Συγκλονίζει η Κρητικιά Άννα Ντουντουνάκη: «Προσευχόμουν να λειτουργεί η πισίνα και να έχουν λεφτά για πετρέλαιο»

Συγκλονίζει η Άννα Ντουντουνάκη, η κορυφαία κολυμβήτρια από τα Χανιά, σε συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην ΕΡΤ

Η Ντουντουνάκη, στην Ολυμπιάδα του Τόκιο έχασε την πρόκριση στον τελικό για ελάχιστα κλάσματα του δευτερόλεπτου, μοιράζοντας παράλληλα υπερηφάνεια και χαμόγελα σε όλους τους Έλληνες, οι οποίοι δάκρυσαν μαζί της.

Τον Μάιο του 2021 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 100μ. πεταλούδα στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 50αρας πισίνας με νέο πανελλήνιο ρεκόρ, 57.37. Έτσι, έγινε η πρώτη Ελληνίδα κολυμβήτρια που κατέκτησε χρυσό μετάλλιο σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.

Σε μία αποκαλυπτική συνέντευξη μιλάει για την προετοιμασία πριν τους αγώνες, για τα «παράπονα» που έχει από την πολιτεία αλλά και για τις στιγμές που σκέφτηκε να εγκαταλείψει τον αθλητισμό. Ακόμα, αναφέρεται στην στήριξη που είχε από τους γονείς της, την νομική επιστήμη που θέλει να ακολουθήσει αλλά και τον νέο της σύλλογο τον Παναθηναϊκό.

Αναλυτικά:

H περίοδος του Covid, πόσο πολύ και με ποιον τρόπο επηρεάζει μια αθλήτρια που κάνει πρωταθλητισμό;

«Εμένα προσωπικά, ο κορονοϊός με επηρέασε στην πρώτη καραντίνα. Δεν μπορούσα να κάνω καλή προπόνηση. Ήταν μία πολύ δύσκολη περίοδος για εμένα, μιας και ετοιμαζόμουν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τότε δεν ήξερα ότι θα αναβληθούν. Σε εμάς τους κολυμβητές, που χρειαζόταν η πισίνα τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα. Δεν μπορούσα να αναπληρώσω την χαμένη ώρα της πισίνας με 1 ώρα τρέξιμο. Ήμουν σε μία κορυφαία κατάσταση τότε. Η προετοιμασία μου ήταν σκληρή. Και όλα αυτά «γκρεμίστηκαν» τότε. Μετά το καλοκαίρι, είχε περάσει όλο αυτό. Αποφάσισα πως δεν θα ξανασχοληθώ με το τι λένε οι ειδήσεις. Με ενδιέφερε μόνο η προπόνηση μου και να δίνω το 100%. Τίποτα άλλο. Είχα κλείσει τα αυτιά μου».

Πόσο εύκολο όμως ήταν να «κλείνεις τα αυτιά σου» με την πορεία της πανδημίας ολοένα να αυξάνεται;

«Σίγουρα ήμουν επηρεασμένη. Κυρίως ψυχολογικά. Ωστόσο ήταν δύο διαφορετικά πράγματα. Το ένα είναι επάγγελμα. Το άλλο αφορούσε την κοινωνία. Για μένα ήταν πολύ δύσκολο. Αλλά η Ολυμπιάδα και η προετοιμασία μου γι’ αυτήν ήταν κόπος πολλών χρόνων. Έτσι αποφάσισα να προσέξω και να μένω όσο το δυνατόν ανεπηρέαστη και προσηλωμένη μόνο στην προπόνηση. Το πιο δύσκολο πράγμα για μένα ήταν να προσπαθώ να βγάζω όλα τα τεστ του κορονοϊού αρνητικά. Έπρεπε να προσέχω πολύ. Ειδικά λίγο πριν την Ολυμπιάδα. Φορούσα μάσκα μέσα στο σπίτι μου. Έμενα κλεισμένη στο δωμάτιο μου. Δεν έβγαινα έξω για μία βόλτα. Και αυτό μου έλειπε. Αλλά ήμουν προσηλωμένη στον στόχο μου. Προστάτευα τον εαυτό μου. Βέβαια, όλο αυτό επηρέαζε και τους γύρω ανθρώπους που με έβλεπαν. Όλοι όμως ήταν προσεκτικοί. Ο μπαμπάς μου ήρθε να με δει πριν τους Ολυμπιακούς από τα Χανιά και με έβλεπε εξ ‘αποστάσεως. Αυτό για μένα ήταν το χειρότερο, αλλά τα καταφέραμε».

Λόγω του Covid, δεν έκανα σωστή προετοιμασία. Δεν πήγα στο εξωτερικό να κάνω υψόμετρο. Δεν έκανα τα σωστά πράγματα που είχα στο μυαλό μου για να είμαι απόλυτα έτοιμη στην Ολυμπιάδα».

Πώς είναι μία μέρα της Άννας;

«Αν έχω διπλή προπόνηση, ξυπνάω το πρωί και κάνω περίπου 90-120΄προπόνηση. Στην συνέχεια πηγαίνω σπίτι μου να ξεκουραστώ, να φάω το πρωινό μου και να κοιμηθώ. Το μεσημέρι κάνω άλλες δύο με δυόμιση ώρες προπόνηση. Αν έχω και γυμναστήριο άλλα 90′. Το βράδυ που γυρνάω σπίτι είτε διαβάζω, είτε ξεκουράζομαι. Ανάλογα την περίσταση».

Οι υποδομές στην Ελλάδα και το κολυμβητήριο των Χανίων σε σχέση με την Ευρώπη, πώς είναι;

«Δεν έχω επικοινωνία με τους πολιτικούς. Μία φορά στα 5 χρόνια. Μόνο στις επιτυχίες. Δεν έχουμε την προσοχή από την Πολιτεία. Δεν τους ενδιαφέρουμε. Και το θέμα, δεν είναι να «κοιτάνε» μόνο εμάς. Τους πρωταθλητές. Θα έπρεπε η προσοχή τους να είναι στραμμένη στις νεότερες γενιές για να τους βοηθήσουν να φτάσουν σε ένα επίπεδο. Σαν αυτό που βρισκόμαστε σήμερα εμείς.

Η πολιτεία στρέφει την προσοχή της μόνο εκεί που πηγαίνουν τα χρήματα. Στην κολύμβηση δεν έρχονται. Πηγαίνουν σε άλλα αθλήματα. Γι’ αυτό δεν έχουμε και την δέουσα προσοχή. Βέβαια, δεν φταίει μόνο η Πολιτεία. Και τα ΜΜΕ έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Τα δικά μας αθλήματα, τα θυμόμαστε μόνο όταν έχουν επιτυχία. Αυτό δεν είναι ωραίο».

Πώς είναι το κλίμα σε άλλες χώρες, με βάση αυτά που σου έχουν πει συναθλήτριες σου στο εξωτερικό;

«Οι υποδομές εκεί, δεν έχουν καμία σχέση με την Ελλάδα. Είναι η μέρα με τη νύχτα. Στα Χανιά, όσο ήμουν στο σχολείο τρία χρόνια, δεν λειτουργούσε η μεγάλη πισίνα και κολυμπούσα στην μικρή. Ήμασταν 20 άτομα σε κάθε διαδρομή. Προσευχόμουν την επόμενη μέρα να λειτουργεί η πισίνα και να έχουν λεφτά να βάλουν πετρέλαιο. Το καλοκαίρι ήμουν σε αγώνα στην Ιταλία. Δεν μπορώ να σου περιγράψω πως συμπεριφέρονταν στην κορυφαία Ιταλίδα κολυμβήτρια. Έξω από το κολυμβητήριο είχαν πανό κτλ. Στην Ελλάδα βλέπεις κάτι τέτοιο; Όχι! Μόνο στους ποδοσφαιριστές και στο… «survivor»!

Για την εμπειρία των Ολυμπιακών Αγώνων και την «χαμένη» πρόκριση στον τελικό για ελάχιστα κλάσματα, πώς ένιωσες;

«Έτσι είναι το άθλημα μας και γι’ αυτό είναι δύσκολο να διακριθείς. Ψυχολογικά ήταν δύσκολο για μένα. Ωστόσο από την επόμενη μέρα, διαπίστωσα πως αυτά που πέτυχα μέσα στο 2021 ήταν εξαιρετικά και είχα πετύχει τους στόχους μου. Μου μένει πίκρα που αποκλείστηκα για λίγο από τον τελικό, αλλά μόνο ευγνώμων είμαι με αυτά που πέτυχα».

Για το 2022, ποιοι είναι οι στόχοι σου;

«Μέσα στην νέα χρονιά έχω το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα τον Μάιο και το Πανευρωπαϊκό τον Αύγουστο. Πριν από δύο χρόνια δεν είχα αγώνες λόγω covid και τώρα έχουμε άπειρους. Βήμα – βήμα, σε αυτούς τους δύο αγώνες στοχεύω».

Πλέον, αισθάνεσαι το «πρέπει» για διάκριση;

«Με «πιέζουν» λίγο οι προσδοκίες του κόσμου. Γι’ αυτό δεν λέω πολλά. Θέλω να μένω συγκεντρωμένη χωρίς να πιέζομαι. Με ηρεμεί πολύ ο προπονητής μου και στο τέλος τα καταφέρνω».

Πόσο δύσκολο είναι να είσαι απόλυτα προετοιμασμένη την μέρα που πρέπει, την ώρα που πρέπει για να πετύχεις;

«Είναι πολύ αγχωτικό. Παλεύεις πολλά χρόνια για μία στιγμή που κρατάει ένα λεπτό. Περίμενα 5 χρόνια, πάλεψα 5 χρόνια για να κολυμπήσω στους Ολυμπιακούς του Τόκιο ένα λεπτό μία συγκεκριμένη ημέρα. Εσύ, σαν αθλητής, πρέπει να φροντίσεις αυτή την μέρα όλα τα πράγματα να είναι υπέρ σου. Βέβαια, δεν μπορείς να τα ελέγξεις όλα. Σε αυτό το κομμάτι τα έχω καταφέρει. Στους τελευταίους μεγάλους αγώνες κατάφερα να είναι όλα υπέρ μου. Και είναι κάτι που θεωρώ πως πρέπει να το έχει οποιοσδήποτε κάνει πρωταθλητισμό. Πρέπει να μπορείς να λειτουργείς σωστά υπό πίεση την κατάλληλη στιγμή. Σε μένα έχω παρατηρήσει πως αυτή η σκέψη, αυτή η πίεση πως αυτή είναι η στιγμή μου, λειτουργεί ευεργετικά. Με κάνει να συγκεντρώνομαι».

Έχει σκεφτεί ποτέ να τα παρατήσεις για οποιονδήποτε λόγο;

«To έχω σκεφτεί πολλές φορές. Το σκέφτηκα και μετά τους Ολυμπιακούς. Το σκέφτομαι και τώρα να σου πω την αλήθεια. Ο λόγος δεν έχει να κάνει με τις οικονομικές απολαβές. Είμαι ρομαντική. Το έκανα πάντα γιατί μου αρέσει. Προφανώς και όλοι έχουμε ανάγκη τα λεφτά. Ο καλύτερος στον κόσμο να είσαι στο κολύμπι, δεν εξασφαλίζεις τίποτα στην ζωή σου. Κανείς δεν θα σε θυμάται. Δεν θα πάω σε μία δουλειά και θα πουν, «Α, ήρθε η Άννα, ας την προσλάβουμε. Αυτό είναι και το κακό με την πολιτεία. Θεωρώ γι’ αυτό πολύ σημαντικό το κράτος εκτός από το να παρέχει προνόμια σε μαθητές -αθλητές για την είσοδο τους στο Πανεπιστήμιο να τους παρέχει και προνόμια στην μετέπειτα ζωή τους, όπως παραδείγματος χάρη να επαναφέρει τον διορισμό στο δημόσιο, καθώς αυτή τη στιγμή δεν παρέχεται τίποτα σε αυτό το επίπεδο».

Για το αν θέλεις ποτέ να ασχοληθείς με την προπονητική;

«Δεν έχω σκεφτεί να είμαι προπονήτρια. Αν σταματήσω, λογικά θα φύγω από τον αθλητισμό. Έχω σκεφτεί πολλά. Είμαι μπερδεμένη ακόμα. Έχω σπουδάσει, ακόμα ασχολούμαι με την νομική και προσπαθώ να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου. Ιδανικά θέλω να ασχοληθώ με την νομική. Βέβαια, αν μπορώ να συνδυάσω και το κολύμπι και την νομική για να βοηθήσω με τις γνώσεις μου τα νέα παιδιά. Αλλά ακόμα δεν ξέρω τίποτα. Δεν έχω αποφασίσει».

Πόσο εύκολο είναι για ένα παιδί 15-16 χρονών να συνδυάσει πρωταθλητισμό και σπουδές όπως εσύ;

«Ακούγεται πολύ δύσκολο. Αλλά δεν είναι. Αν έχεις βάσεις από μικρός, μπορείς να τα καταφέρεις. Δεν είναι βουνό. Πάντα διάβαζα, σε όλες τις τάξεις. Ήμουν συνεπής στο σχολείο. Όταν έφτασα Γ’ Λυκείου ήμουν έτοιμη. Κάθε χρονιά βελτιωνόμουν και στο κολύμπι και στα μαθήματα. Οι γονείς μου με έχουν στηρίξει πολύ οικονομικά και χωρίς αυτούς δεν θα είχα καταφέρει τίποτα. Είναι οι μεγαλύτεροι θαυμαστές μου. Μέχρι να φτάσω να αγωνίζομαι σε διεθνές επίπεδο, οι γονείς μου πλήρωναν τους αγώνες μου στο εξωτερικό. Αυτό μου έδινε κίνητρο να γίνομαι καλύτερη για να τα καταφέρω».

Γιατί κολύμβηση και όχι άλλο άθλημα;

«Εμένα με κέρδισε η συγχρονισμένη κολύμβηση. Μου άρεσε το θέαμα. Έχω περάσει από πάρα πολλά αθλήματα. Τέννις, ρυθμική, μπαλέτο, στίβο. Πολλά. Με κέρδισε όμως ο υγρός στίβος».

Για την κακοποίηση των γυναικών;

«Για να προστατευτείς πρέπει να είσαι ενημερωμένος. Για να μπορείς να βάλεις όρια. Το έγκλημα θα υπάρχει παντού. Πρέπει να προστατεύσεις τον εαυτό σου. Οι γονείς πρέπει να προστατεύσουν και να προειδοποιούν τα παιδιά τους. Για να μπορούν τα παιδιά να ξέρουν να βάζουν όρια. Δεν κατηγορώ κανέναν, αλλά το σπίτι μπορεί να βοηθήσει για να μειωθεί το φαινόμενο».

Για τον Παναθηναϊκό;

«Με έχουν αγκαλιάσει όλοι. Είμαι χαρούμενη που ανήκω σε αυτόν τον σύλλογο. Δέχομαι μηνύματα από πολλούς φιλάθλους της ομάδας κι έτσι παίρνω αρκετή δύναμη. Δεν το έχω βιώσει ξανά αυτό. Με εντυπωσίασε η στήριξη των φιλάθλων στον ερασιτέχνη Παναθηναϊκό. Τους ευχαριστώ πολύ όλους και θα κάνω το καλύτερο για τον σύλλογο. Ακόμα θα ήθελα να ευχαριστήσω τους προπονητές και τους χορηγούς μου για την στήριξη. Χωρίς αυτούς δεν θα είχα καταφέρει πολλά πράγματα».

Για την Καρολίνα Πελενδρίτου και την δύναμη ψυχής που έχει, σου δίνει ώθηση;

«Δεν την ξέρω προσωπικά. Την παρακολουθώ και την θαυμάζω όμως. Γενικά όλους τους αθλητές που είναι στους Παραολυμπιακούς. Έχουν δύναμη ψυχής και παιρνούν μηνύματα. Έχουν βιώσει μία δύσκολη κατάσταση και βγαίνουν νικητές. Ξεχωρίζουν σε μία κοινωνία που είναι πολύ δύσκολο».

Για την καλή «φουρνιά» των Ελλήνων αθλητών στην κολύμβηση, πιστεύεις υπάρχει μέλλον;

«Είμαστε μία γενιά στην κολύμβηση και έχουμε προοπτικές. Είμαστε καλή φουρνιά. Θεωρώ πως όλο αυτό λειτουργεί θετικά για τα νέα παιδιά που μας παρακολουθούν. Είμαι κοπέλα και χαίρομαι να δίνω κίνητρο σε νέα παιδιά και κυρίως κορίτσια. Όλο αυτό λειτουργεί θετικά ώστε να δημιουργείται μία εξέλιξη στις νέες γενιές»

Τι θα έλεγες στην Άννα πριν 10 χρόνια, τώρα που είσαι πιο έμπειρη;

«Να έχει αυτοπεποίθηση και να πιστεύει πολύ στον εαυτό της. Όταν κάτι το θες πολύ και πιστεύεις σε αυτό θα τα καταφέρεις σίγουρα. Αρκεί να προσπαθείς και να αγωνίζεσαι κάθε μέρα γι’ αυτό».

Για τις γιορτές, ένα μήνυμα στον κόσμο:

«Θα ήθελα να ευχηθώ σε όλο τον κόσμο να έχει υγεία, καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά. Να μείνουν όλοι υγιείς και να προσέχουν, μιας και οι μέρες που βιώνουμε είναι δύσκολες. Εύχομαι το 2022 να φέρει στον καθένα ό,τι επιθυμεί».

Πηγή: ertnews.gr