμπαν δεν συνωμοτεί υπέρ σου, όπως φανταζόταν ο Κοέλιο. Πρέπει πάνω απ’ όλα να προσπαθήσεις ο ίδιος. Και μια νεαρή Χανιώτισσα που ήθελε πάρα πολύ να σπουδάσει φιλολογία, βλέπει τώρα το όνειρό της να πραγματοποιείται, αποκλειστικά χάρη στη δική της προσπάθεια.

Ε, και τι έγινε, θα έλεγε κάποιος. Τόσοι μαθητές έγραψαν καλά στις Πανελλήνιες. Όμως, αν αναλογιστεί κανείς ότι η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας διάβαζε μόνη της, δεν είχε φροντιστήρια, ούτε καθοδήγηση και μένει σε ένα μικρό χωριό στον Αποκόρωνα, γίνεται σαφές ότι ήταν σημαντικό επίτευγμα.

Η Ελένη Κουράκη από τα Κυριακοσέλλια, ένα χωριό τριάντα μόλις κατοίκων στον Αποκόρωνα στα Χανιά, συγκέντρωσε 16.770 μόρια και ετοιμάζει βαλίτσες για Θεσσαλονίκη, στη σχολή Φιλολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου που εξαρχής ήταν ο στόχος της. Έχοντας συγκεντρώσει περίπου 3.500 μόρια περισσότερα από την περσινή βάση, θεωρείται απίθανο να μην περάσει στη σχολή αυτή. Και η προσπάθειά της ξεκίνησε από πολύ νωρίς:

“Ξεκίνησα απ’ το περασμένο καλοκαίρι με γραμματική και συντακτικό, διάβαζα μόνη μου πριν αρχίσει η χρονιά. Αγόρασα και το βιβλίο της ιστορίας για να το μελετήσω από πριν. Εξαρχής ο στόχος ήταν η φιλολογία αλλά ξεκίνησα στα τυφλά, ενώ όλα τα παιδιά είχαν βοήθεια από φροντιστήρια και από συγγενείς”, λέει η Ελένη στο  Το λύκειο όπου φοιτούσε είναι στον Βάμο κι όταν επέστρεφε σπίτι, καθόταν να διαβάσει. Μόνη της.

“Δεν είχα φροντιστήρια ή κάποια άλλη στήριξη. Τους τελευταίους δύο μήνες μόνο με βοήθησε στο διάβασμα μια κυρία που ήξερε το αντικείμενο. Και ενώ είχα άγχος, όταν πήγα να γράψω Πανελλήνιες ήμουν συγκεντρωμένη και πήγα καλά. Ξεκίνησα και με το αγαπημένο μου μάθημα, τη γλώσσα, έγραψα 18.100, τον καλύτερο βαθμό που πήρα. Κι όταν βγήκαν τα αποτελέσματα τα έστειλα πρώτα σε εκείνη, ενώ στους γονείς μου το είπα μετά.”

Η νεαρή Χανιώτισσα λέει ότι στην οικογένειά της φαίνεται περίεργο που η ίδια αποφάσισε να φύγει σε άλλη πόλη, τονίζει όμως πως τη στήριξαν σε όλη αυτή τη δύσκολη χρονιά:

“Οι γονείς μου ήταν κοντά μου. Βέβαια δεν έχουν ζήσει τέτοια κατάσταση κι εγώ ήμουν κλεισμένη όλη μέρα σε ένα δωμάτιο, αλλά ένιωθα πάντα ότι είναι μαζί μου, έστω και σιωπηλά”, λέει η Ελένη Κουράκη. “Είμαστε μια τρίτεκνη οικογένεια όμως και έχω δυο μικρότερα αδέλφια, 14 και 8 ετών. Πανελλήνιες έδινα μόνο εγώ από το χωριό και ήρθαν αρκετοί άνθρωποι που μου είπαν συγχαρητήρια”.

Η αγάπη για την ελληνική γλώσσα ξεκίνησε για την Ελένη στο γυμνάσιο, χάρη σε μια εξαιρετική φιλόλογο, την κυρία Κατερίνα:

“Αυτή μου έδωσε την πρώτη ώθηση, αυτή με έφερε σε επαφή με τη λογοτεχνία. Μου είχε δώσει βιβλία να διαβάσω και μου άρεσε πολύ. Είχα γράψει και ποίημα που είχε δημοσιευτεί, τόσο πολύ με τράβηξε αυτό. Και είμαι πολύ χαρούμενη που περνάω στη σχολή φιλολογίας, γιατί είναι αυτό που θέλω, να μελετήσω την ελληνική γλώσσα”.

Η νεαρή Χανιώτισσα, που προτιμάει τον Καβάφη, ενώ διαβάζει και αστυνομικά μυθιστορήματα της Άγκαθα Κρίστι, είναι απόλυτα προσγειωμένη και καταλαβαίνει, έστω και σε γενικές γραμμές, τι της επιφυλάσσει το άμεσο μέλλον:

“Δεν πιστεύω ότι θα είναι όλα ρόδινα, καταρχάς θα χρειαστεί να βρω μια δουλειά. Αλλά το Αριστοτέλειο είναι ένα πολύ ωραίο πανεπιστήμιο. Έχει και μια τεράστια βιβλιοθήκη που εμένα είναι η αγάπη μου και σίγουρα θα περάσω πολύ χρόνο εκεί”, δηλώνει στο zarpanews.gr η Ελένη και γι’ αυτή την τελευταία λεπτομέρεια, δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφιβάλλουμε…

Κανείς δεν θα διαφωνήσει πως η προσήλωση στον στόχο είναι προτέρημα για έναν άνθρωπο. Κρίνοντας από τη ζέση με την οποία η Ελένη μιλούσε για το αντικείμενο που αγαπάει, μάλλον έχει διαλέξει την κατεύθυνση που της ταιριάζει.

Κι αν συνεχίσει έτσι, ίσως να πείσει τελικά και το σύμπαν να συνωμοτήσει.