Κρήτη: Οικογένεια Τσικνάκη – «Ο Μανόλης μας δεν αυτοκτόνησε, τα στοιχεία “μιλάνε”»

Κοιμούνται, ξυπνούν και αναπνέουν με μία και μόνο σκέψη: να αποκαλυφθεί η αλήθεια για το τι πραγματικά συνέβη στο φυλάκιο της ακριτικής νήσου Ρω όπου στις 27 Ιουνίου του 2018 ο 22χρονος στρατιώτης Μανόλης Τσικνάκης άφησε την τελευταία του πνοή υπό συνθήκες που αμφισβητούνται ευθέως από την οικογένεια του.

Και αν στην αρχή «μιλούσε» το ένστικτο της μάνας, η οποία  με σθένος βροντοφώναζε ότι το παιδί της δεν είχε κανένα λόγο να αυτοπυροβοληθεί και να δώσει τέλος στη ζωή του, όπως αποφάνθηκε επίσημα ο Στρατός, σήμερα, 5,5 χρόνια μετά, σύσσωμη η οικογένεια εμφανίζεται ακλόνητα πεπεισμένη ότι ο Μανόλης δεν αυτοκτόνησε αλλά έπεσε θύμα εγκληματικής ενέργειας. Μία πεποίθηση που εδράζεται μεταξύ άλλων και στις  εμπεριστατωμένες τεχνικές εκθέσεις πραγματογνωμόνων  βάσει των υπαρχόντων στοιχείων  της δικογραφίας, μέρος της οποίας κατάφεραν να πάρουν στα χέρια τους, μετά από σαράντα κύματα, μόλις τον Μάρτιο του 2023, στην εκπνοή της προθεσμίας παραγραφής.
Η οικογένεια του Μανόλη, η δικηγόρος τους,  κα Αλεξάνδρα Σπανάκη και οι δύο τεχνικοί σύμβουλοι, η ιατροδικαστής κα Ελπίδα Σπανουδάκη και ο πραγματογνώμονας Πυροβόλων Όπλων κ. Ιωάννης Τσιάμπας, βρίσκονται σε απόλυτη ταύτιση: «ο Μανόλης δεν αυτοκτόνησε».

Κατά την οικογένεια είναι αδιανόητο ότι  προσπεράστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες σοβαρότατα στοιχεία, τα οποία «φωνάζουν» ότι ο 22χρονος δεν μπορεί να αυτοπυροβολήθηκε και μάλιστα με τον ατομικό του οπλισμό. Στοιχεία που, όπως υποστηρίζουν, δεν αξιολογήθηκαν με αποτέλεσμα η δικογραφία να τεθεί οριστικά στο αρχείο ως βέβαιη αυτοχειρία τον Σεπτέμβριο του 2023.

Η εξέλιξη αυτή αναμφίβολα «κεραυνοβόλησε» την οικογένεια, ωστόσο  δεν ήταν  ικανή  να αναστείλει τον αγώνα της. Τόσο οι γονείς του Μανόλη, Αντώνης και Μαρία, όσο και η αδερφή του, Αγγελική, εμφανίζονται πιο αποφασισμένοι από ποτέ  να παλέψουν μέχρι τέλους  για την αλήθεια.

Ζητούν να υπάρξει  πλήρης και δίκαιη διερεύνηση της υπόθεσης από μηδενική βάση και διαφανείς διαδικασίες, πράγμα που προϋποθέτει να ανασυρθεί η δικογραφία από το αρχείο και να διαταχθεί προκαταρκτική έρευνα από Εισαγγελέα Στρατού.

Οι γονείς του 22χρονου ποτέ δεν πίστεψαν ότι ο γιος τους αυτοκτόνησε, όπως αποφάνθηκε ο Στρατός. Υπάρχουν, όπως λένε, σκιές και ερωτηματικά, κυρίως όμως στοιχεία που δεν ελήφθησαν υπόψη.

Απευθύνουν δημόσια έκκληση στους Υπουργούς Δικαιοσύνης και Εθνικής Άμυνας να παρέμβουν προκειμένου  να διερευνηθεί από την αρχή η υπόθεση. «Βγάλτε την υπόθεση από το αρχείο, δείτε ξανά τα στοιχεία και τις τεχνικές εκθέσεις και τότε αποφανθείτε» είναι το μήνυμα-αίτημα της οικογένειας που δηλώνει με κατηγορηματικό ύφος  ότι ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε ο Στρατός τη δική τους υπόθεση δημιουργεί πλήθος ερωτηματικών και σκιών.

Αν και τα σημεία-SOS τα αναδεικνύουν οι τεχνικοί σύμβουλοι της οικογένειας, πολύ συνοπτικά υποστηρίζεται ότι:

– ο Μανόλης είχε σκοπιά στις 6 το πρωί της 27ης Ιουνίου του 2018, ημέρα Τετάρτη,  ενώ  σκοπιά είχε και λίγες ώρες πριν, 9-12 τη νύχτα. Την Τετάρτη εκείνη η οικογένεια του περίμενε απάντηση για μετάθεση  στην Κρήτη. Δεν έμαθαν ποτέ…  Ο Μανόλης ήταν αριστερόχειρας, όμως έφερε τραύμα εισόδου στο δεξιό ζυγωματικό και τραύμα εξόδου στην αριστερή κροταφο-ινιακή χώρα. Το  τραύμα που φέρει στη δεξιά ζυγωματική χώρα έχει σχήμα κυκλικό και έχει προκληθεί από μικρού διαμετρήματος όπλο  και σε καμία  περίπτωση από τυφέκιο πολεμικό και πολύ περισσότερο από G3A3, όπως αποδίδεται ως ατομικός οπλισμός του.

-Το G3A3 είναι το μοναδικό όπλο που έχει μπροστά στην κάνη ένα φλογοκρύπτη, ο οποίος αφήνει ένα  ιδιαίτερο ακτινωτό εντύπωμα αιθάλης. Το χαρακτηριστικό εντύπωμα της αιθάλης στο νεκρό παιδί δεν αντιστοιχούσε στον τύπο του όπλου του Μανόλη, δηλαδή σε πολεμικό τυφέκιο G3A3. Οι τεχνικοί σύμβουλοί υποστηρίζουν με κατηγορητικό τρόπο ότι το τραύμα δεν συνάδει με το πολεμικό τυφέκιο που αποδίδεται στον 22χρονο και ότι ο θάνατος επήλθε από πιστόλι μικρού διαμετρήματος.

–Αμφισβητείται ο χρόνος θανάτου με βάση τα πτωματικά φαινόμενα, τα οποία καταγράφονται στη δικογραφία. Από τη δικογραφία προκύπτει ότι στον τόπο κλήθηκε γιατρός του Στρατού, η οποία καταθέτει, όπως αναφέρεται, ότι έκανε ΚΑΡΠΑ στον 22χρονο και μάλιστα άλλαξε τρεις φορές θέση στον στρατιώτη για να έχει καλύτερη φορά το σώμα, όμως σε άλλο σημείο καταθέτει ότι τα άκρα του ήταν ψυχρά. Κατά την κα Σπανουδάκη, για να συμβεί αυτό με βάση τη βιβλιογραφία απαιτούνται τουλάχιστον τέσσερις ώρες και πάνω. Η γιατρός πήγε περίπου 9.15, άρα ό,τι συνέβη, συμπεραίνουν, έγινε μέσα στη νύχτα προς τα χαράματα. Δηλαδή πριν πιάσει ακόμα βάρδια; Στη δικογραφία δεν υπάρχει κατάθεση του στρατιώτη που τον άλλαξε στην σκοπιά. Έχει ενδιαφέρον επίσης, όπως σχολιάζουν,  ότι όσο η γιατρός έκανε ΚΑΡΠΑ, με βάση τους αναφερόμενους χρόνους της δικογραφίας, το Γενικό Επιτελείο Στρατού είχε ήδη ανακοινώσει τον αυτοπυροβολισμό του στρατιώτη.

-Πολλά είναι τα ερωτηματικά της οικογένειας και για τον ακριβή τόπο του συμβάντος καθώς, όπως υποστηρίζεται, τους έχουν υποδειχθεί διαφορετικά σημεία. Τον Αύγουστο του 2018, δύο μήνες μετά την τραγωδία, η μητέρα, Μαρία Μανουκάκη, μαζί με την κόρη της Αγγελική και έναν θείο της οικογένειας, μετέβησαν στο νησί της Ρω για να εναποθέσουν μία εικόνα και λουλούδια στον τόπο που χάθηκε ο Μανόλης αλλά και για να μάθουν πώς ακριβώς έγινε. Τους υποδέχθηκε πρόσωπο-αξιωματικός που είχε πλήρη εικόνα του συμβάντος. «Μου έδειξε ένα σημείο και πώς είχε πέσει. Τίποτα δεν με έπειθε. Με βάση τα λεγόμενα τους, το παιδί αυτοκτόνησε λίγο πιο κάτω από την σκοπιά, κάπως ήταν κατηφορικά. Υπήρχε μία πέτρα σαν κάθισμα. Έκατσε  και μετά τον πυροβολισμό έπεσε εκεί, σε ένα σημείο που είχε ένα κουβάρι συρματοπλέγματα. Ρωτάω: «έχετε καθαρίσει σε αυτό το σημείο;» Απαντάει: «όχι, ήταν ακριβώς έτσι». Λέω: «το πρόσωπο του ήταν πεντακάθαρο, μου κάνει εντύπωση που είχε πέσει εδώ…» Έτσι, όπως μας τα παρουσίασε, ήταν καθαρά ένας τραυματισμός από τα αριστερά και όχι από δεξιά. Νιώσαμε ότι μας έλεγε ψέματα κατάφωρα. Μία περιγραφή που καμία σχέση δεν είχε με την πραγματικότητα» υποστηρίζει η μητέρα. Κάτι που επιβεβαίωσε και η Αγγελική, η οποία υποστήριξε  ότι ο εν λόγω αξιωματικός τους έκανε λεπτομερή περιγραφή σαν  αναπαράσταση και με βάση αυτή τοποθετούσε τον τραυματισμό του αδερφού της στο αριστερό μάγουλο. «Μέχρι που μας είπε ότι το όπλο είχε παραμείνει όρθιο… Τόσες λεπτομέρειες».

Ο  Μανόλης στην ακριτική Ρω με τη γαλανόλευκη να κυματίζει.  Την ημέρα που βρέθηκε νεκρός περίμενε απάντηση για μετάθεση στην Κρήτη. Μία απάντηση που δεν χρειάστηκε, δυστυχώς, να μάθουν ποτέ…

Παρουσιάζει ενδιαφέρον ότι  τον Δεκέμβριο του 2018, λίγους μήνες μετά, η Αγγελική επεδίωξε να συναντήσει στην Αθήνα τον φαντάρο που βρήκε πρώτος τον αδερφό της καθώς είχε υπηρεσία σε κοντινή σκοπιά. Αναφέρεται ως αυτήκοος μάρτυρας του πυροβολισμού. Η Αγγελική επέδειξε το βίντεο που της είχαν επιτρέψει για συναισθηματικούς λόγους να  τραβήξει στο κινητό της από τη Ρω. «Το σημείο που μου υπέδειξε το παιδί στο βίντεο δεν ήταν αυτό που μας είχαν δείξει στο νησί. Μου είπε ότι τον είχε βρει στην σκοπιά του». Εντελώς διαφορετικό σκηνικό συνάντησαν, όπως λένε, και στο δεύτερο ταξίδι της οικογένειας στη Ρω, ένα χρόνο ακριβώς μετά.

Διαβάστε τη συνέχεια του ρεπορτάζ στο cretalive