Η Κρήτη ο ιδανικός προορισμός για πεζοπορία!

Ο πρόεδρος του νεοσύστατου «Συλλόγου Συνοδών Βουνού Κρήτης» Χριστόφορος Μπαλαδήμας, που ιδρύθηκε μέσα στο 2023, έχει έδρα το Ρέθυμνο και εκπροσωπεί συνοδούς βουνού από όλη την Κρήτη, μίλησε για το μοντέλο πεζοπορικού τουρισμού με επαγγελματίες συνοδούς, για το οποίο προσφέρεται η Κρήτη καθώς συνδυάζει παρθένα τοπία, σπάνια χλωρίδα και μοναδική κουλτούρα.

Θα θέλαμε να μας μιλήσετε για το σωματείο των συνοδών βουνού

«Το σωματείο μας είναι ένα επαγγελματικό σωματείο, δεν είναι πεζοπορικός σύλλογος ή κάποιου τέτοιου είδους αθλητικό σωματείο. Απαρτίζεται από επαγγελματίες, πιστοποιημένους, διπλωματούχους, συνοδούς βουνού που δραστηριοποιούνται στην Κρήτη και ουσιαστικά απασχολούνται επαγγελματικά είτε εξ ολοκλήρου, είτε κατά περιόδους, με τη συνοδεία ομάδων κυρίως επισκεπτών από το εξωτερικό σε υπαίθριες δραστηριότητες αναψυχής, όπως είναι η πεζοπορία, η ορεινή πεζοπορία και όλα αυτά που έχει να μας δώσει το φυσικό περιβάλλον της Κρήτης, το οποίο αξίζει της σημασίας που του πρέπει».

Πόσα είναι τα μέλη σας σε όλη την Κρήτη και εδώ στο Ρέθυμνο;

«Αυτή τη στιγμή αριθμούμε περίπου 40 μέλη σε όλη την Κρήτη, με την πλειοψηφία αυτών να είναι στα Χανιά και στο Ρέθυμνο. Ορίσαμε την έδρα του σωματείου στο Ρέθυμνο, ας το πούμε για μια γεωγραφική ισότητα, γιατί ο σκοπός του σωματείου είναι να αγκαλιάσει όλους τους επαγγελματίες συνοδούς βουνού της Κρήτης. Οπότε θεωρήσαμε ως συμβολική κίνηση να θέσουμε ως έδρα μας το Ρέθυμνο, αλλά φυσικά τα μέλη μας δραστηριοποιούνται σε όλη την Κρήτη και καμιά φορά και σε όλη την Ελλάδα».

Είπατε προηγουμένως ότι τα περισσότερα μέλη είναι σε Χανιά και Ρέθυμνο. Αυτό έχει να κάνει και με τη γεωγραφία και το ανάγλυφο της Κρήτης, γιατί συνειδητοποιούμε ότι τα μεγάλα εντυπωσιακά βουνά και τα μεγάλα φαράγγια είναι κυρίως σε Χανιά και Ρέθυμνο.

«Σίγουρα έχει να κάνει λίγο και με αυτό καθώς το πεδίο δίνει περισσότερη δυνατότητα δράσης, αλλά ωστόσο, για να μην αδικούμε και τους συναδέλφους της Σητείας για παράδειγμα, η Σητεία επίσης έχει να δώσει πάρα πολλά σε αυτό το κομμάτι, διότι όταν μιλάμε για πεζοπορικό τουρισμό, φυσικά δε μιλάμε μόνο για τα ψηλά βουνά. Μιλάμε και για μονοπάτια περιφερειακά αυτών. Στο Ρέθυμνο ας πούμε, έχετε φανταστικά φαράγγια, όμορφα χωριά που μπορεί κάποιος πεζοπόρος να γνωρίσει μέσα από αυτή τη δραστηριότητα, αλλά εκ των πραγμάτων σίγουρα το ότι η Δυτική Κρήτη έχει αρκετά ψηλότερα βουνά ίσως έχει συμβάλει στο να ασχολείται περισσότερος κόσμος με αυτό το αντικείμενο. Η μοναδικότητα των οικοσυστημάτων που έχουμε στην Κρήτη σε συνδυασμό με τα δύο παγκόσμια Γεωπάρκα Σητείας Ψηλορείτη, το Εθνικό Πάρκο Λευκών Ορέων συντελούν ούτως ώστε να προσελκύουμε κάθε χρόνο και περισσότερο κόσμο με αυτό το ενδιαφέρον για τέτοιου τύπου διακοπές».

Πόσο αναπτυγμένος είναι ο ορειβατικός τουρισμός, δηλαδή άτομα τα οποία θέλουν να επισκεφθούν ορεινούς όγκους και αναζητούν σε όλο τον κόσμο τέτοια μέρη;

«Κατά τη γνώμη μας αυτή τη στιγμή η Κρήτη αποτελεί -επιτρέψτε μου την έκφραση- ένα λευκό καμβά. Έχει αρχίσει να αναπτύσσεται πάρα πολύ αυτό το κομμάτι του τουρισμού, οπότε γι’ αυτό και εμείς διοργανώνουμε ημερίδες ούτως ώστε να αρχίσουμε όλοι μαζί σε συνεργασία με τους φορείς, να στήνουμε ένα μοντέλο πεζοπορικού τουρισμού όχι απλά αντάξιο, ίσως και καλύτερο από αυτό που έχουν άλλες χώρες της Ευρώπης, που εκ των πραγμάτων έχουν περισσότερη εμπειρία σ’ αυτό το είδος τουρισμού».

Σύμφωνα με την εμπειρία σας, πόσο εντυπωσιακά είναι τα βουνά της Κρήτης σε σχέση με άλλες ορεινές περιοχές της Ευρώπης και πως μπορούμε να ανταγωνιστούμε αυτές τις περιοχές;

«Σίγουρα μπορούμε να ανταγωνιστούμε ισάξια πολλές περιοχές της Ευρώπης. Για παράδειγμα ένα παρόμοιο πεδίο όπως η Κρήτη είναι η Κορσική, η οποία είναι ένας πεζοπορικός τουρισμός που μπαίνει στο «καλεντάρι» όλων των πεζοπόρων. Η Κρήτη δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από την Κορσική. Γιατί διαθέτουμε πρώτον βουνό και θάλασσα, ακόμα και ο πιο φανατικός βουνίσιος πεζοπόρος δεν μπορεί να μην εντυπωσιαστεί από αυτό το πράγμα, δηλαδή το να είσαι σε ένα βουνό το πρωί να περπατάς στα 1500 M και το απόγευμα να κάνεις το μπάνιο σου – για παράδειγμα- στο Λυβικό Πέλαγος της νότιας ακτογραμμής της Κρήτης. Έχουμε αυτό που όλοι έχουμε μεγαλώσει μαζί του και ίσως πρέπει να του δώσουμε λίγο περισσότερη αξία, γιατί όπως ξέρετε μια πετυχημένη πεζοπορία στο τέλος της μέρας θέλει και το «ανάλογο καύσιμο». Η κρητική διατροφή λοιπόν, έχει να το προσφέρει αυτό και γενικά η Κρήτη έχει μια κουλτούρα και μια ιστορία που αν τα συνδυάσουμε όλα αυτά μαζί με την πεζοπορική δράση αποκτάμε ένα πακέτο το οποίο μπορεί να προσελκύσει αρκετό κόσμο και να αναδείξει ειδικά την ενδοχώρα της Κρήτης, την οποία ίσως δεν της έχουμε δώσει την ανάλογη σημασία.

Αν δούμε το προφίλ του πεζοπόρου του αφοσιωμένου πεζοπόρου αυτού δηλαδή που ταξιδεύει με σκοπό την πεζοπορία σαν δραστηριότητα, συνήθως είναι άνθρωποι οι οποίοι θέλουν να αλληλοεπιδρούν με την κουλτούρα του τόπου και να γνωρίζουν περισσότερα πράγματα τόσο για τη φύση όσο και την ιστορία.

Δεν χρειάζεται νομίζω να πω ότι έχουμε πολλά ενδημικά φυτά που μεγαλώνουν μόνο στην Κρήτη. Από μόνο του αυτό, προσθέτει μία αξία σε όλη αυτή τη δραστηριότητα. Φυσικά έχουμε και το κοινό που απλά θέλει να βάλει το «τικ στο κουτάκι», ότι ανέβηκε στην κορυφή του Ψηλορείτη, αλλά ακόμα και αυτοί δεν μπορούν να μείνουν αμέτοχοι στην ομορφιά και στην κουλτούρα του νησιού».

Βέβαια είναι και η φιλοξενία των κατοίκων που εντυπωσιάζει.

Ακριβώς έτσι όπως τα λέτε είναι.

Οι εντυπώσεις εκείνων που έχουν έρθει ποιες είναι; Τι σας λένε για τους ορεινούς όγκους της Κρήτης; Τι είναι αυτό το οποίο εντυπωσιάζει ενδεχομένως;

«Εντυπωσιάζει πάρα πολύ η μοναδικότητα του οικοσυστήματος. Η φιλοξενία και η «ζέστη» των ανθρώπων. Επίσης εντυπωσιάζει περισσότερο ότι η φύση είναι ακόμα παρθένα. Δηλαδή, έχουμε περιοχές οι οποίες δεν έχουνε ούτε υπεραναπτυχθεί, γιατί για να είμαστε ειλικρινείς αυτός ο τύπος τουρισμού αποφεύγει τον υπερτουρισμό, υπάρχει αυτό το νέο ας το πούμε κίνημα στην Ευρώπη ότι θέλουμε να ζούμε όσο το δυνατόν περισσότερο αυθεντικότερες εμπειρίες. Οπότε αυτό και μόνο εντυπωσιάζει τους επισκέπτες. Όταν δείχνουμε σε κάποιον επισκέπτη ένα λουλουδάκι μια σταλιά και του πούμε ότι αυτό το δεν θα το ξαναδεί πουθενά αλλού στον κόσμο, αυτό τον εντυπωσιάζει. Δημιουργεί μια μοναδικότητα στην πεζοπορία τους».

Έχει γίνει μεγάλη συζήτηση και υπάρχει ένας μεγάλος προβληματισμός για τις παρεμβάσεις στο φυσικό τοπίο, όπως για παράδειγμα ότι οι ανεμογεννήτριες μπορούν να επηρεάσουν το φυσικό τοπίο ή μια μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα μπορεί να το αλλοιώσει. Αυτό είναι κάτι το οποίο ενδεχομένως θα λειτουργήσει αρνητικά απέναντι σε έναν επισκέπτη, ο οποίος, όπως είπατε, θέλει να δει ένα παρθένο τοπίο;  

«Έχετε απόλυτο δίκιο. Οτιδήποτε, οποιαδήποτε δράση όπως οι ανεμογεννήτριες αλλοιώνει μη αναστρέψιμα το τοπίο. Σίγουρα αυτά να λειτουργούν αρνητικά στην ευκαιρία μας να αναπτύξουμε αυτόν τον τύπο του τουρισμού, ο οποίος πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, αποτελεί ένα ποιοτικό τύπο τουρίστα. Σαν σωματείο θεωρούμε ότι η Κρήτη, τον ήλιο, τη θάλασσα και το μαζικό τουρισμό τον έχει κατακτήσει και θεωρούμε ότι πλέον πρέπει να αρχίσουμε να κοιτάμε λίγο πιο πολύ στη βιωσιμότητα, ειδικά της ενδοχώρας και των περιοχών που δεν έχουν ακόμα χτιστεί, και σίγουρα είναι περισσότερα τα οφέλη από μία τέτοιου είδους ανάπτυξη».

Πάντως, ακόμα έχουμε τέτοιες περιοχές. Η Κρήτη έχει ακόμα αυτό το παρθένο τοπίο σήμερα.

Ακόμα το έχουμε και γι’ αυτό ίσως είναι τώρα η ευκαιρία να στήσουμε μια στρατηγική σε συνεργασία με φορείς.

Ως παγκόσμια τάση εναλλακτικού τουρισμού, είναι αναπτυγμένος ο ορεινός τουρισμός. Υπάρχουν προοπτικές περαιτέρω ανάπτυξης και εδώ;

«Είναι ένα είδος τουρισμού το οποίο σίγουρα είναι αναπτυσσόμενο και γενικά οι πεζοπόροι πάντα αναζητούν νέους προορισμούς. Η Ευρώπη στις Άλπεις συγκεκριμένα καταγεγραμμένα πεζοπορικό τουρισμό έχει από το 1825. Είναι στην κουλτούρα λοιπόν των Ευρωπαίων. Όσο πάει, ο σύγχρονος άνθρωπος αναζητά διαφυγές. Αυτό που βλέπουμε εμείς είναι μια ανοδική τάση, ακόμα και στους περιστασιακούς επισκέπτες που θέλουν να εμπλουτίσουν τις διακοπές τους στην Κρήτη και πάντα ψάχνουν μια μικρή πεζοπορία .Να γνωρίσουν τη δραστηριότητα, να γνωρίσουν την Κρήτη».

Ένας συνοδός βουνού ουσιαστικά τι κάνει;

«Οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν ότι ένας συνοδός βουνού είναι απλά για να δείχνει το δρόμο. Αυτό καλώς ή κακώς στις μέρες μας το κάνει και το πιο φθηνό τηλέφωνο. Η δουλειά μας είναι πιο πολύπλοκη και πιο πολυεπίπεδη. Πέρα βέβαια από το να δείξουμε το δρόμο είναι να διαχειριστούμε το χρόνο και την δραστηριότητα, ούτως ώστε ο επισκέπτης μας να είναι ασφαλής και να είναι σίγουρος ότι θα τελειώσει η δραστηριότητα στην ώρα που πρέπει κτλ ή να κρίνουμε αν η δραστηριότητα που έχει επιλέξει είναι στα πλαίσια των ικανοτήτων του. Έχουμε να κάνουμε με την ασφάλεια των επισκεπτών μας, δηλαδή θα κρίνουμε και θα αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε κρίση προκύψει κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας. Φυσικά στην μέσα πορεία είναι να ερμηνεύσουμε λίγο το περιβάλλον, να μιλήσουμε για την ιστορία, να μιλήσουμε για τα φυτά. Αυτό έχει να κάνει βέβαια και στο τι θέλει ο κάθε συνοδός να εξελίξει, τις κοινωνικές σου δεξιότητες».

Δεν είναι απλό πράγμα να περπατήσει κανείς στο βουνό. Κάθε καλοκαίρι, αρκετοί τουρίστες, που αποφάσισαν να περπατήσουν σε ένα βουνό χάθηκαν ή τραυματίστηκαν.

«Η παρουσία ενός επαγγελματία, σίγουρα μειώνει κατά πολύ την πιθανότητα ενός ατυχήματος τέτοιου τύπου, αλλά και επειδή τίποτα δεν μπορεί να τη μηδενίσει αυτή την πιθανότητα, ο συνοδός βουνού -ένας επαγγελματίας δηλαδή- θα μπορεί να διαχειριστεί την κρίση, ίσως χωρίς να χρειαστεί να εμπλέξει και να απασχολήσει τις πυροσβεστικές δυνάμεις για παράδειγμα. Ωστόσο, αν χρειάζεται τελικά να μπορεί να είναι ένας άνθρωπος στο πεδίο, που να μπορεί να επικοινωνήσει με τους διασώστες σωστά, ούτως ώστε να μην διαρκέσει τόσο πολύ».

Υπάρχει σχολή για συνοδούς βουνού;

«Αυτή τη στιγμή οι συνοδοί βουνού πιστοποιούνται από τον ΕΟΠΠΕΠ μέσα από σχολή ΙΕΚ. Ελπίζουμε στο μέλλον να την αναβαθμίσουμε αυτή τη σχολή, γιατί νομίζουμε ότι αξίζει τον κόπο να δοθεί η δυνατότητα και σε ανθρώπους της υπαίθρου, σε νέα παιδιά που να ασχοληθούν με αυτό έτσι ώστε να μείνουν στον τόπο τους».

Πώς μπορεί να αναπτυχθεί ο πεζοπορικός, ορειβατικός τουρισμός;

Μπορεί να αναπτυχθεί με σεβασμό στην κουλτούρα, τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Πηγή: rethemnosnews