Συγκινεί η μάνα του αδικοχαμένου Αντώνη: «Ήθελα η ζωή του να δώσει φως…»

«Μονάχα πέρα από την απόλυτη απελπισία βρίσκεται η πόρτα της απόλυτης ελπίδας» γράφει ο Νίκος Καζαντζάκης σε Γράμμα προς τον συγγραφέα Γιάννη Χατζίνη.

Η Μαίρη Τζουλάκη έχασε τον γιο της, ένα παλικάρι μόλις 22 χρονών, πάνω στο άνθος της νιότης του όταν μία οδηγός παραβίασε την εκ δεξιών προτεραιότητα που είχε ο γιος της. Από τις πρώτες ώρες εκείνου του σκοτεινού και παγωμένου Αυγούστου 2023 οι γιατροί ενημέρωσαν τους γονείς «με μεγάλη θλίψη πως δεν μπορούν να παρέμβουν να τον σώσουν μιας και είχε εγκεφαλική πίεση 90», λέει η ίδια.

Με πρωτόγνωρο θάρρος και λεβεντιά -παρά την τρεμάμενη φωνή- περήφανα στάθηκε μπροστά στο κοινό και είπε: «Είμαι εδώ μπροστά σας όχι ως μια χαροκαμένη μάνα, αξιολύπητη αλλά ως μια περήφανη τυχερή μητέρα για το παιδί που είχα και γι’ αυτό που κατάφερε να αφήσει πίσω του».

Ο Αντώνης Μαυρογιαννάκης ήταν θύμα τροχαίου, ένα από παλικάρια που χάνονται τόσο αδόκητα και άδικα κάθε χρόνο στην Κρήτη. Ωστόσο οι γονείς του πήραν τη δύσκολη μα γενναία απόφαση να μην αφήσουν το παιδί τους… να πεθάνει… Αποφάσισαν να χαρίσουν δώρο ζωής σε τέσσερις συνανθρώπους μέσα από τη δωρεά οργάνων.

«Η ζωή είναι μικρή, η υστεροφημία αιώνια (…) Δεν χρειάστηκα δύναμη, όπως μου λένε, για να πάρω αυτή την απόφαση για τη δωρεά οργάνων, για μένα ήταν το αυτονόητο. (…) Η ζωή όλων μας είναι πολύτιμη, πόσω δε μάλλον του παιδιού μας, είναι ο θησαυρός μας. Ήταν τα πάντα. Ήθελα να εξυψώσω τη ζωή του. Να την κάνω να δώσει φως τη στιγμή που για μας ερχόταν το σκοτάδι» είπε στα μαύρα ντυμένη, με φωνή που συχνά ξέσπαγε σε “σιωπηλούς” λυγμούς, αλλά με πίστη και βεβαιότητα ότι έκανε το σωστό η κα. Μαίρη Τζουλάκη, η μητέρα του Αντώνη.

Η ίδια μίλησε σε ημερίδα που οργάνωσε ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος σε συνεργασία με τον Ιατρικό Σύλλογο Ηρακλείου με θέμα «Καμπάνια για τη Δωρεά Οργάνων» η οποία ξεκίνησε από το Ηράκλειο και θα συνεχιστεί με ανάλογες εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα.

Ακόμα όμως και οι επιστήμονες που ήταν παρόντες, οι οποίοι καθημερινά βρίσκονται αντιμέτωποι με παρόμοια περιστατικά και καλούνται να διαχειριστούν δύσκολες αποφάσεις… λύγισαν μπροστά στο μεγαλείο της μητέρας που βρίσκει το κουράγιο να μιλά με σθένος για τη δυστυχία της παροτρύνοντας κι άλλους ανθρώπους να γίνουν δωρητές οργάνων.

«Το παιδί μου κατατάσσεται αμέσως στους αγγέλους και τον μνημονεύουν για πάντα. Έφυγε με σεβασμό και αγάπη προς τον συνάνθρωπο, όπως έζησε (…) Η απόφαση της οικογένειας, όποια κι αν είναι, πρέπει να γίνεται σεβαστή από όλους και οι υπόλοιποι να σωπαίνουν» είπε ενώ εξήγησε πώς ο θρήνος βοήθησε και τον μεγάλο τους γιο, τον Κωνσταντίνο…

Ανέφερε γιατί θέλει να πάει να προσκυνήσει στην εκκλησία του Αγίου Αντωνίου στην Πάντοβα της Ιταλίας ενώ έκλεισε με τα συγκλονιστικά λόγια του Ναζίμ Χικμέτ: «αν δεν καώ εγώ, αν δεν καείς εσύ, αν δεν καούμε εμείς πώς θα γενούν τα σκοτάδια λάμψη;».

Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο λήπτης οργάνων Αντώνης Γιαλελάκης, ο οποίος 25 χρόνια ζει με «δανεική» καρδιά, δώρο μεταμόσχευσης παρά την διάγνωση ζωής μερικών μηνών. Και ο ίδιος συντάραξε τα ήρεμα νερά της γαλήνιας ζωής μας λέγοντας «μια μάνα ή μια αδερφή κομμάτιασε το παιδί της για να μου δώσει ζωή να συνεχίσω”.

Πηγή: cretalive.gr