Η Λούσι έμεινε ώρες καρφωμένη πάνω σε ένα κάγκελο-λόγχη

Για ώρες έμεινε «σουβλισμένη» σε ένα κάγκελο-λόγχη περίφραξης κατοικίας στις Βασιλειές Ηρακλείου. Το αιχμηρό κάγκελο καρφώθηκε στην κυριολεξία στην κοιλιακή της χώρα και εκείνη βρέθηκε αβοήθητη να …αιωρείται για τουλάχιστον έξι ώρες.

Τη «Λούσι», μια μεγαλόσωμη σκυλίτσα που ήταν αδέσποτη και υιοθέτησε πριν από τέσσερα χρόνια η παιδίατρος-νεογνολόγος του Βενιζελείου κ. Μαίρη Πολυχρονάκη, οδήγησε σε αυτή την …σφαγή ο τρόμος από τη ρίψη πυροτεχνημάτων κρότου το βράδυ της παραμονής Πρωτοχρονιάς.

Το δύσμοιρο πλάσμα τρομοκρατήθηκε τόσο πολύ που με τα νύχια και τα δόντια της «τρύπησε»  την εξωτερική περίφραξη της κατοικίας της οικογένειας και άρχισε να περιπλανιέται χαμένο από την σύγχυση στους δρόμους. Η σκυλίτσα στάθηκε πραγματικά τυχερή μέσα στην ατυχία της καθώς επέζησε από τον βαρύτατο τραυματισμό, ενώ ανήμερα της Πρωτοχρονιάς-άλλη «πονεμένη» ιστορία-υποβλήθηκε σε σωτήρια επέμβαση μετά από μεγάλη κινητοποίηση κάποιων ανθρώπων.

Σχεδόν ένα μήνα μετά η Λούσι βρίσκεται σε φάση πλήρους ανάρρωσης στο σπίτι της οικογένειας. Στάθηκε τυχερή. Ποιος ξέρει όμως τι μπορεί να γίνει την επόμενη φορά. Και ποιος αλήθεια νοιάζεται για όλα αυτά τα ζωάκια και τα πουλιά που τρομοκρατούνται, χάνονται ή σκοτώνονται από τη ρίψη πυροτεχνημάτων κρότου.

Όσοι δεν έχουν ζώα κοντά τους, ίσως να δυσκολευτούν να αντιληφθούν πόσο οδυνηρή είναι όλη αυτή η κατάσταση για τα ίδια αλλά και για όσους τα φροντίζουν. Πολύ πιθανόν να μην έχουν καν υποψιαστεί ότι όση ώρα κοιτούν στον ουρανό και θαυμάζουν το υπερθέαμα των βεγγαλικών, κάποια πλάσματα υποφέρουν πραγματικά.

Λίγα 24ωρα μετά την επέμβαση της Λούσι, η κ. Πολυχρονάκη αποφάσισε να ενεργοποιηθεί και να αποστείλει έγγραφο προς το Δήμο Ηρακλείου με το οποίο απευθύνει έκκληση ώστε το Ηράκλειο να ακολουθήσει το παράδειγμα άλλων πόλεων της χώρας που έχουν απαγορεύσει τη χρήση πυροτεχνημάτων κρότου και περιορίζονται στα πυροτεχνήματα λάμψης.

Όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά, αρκετοί Δήμοι της Επικράτειας (Καβάλας, Ωρωπού, Κηφισιάς, Παπάγου-Χολαργού κ.α.) το έχουν πράξει αυτό  ώστε να αποφευχθούν παρόμοια ή και βαρύτερα περιστατικά. Τα πυροτεχνήματα πια χρησιμοποιούνται ευρέως σε ημέρες εορτών, σε κοινωνικές εκδηλώσεις, γάμους, βαπτίσεις, σε διάφορα μουσικά events.

Mάλιστα σε μία προσπάθεια αφύπνισης και ευαισθητοποίησης των αρμοδίων αλλά και του κόσμου, η γιατρός περιέγραψε όσα τραυματικά έζησε ανήμερα της Πρωτοχρονιάς. Όπως είπε, ουσιαστικά η  «Λούσι»  ήταν εκείνη που υιοθέτησε την οικογένεια.  Όταν την βρήκαν έξω από το σπίτι τους, ήταν ακόμα «φρέσκια» η τομή της στείρωσης από το κυνοκομείο του δήμου.

Η γιατρός και ο σύζυγος της, επίσης γιατρός στο Βενιζέλειο, είχαν υιοθετήσει ένα ακόμα αδεσποτάκι, την «Κούκι» που την βρήκαν στην εξώπορτα τους. Ήταν μόλις δύο μηνών κουταβάκι.

Πολύ γρήγορα αγάπησαν το σκυλί και έτσι αναπόφευκτα μαζί με την καρδιά τους μπήκε και στο σπίτι τους. Τα  δύο τελευταία χρόνια πρόσεξαν ότι το σκυλί έδειχνε να φοβάται κάθε φορά που έπεφταν βεγγαλικά. Προσπαθούσαν με διάφορους τρόπους να το ηρεμούν, αλλά δεν τα κατάφερναν πάντα.

Το βράδυ της παραμονής Πρωτοχρονιάς η  γιατρός είχε εφημερία στο νοσοκομείο. Έτσι ο σύζυγος και το παιδί τους  πήγαν στη γιαγιά, στο χωριό, να κάνουν αλλαγή του χρόνου οικογενειακώς. Όπως περιγράφει, είχε μία ανησυχία μέσα της καθώς ήξερε ότι λόγω της βραδιάς, θα έριχναν πυροτεχνήματα.

Είχε μιλήσει και με τον σύζυγο της τηλεφωνικά και είχαν το νου τους  στις κάμερες του σπιτιού. Δεν έβλεπαν κίνηση  και θεώρησαν ότι τα σκυλιά είχαν λουφάξει στα σπιτάκια τους εξαιτίας των πυροτεχνημάτων.

Το πρωί της Πρωτοχρονιάς η γιατρός δέχτηκε μία κλήση στο κινητό της τηλέφωνο από άγνωστο αριθμό. Ήταν ακόμα στο νοσοκομείο. Κάποιος γείτονας την ενημέρωσε ότι το σκυλί ( η Λούσι φορούσε κονκάρδα ταυτότητας με τα στοιχεία τους) είχε εντοπιστεί στην περιοχή. Αρχικά η γιατρός δεν είχε καταλάβει την σοβαρότητα της κατάστασης, πολύ γρήγορα όμως πληροφορήθηκε ότι η σκυλίτσα ήταν «καρφωμένη» στο κάγκελο περίφραξης οικίας δύο δρόμους πιο πέρα από το δικό τους σπίτι, και οι περίοικοι φοβόντουσαν να την αποδεσμεύσουν. Η λόγχη του κάγκελου ήταν μέσα στην κοιλιά του ζώου.

Η γιατρός, παρά το σοκ, προσπάθησε να διαχειριστεί με ψυχραιμία την κατάσταση.

Κάλεσε την Πυροβεστική, θεωρώντας ότι θα έπρεπε ίσως να κοπεί το κάγκελο, ενώ ζήτησε από συνάδελφο της να την καλύψει στη θέση της. Όταν πια έφθασε στο σημείο, μάζεψε όλη τη δύναμη της και μαζί με τον ιδιοκτήτη του σπιτιού, κατάφεραν να απελευθερώσουν την τραυματισμένη σκυλίτσα από το κάγκελο.

Όμως ποιος κτηνίατρος θα αντιμετώπιζε το τραύμα της; Ήταν πρωί Πρωτοχρονιάς και όλα ήταν κλειστά. Κάποιοι απουσίαζαν, άλλοι κοιμόντουσαν ακόμα.  Μετά από αλλεπάλληλες επικοινωνίες και συνεννοήσεις, η σκυλίτσα μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο κτηνιατρείο της κ. Κορίνας Παρασύρη, η οποία ευαισθητοποιημένη από το συμβάν, ανέλαβε μαζί με την ομάδα της την περίθαλψη της «Λούσι».

Ακόμα και σήμερα η κ. Πολυχρονάκη εκφράζει την ευγνωμοσύνη της προς όλους εκείνους που ευαισθητοποιήθηκαν και ανταποκρίθηκαν με συγκινητικό τρόπο παρά το γεγονός ότι ήταν ημέρα γιορτής. Ευχαριστεί τους γείτονες, τον ιδιοκτήτη του σπιτιού, την Πυροσβεστική που ενεργοποιήθηκε ταχύτητα αν και τελικά δεν χρειάστηκε να επέμβει και φυσικά το team των κτηνιάτρων  που επιλήφθηκαν του συμβάντος. Ελπίζει ότι το αίτημα της θα βρει ανταπόκριση, καταρχήν από το Δήμο.