Υπόθεση Μιχάλη Λεμπιδάκη: Νοικιασμένο αυτοκίνητο με μυστικούς αστυνομικούς είδαν τον 22χρονο να πετάει το κινητό

Οι αστυνομικοί της Διεύθυνσης Οργανωμένου Εγκλήματος της Κρήτης κατάφεραν τις προηγούμενες εβδομάδες να χαρτογραφήσουν τις περιοχές όπου κινούνταν οι δράστες όταν έστελναν τα μηνύματα στην οικογένεια Λεμπιδάκη και σε νοητούς κύκλους να κάνουν αυτά που στην αστυνομική γλώσσα λέγονται «στησίματα». Δηλαδή μπλόκα καμουφλαρισμένα έτσι ώστε μόλις ενημερώνονταν από την εταιρεία κινητής τηλεφωνίας από ποια κυψέλη έφευγαν τα SMS να ενεργήσουν ακαριαία και να «λοκάρουν» άτομα και ύποπτα οχήματα. Ετσι και έγινε.

Κατάφεραν για πρώτη φορά στις έρευνες να εντοπίσουν ένα ύποπτο αυτοκίνητο. Με πρόσχημα ότι το χρώμα του οχήματος δεν αντιστοιχούσε στις πινακίδες, το θηριώδες Pick Up εντοπίστηκε στη 1:18 μετά τα μεσάνυχτα στη θέση «Ταβέρνα Ηλιος» στη Σκαλέτα Ρεθύμνου και άνδρες της Τροχαίας πήγαν δήθεν να πραγματοποιήσουν έλεγχο. Ωστόσο, πίσω τους βρισκόταν ένα νοικιασμένο αυτοκίνητο με μυστικούς αστυνομικούς που είδαν τον 22χρονο να πετάει από το παράθυρο ένα σπασμένο τηλέφωνο. Ηταν το κινητό που χρησιμοποίησαν για να στείλουν το εικοστό SMS στον αδερφό του Μιχάλη Λεμπιδάκη. Η άκρη του νήματος για την εξιχνίαση της υπόθεσης είχε βρεθεί 180 ημέρες μετά την αρπαγή του Κρητικού επιχειρηματία.

Είχαν στα χέρια τους τρεις υπόπτους και τη μοιραία συσκευή… Ολα πλέον ήταν θέμα χρόνου.

Μόλις έγινε γνωστή η απαγωγή του Μιχάλη Λεμπιδάκη το μεσημέρι της 30ής Μαρτίου, στο αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ. σήμανε συναγερμός. Αποφασίστηκε να τεθεί σε εφαρμογή το σχέδιο εκτάκτου ανάγκης με την κωδική ονομασία «Νικίας», το στρατηγείο να στηθεί στην Κρήτη και να συσταθεί μια ομάδα 20 ατόμων στην οποία μετείχαν δύο αξιωματικοί από τα κεντρικά της Ασφάλειας Αττικής, όμως τον κεντρικό ρόλο τον έπαιζε η Διεύθυνση Οργανωμένου Εγκλήματος της Mεγαλονήσου. Τα στοιχεία που είχαν στα χέρια τους ελάχιστα. Δύο κλεμμένα αυτοκίνητα που χρησιμοποίησαν οι δράστες είχαν βρεθεί ολοσχερώς καμένα και η Mercedes του Μιχάλη Λεμπιδάκη καθαρή. Οι πρώτες αναλύσεις δείχνουν ότι οι απαγωγείς ξέρουν πολλά.

Γνώριζαν την ώρα επιστροφής του 53χρονου επιχειρηματία από το εξωτερικό μέσω Αθήνας και ενώ είχε αλλάξει τρία αεροπλάνα από Πολωνία – Μόναχο, από Μόναχο – Αθήνα και από Αθήνα – Κρήτη, ότι θα περνούσε για λίγο από το εργοστάσιο και στη συνέχεια θα επέστρεφε στο σπίτι του στα Καλέσσα μόνος του.

Τρεις μήνες πριν 

Δύο ημέρες αργότερα, φτάνει το πρώτο SMS που περιείχε τον ΑΦΜ, τον αριθμό του διαβατηρίου του και την ημερομηνία γέννησης της συζύγου του. Οι αναλύσεις δείχνουν κάτι που στη συνέχεια επιβεβαιώνεται με μεγάλη ακρίβεια. Οι απαγωγείς, έχοντας διαβάσει και μελετήσει σε βάθος τη δικογραφία της υπόθεσης Παναγόπουλου, εντόπισαν λάθη των «συναδέλφων» τους και φρόντισαν να μην τα επαναλάβουν. Ετσι, σταμάτησαν όχι μόνο να χρησιμοποιούν τα δικά τους κινητά, αλλά ακόμη και να τα κουβαλούν πάνω τους, περιόρισαν στο ελάχιστο τις μετακινήσεις με τα δικά τους οχήματα και συνέχισαν να ζουν με απόλυτα φυσιολογικό τρόπο προκειμένου να μην τραβάνε την προσοχή. Η ομάδα της ΕΛ.ΑΣ. κατάλαβε αμέσως ότι στη μάχη που θα έδιναν δεν θα είχαν σύμμαχό τους την τεχνολογία. Επέστρεψαν λοιπόν στις παραδοσιακές «ασφαλίτικες» μεθόδους της φυσικής παρακολούθησης και της πληροφορίας.

Πρώτη κίνηση μετά τη λήψη αρκετών SMS, να χαρτογραφήσουν τα πεδία δράσης και τις ζώνες στις οποίες κινούνταν οι δράστες όταν έστελναν μηνύματα. Διαπίστωσαν λοιπόν ότι αυτά έφευγαν από συγκεκριμένα σημεία του νησιού και τρία από τα νότια προάστια της Αθήνας. Παράλληλα, σχημάτισαν μια λίστα περίπου 50 ατόμων που πιθανόν να είχαν σχέση με την ιστορία Λεμπιδάκη. Είδαν κάποιους από αυτούς να κινούνται ξαφνικά σε περιοχές που δεν είχαν πατήσει ποτέ το πόδι τους, κάποιους άλλους να είναι εξαφανισμένοι και τους έθεσαν σε διακριτική παρακολούθηση.

Ετσι, έφτασαν τα μεσάνυχτα της 6ης προς την 7η Ιουλίου στο μπλόκο της εθνικής οδού. Τότε που το Nissan Pick Up με τους τρεις επιβάτες κινούνταν αργά από τον Πάνορμο έως τις Σίσες Ρεθύμνου και εν συνεχεία, αντίστροφα, από την περιοχή του Ρεθύμνου μέσω Πανόρμου. Το παλιό Nokia εστάλη για ανάλυση και οι Πολάκης, Πολομαρκάκης και Γλυνιαδάκης τέθηκαν σε 24ωρη παρακολούθηση. Βέβαια από το συγκεκριμένο Nokia δεν έφυγε μόνο ένα SMS, αλλά πολλά: «Στο συγκεκριμένο μήνυμα οι δράστες περίμεναν την απάντηση της οικογένειας για την ικανοποίηση των απαιτήσεών τους, ενώ αναφέρουν ότι ο απαχθείς καταλαμβάνεται από κρίσεις πανικού, με την οικογένεια να προσφέρει οκτώ εκατομμύρια εννιακόσιες εβδομήντα χιλιάδες (8.970.000) ευρώ, με τους δράστες να απορρίπτουν και αυτήν την προσφορά της οικογένειας. Ακολούθως, οι δράστες απευθύνονται στην μητέρα του απαχθέντος προειδοποιώντας την ότι ο Μιχάλης Λεμπιδάκης δεν πρόκειται να αντέξει μέχρι το τέλος της διαπραγμάτευσης και ότι αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας, ενώ την ενημερώνουν ότι θα περιέλθει στα χέρια της σύντομα επιστολή από τον υιό της», περιγράφεται στη δικογραφία.

Οι τρεις τους οδήγησαν τους αστυνομικούς στο χωριό Βρασκά Σφακίων. Εκεί, συχνά πυκνά τις μεταμεσονύκτιες ώρες, ένας-ένας επισκέπτονταν συγκεκριμένο σπίτι. Τα ραντεβού γίνονταν… με κινηματογραφικά μέτρα ασφαλείας. Συγκεκριμένη ώρα εμφανιζόταν ο καθένας τους, με σβηστά φώτα του αυτοκινήτου και χαμηλή ταχύτητα. Περπατούσαν αθόρυβα σαν τις γάτες και επεδίωκαν να είναι «αόρατοι». Στο ραντεβού έδιναν το «παρών», εκτός από τους δυο που συνελήφθησαν, και τέσσερα ακόμη άτομα, ανάμεσά τους και ένα πρόσωπο που είχε κατηγορηθεί για συμμετοχή στην απαγωγή του εφοπλιστή Παναγόπουλου. Τα ονόματα των τεσσάρων είναι γνωστά, περιέχονται στη δικογραφία και ερευνάται από τις Αρχές η σχέση τους με την απαγωγή Λεμπιδάκη. Ισως είναι κάποιοι από τον πρώτο πυρήνα που για τους δικούς τους λόγους αποσύρθηκαν και αποφάσισαν να αλλάξουν το προφίλ τους και να γίνουν αυτό που λένε οι αστυνομικοί «καλά παιδιά».

Πήγαιναν στην εκκλησία, αφιέρωναν χρόνο στην οικογένειά τους και έπαιζαν χαρτιά στο καφενείο του χωριού με στοίχημα πορτοκαλάδες. Ηθελαν με κάθε τρόπο να θολώσουν τα νερά…

Οι αστυνομικοί που ήταν παρόντες σε όλες αυτές τις μεταμεσονύκτιες συναντήσεις προσπάθησαν τουλάχιστον τρεις φορές να παγιδέψουν με κοριούς τα αυτοκίνητα προκειμένου να οδηγηθούν στο κρησφύγετο που είχαν φυλακίσει τον Λεμπιδάκη. Ωστόσο, δεν τα κατάφεραν καθώς από τη μία το ρίσκο ήταν μεγάλο και από την άλλη διαπίστωσαν από τη φυσική παρακολούθηση ότι οι μετακινήσεις που έκαναν με τα δικά τους οχήματα ήταν ελάχιστες και σε «ξεκάρφωτους» προορισμούς και έτσι αποφάσισαν να μην εφαρμόσουν το σχέδιο. Ωστόσο, ήταν πεπεισμένοι ότι η συγκεκριμένη παρέα ήταν μπλεγμένη στην απαγωγή του 53χρονου βιομηχάνου.

Το μπέρδεμα της 6ης Αυγούστου με την Ασφάλεια Χανίων 

Στο στρατηγείο της επίλεκτης ομάδας των 20 επικρατούσε αισιοδοξία. Ηταν η περίοδος που οι απαγωγείς είχαν αλλάξει τέσσερα κρησφύγετα στον Μιχάλη Λεμπιδάκη, είχαν σταματήσει να έχουν επαφές με την οικογένεια και έδιναν την εικόνα ότι τους είχαν μυριστεί οι αστυνομικοί. Στο πρώτο κρησφύγετο ο Λεμπιδάκης έμεινε μέχρι τις αρχές Μαΐου. Στις αρχές Ιουνίου μεταφέρθηκε στο τρίτο κρησφύγετο όπου έμεινε μέχρι το βράδυ της 20ής Αυγούστου. Ισως οι μυστικές έρευνες σε συγκεκριμένα σημεία σε Ρέθυμνο και Ηράκλειο αλλά και η σιωπή της Αστυνομίας έκαναν τους δράστες να ανησυχούν για τις κινήσεις των διωκτών τους. Η απόλυτα στεγανοποιημένη ομάδα της Αστυνομίας όχι μόνο δεν έβγαζε προς τα έξω καμία πληροφορία, αλλά διέδιδε εντέχνως ότι δεν έχουν κανένα στοιχείο και ότι οι έρευνες κινούνται στο σκοτάδι.
Οι απαγωγείς εξακολούθησαν να κρύβουν τον 53χρονο σε μια μεζονέτα στον Βρασκά Σφακίων αγνοώντας ότι οι αστυνομικοί για μέρες παρακολουθούσαν τις κινήσεις μιας ομάδας, όπως προέκυψε από το συμβάν της εθνικής οδού.

Το βράδυ της 6ης Αυγούστου γίνεται ένα σκηνικό που λίγο έλειψε να τα τινάξει όλα στον αέρα… Οι μυστικοί αστυνομικοί συνεχίζουν να παρακολουθούν το σπίτι όπου πραγματοποιούνται τα περίεργα ραντεβού της ομάδας αγνοώντας φυσικά ότι στο ίδιο χωριό έχει μεταφερθεί και φυλάσσεται ο Λεμπιδάκης. Ομως η Ασφάλεια Χανίων, συμπτωματικά και χωρίς να γνωρίζει τι παίζεται, στήνει μια μεγάλη επιχείρηση για τον εντοπισμό ενός κυκλώματος που διακινεί παράνομους μετανάστες. Δεκάδες πάνοπλοι αστυνομικοί μπουκάρουν σε ένα σπίτι φωνάζοντας «Αστυνομία!» για να βάλουν στο χέρι τα μεγάλα κεφάλια κυκλώματος δουλεμπόρων.

Οι μυστικοί αστυνομικοί του σχεδίου «Νικίας» αδυνατούν να κατανοήσουν τι συμβαίνει, ενώ οι απαγωγείς νομίζουν πως η χολιγουντιανού τύπου επιχείρηση γίνεται γι’ αυτούς και αρχίζουν να τα μαζεύουν άρον άρον για να εξαφανιστούν. Πλέον λειτουργούν άγαρμπα, χωρίς σχέδιο. Με σπασμωδικές κινήσεις αρπάζουν τον Λεμπιδάκη, του βάζουν κουκούλα, τον πετάνε στο αγροτικό και μέσα από χωματόδρομους τον μεταφέρουν σε ένα μαντρί γεμάτο ζώα χωρίς φως και νερό. «Στο μαντρί έμεινα μέχρι τις 10 Αυγούστου. Εχω την εντύπωση ότι το μέρος αυτό ήταν πολύ πρόχειρα σχεδιασμένο για να με κρατήσουν. Στις συζητήσεις που έκαναν οι απαγωγείς τότε μου είπαν ότι είχε γίνει επιχείρηση με 40 οχήματα και 200 αστυνομικούς για την απελευθέρωσή μου», είπε στην κατάθεσή του ο Κρητικός επιχειρηματίας για τη μοιραία βραδιά που λίγο έλειψε να τινάξει την επιχείρηση των μυστικών αστυνομικών στον αέρα.

Οι ιδιόχειρες επιστολές σφραγισμένες με αίμα (στον κύκλο) που υποχρέωσαν οι απαγωγείς τον Λεμπιδάκη να γράψει και να στείλει στην οικογένειά του

Στο σπίτι του μαντρά 

Το σκηνικό στον Βρασκά ανατρέπει όλα τα δεδομένα. Οι απαγωγείς αντιλαμβάνονται ότι οι αστυνομικοί έχουν φτάσει στα ίχνη τους και ο πρώτος πυρήνας απενεργοποιείται. Οι παρακολουθήσεις ουσιαστικά ακυρώνονται, αφού η ομάδα σταματάει τα ραντεβού και αρχίζει… να πηγαίνει στην εκκλησία. Τα μέλη που δεν έχουν περάσει από τον Βρασκά αναβαθμίζονται. Εν τω μεταξύ, ο ακτιβιστής κατά των πλειστηριασμών αρχίζει να τρέχει την υπόθεση.

Πρώτο και βασικό, έπρεπε να βρεθεί ένας χώρος για να κρατήσουν τον Λεμπιδάκη, καθώς στο μαντρί δεν μπορούσε να μείνει παρά μόνο για μερικές ημέρες. Μετά από «συσκέψεις» η ομάδα αποφασίζει ότι ιδανικό σημείο είναι η μάντρα αυτοκινήτων. Χωρίς πολλά-πολλά αποφασίζουν το βράδυ της 1ης Αυγούστου να τον μεταφέρουν στο 4ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Ρεθύμνου – Χανίων. Ολα πλέον γίνονται στο πόδι. Δεν υπάρχει κανένα συγκεκριμένο σχέδιο, καμία οργάνωση. Λες και όλα έχουν μπει στον αυτόματο. Χαρακτηριστικό της προχειρότητάς τους είναι ότι το ίδιο βράδυ τον άφησαν στη σοφίτα και ο μαντράς, μην ξέροντας τι να κάνει, τον κατέβασε στο σπίτι του, τον έκανε μπάνιο και του έδωσε να φορέσει τα δικά του ρούχα: μια λευκή-ροζ μπλούζα και ένα σορτς. Κρεβάτι να κοιμηθεί ο απαχθείς δεν υπήρχε και τα μέλη έτρεχαν άρον άρον μαύρα μεσάνυχτα να βρουν ένα στρώμα για να τον βάλουν να πλαγιάσει κατάχαμα.

Η ομάδα αρχίζει να φυλλορροεί, ο φύλακας του Λεμπιδάκη αρχίζει να φοβάται και θέλει να φύγει, για να φτάσουν στο σημείο ο ιδιοκτήτης της μάντρας να συμβουλεύει τον Λεμπιδάκη για τα κόλπα που πρέπει να κάνει για να αφεθεί ελεύθερος. Μια αρχικά τέλεια οργανωμένη απαγωγή αρχίζει προοδευτικά να μετατρέπεται σε παρωδία… Ο 60χρονος μεσίτης, που ανέλαβε να κάνει τις συνεννοήσεις με την οικογένεια, έριξε τις απαιτήσεις στα 18 εκατ. ευρώ, ενώ λίγο πριν τελειώσει η ιστορία ετοίμαζε νέα επιστολή με το ποσό των λύτρων να έχει πέσει στα 12 εκατ. ευρώ, όμως δεν πρόλαβε ποτέ να τη στείλει.

Στα μέσα Σεπτεμβρίου η κατάσταση για τους απαγωγείς δείχνει να είναι απελπιστική και η Αστυνομία φαίνεται να γνωρίζει τα πάντα. Ο ακτιβιστής, ψάχνοντας απεγνωσμένα για φύλακα του Λεμπιδάκη, θυμάται μια παλιά γνωριμία με τον 40χρονο από τη Θεσσαλονίκη. Από το προσωπικό του τηλέφωνο και ένα τηλέφωνο που φέρεται να ανήκει στον Σύλλογο Αλληλοβοήθειας Οφειλετών Ρεθύμνου (ΣΑΟΡ) τον καλεί συνεχώς και του λέει να αφήσει τη δουλειά του και να μεταβεί στην Κρήτη για τη φύλαξη υποσχόμενος να τον ανταμείψει με 100.000 ευρώ. Μάλιστα του τάζει σπίτι με πισίνα προτρέποντάς τον να πάρει μαζί και την έγκυο σύζυγό του, λέγοντάς του ότι θα είναι σαν να κάνουν διακοπές…

Ο 40χρονος πείθεται, φτάνει στο Ρέθυμνο και αναλαμβάνει τη φύλαξη του 53χρονου. Η ομάδα των απαγωγέων φτιάχνει την τελευταία επιστολή με τα 12 εκατ. ευρώ λύτρα, αλλά δεν προλαβαίνει να τη στείλει. Οι αστυνομικοί πλέον είναι ένα βήμα μπροστά. Ξέρουν τα πάντα, έχουν μπλοκάρει τα τηλέφωνα, γίνονται η σκιά τους και καλωδιώνουν μέχρι και με μικροκάμερες τη μάντρα για να βλέπουν ποιοι μπαίνουν και ποιοι βγαίνουν.

Το περασμένο Σαββατοκύριακο οι αστυνομικοί αποφασίζουν ότι Δευτέρα πρωί θα γίνει η επιχείρηση απελευθέρωσης του Μιχάλη Λεμπιδάκη. Ηθελαν, όπως λένε, να δουλεύουν οι πρέσες διάλυσης των οχημάτων που διαθέτει η μάντρα έτσι ώστε η φασαρία να καλύψει την επιχείρηση. Την Κυριακή σηκώνουν ένα drone και χαρτογραφούν όλη την περιοχή και ειδικά το σημείο της μάντρας όπου ήταν και η φυλακή του Λεμπιδάκη.

Στις 7 το πρωί της Δευτέρας οι επίλεκτες δυνάμεις παίρνουν θέση. Με θερμικές κάμερες σαρώνουν τον χώρο και βλέπουν ότι στη σοφίτα βρίσκεται ο Λεμπιδάκης και στο ισόγειο δυο από τους απαγωγείς. Στις 7.30 κάνουν το μεγάλο «ντου», πιάνουν στον ύπνο τους δύο άνδρες, ανεβαίνουν στη σοφίτα και ελευθερώνουν τον 53χρονο. Ο Λεμπιδάκης βάζει τα κλάματα και απευθυνόμενος στους αστυνομικούς τούς λέει: «Σας ευχαριστώ πολύ, με σώσατε… Δεν μπορώ να το πιστέψω».