Κρήτη: Σε άνοδο ελεύθερο κάμπινγκ σε καιρούς κρίσης

Σε καιρούς οξείας οικονομικής κρίσης, όπως είναι η εποχή που διανύουμε, ολοένα και περισσότεροι συμπολίτες μας τόσο στην Κρήτη, όσο και στην υπόλοιπη χώρα επιλέγουν το ελεύθερο κάμπινγκ ως μια οικονομική εναλλακτική πρόταση για τις διακοπές τους.

Η ελεύθερη κατασκήνωση στην Ελλάδα αποτελούσε εδώ και δεκαετίες υπαρκτό φαινόμενο: ως επιλογή φυγής και απομόνωσης από τον αστικό πολιτισμό, αλλά και πλήρους εναρμόνισης με τη φύση, είχε ανέκαθεν φανατικούς πιστούς, αλλά και σφοδρούς πολέμιους. Ωστόσο, οι σχετικά λίγοι πιστοί Έλληνες “free campers” των περασμένων δεκαετιών αυξήθηκαν ραγδαία τα χρόνια της κρίσης, με την αύξηση αυτή να είναι ακόμη πιο έντονη τα τελευταία 5 με 6 χρόνια.

Το νησί μας αποτελεί τόπο απίστευτου φυσικού κάλλους όχι μόνο για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Έτσι, τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί (μαζί με νησιά των Κυκλάδων, τη Σαμοθράκη, τη Λευκάδα, την Ικαρία, το Αγκίστρι, καθώς και περιοχές της Χαλκιδικής, της Εύβοιας, της Πελοποννήσου κ.ά.) σε έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς για τους κατασκηνωτές.

 

Οι campers στην Κρήτη

Η βόρεια πλευρά της Κρήτης είναι η πιο αναπτυγμένη τουριστικά. Αυτός φαίνεται να είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο οι ελεύθεροι κατασκηνωτές – Κρητικοί και μη – στρέφονται προς τα νότια παράλια του νησιού. Το μεγαλύτερο όγκο των ελεύθερων κατασκηνωτών προσελκύουν, λοιπόν, μέρη όπως ο Κομμός, ο Λέντας (Δισκός) και οι Καλοί Λιμένες στα νότια παράλια του νομού Ηρακλείου, η Σούγια και το Κεδρόδασος στα Χανιά, η Πρέβελη και οι παραλίες του Αγίου Παύλου στο νότιο Ρέθυμνο, η νήσος Χρυσή στο Λασίθι και φυσικά η Γαύδος.

Είναι γεγονός ότι οι λάτρεις του ελεύθερου κάμπινγκ έχουν ιδιαίτερες περιβαλλοντικές ευαισθησίες. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια η “στροφή” χιλιάδων συμπολιτών μας στη λύση της ελεύθερης κατασκήνωσης είχε – μεταξύ άλλων – ως αποτέλεσμα να κάνουν κάμπινγκ και άτομα τα οποία δεν τρέφουν κανένα σεβασμό προς το περιβάλλον. Στο γεγονός αυτό φαίνεται ότι έχουν βρει “πάτημα” οι πολέμιοι της ελεύθερης κατασκήνωσης, εξαπολύοντας σφοδρή επίθεση, κατά την οποία η “μπάλα” παίρνει μαζί με τα ξερά και τα χλωρά…

 

Η Κρήτη έχει δεκάδες φυσικούς “παραδείσους”, οι οποίοι είναι ενταγμένοι στο πανευρωπαϊκό δίκτυο προστασίας Natura 2000. Ορισμένοι από αυτούς, όπως η Γαύδος, η Χρυσή, το Ελαφονήσι (Κεδρόδασος), η Πρέβελη και η Σούγια, αποτελούν κορυφαίους προορισμούς των ελεύθερων κατασκηνωτών. Κάποια λοιπόν από αυτά τα μέρη και συγκεκριμένα η Χρυσή, η Πρέβελη και το Κεδρόδασος στο Ελαφονήσι δέχονται συχνότερα, κατά τους θερινούς μήνες, τις “επισκέψεις” της Αστυνομίας, η οποία προχωρά σε συλλήψεις κατασκηνωτών.

 

Πρόστιμα και νομικά “παραθυράκια”

Το κάμπινγκ – με εξαίρεση περιοχές που έχουν οριστεί συγκεκριμένα για τον σκοπό αυτό – απαγορεύεται ρητά από τον νόμο. Ο προσδιορισμός τέτοιων περιοχών εναπόκειται στην εκάστοτε δημοτική Αρχή. Το κύριο νομοθέτημα που αφορά στην κατασκήνωση είναι ο Νόμος 392/1976 (ΦΕΚ Α’ 199/1976), με τίτλο “Περί ιδρύσεως και λειτουργίας χώρων οργανωμένης κατασκηνώσεως (κάμπινγκ) και άλλων τινών διατάξεων”. Ο εν λόγω νόμος απαγορεύει την εγκατάσταση σκηνών και τη στάθμευση τροχόσπιτων σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παραλίες και γενικότερα κοινόχρηστους χώρους.

Σύμφωνα με τον νόμο, η ΕΛ.ΑΣ. έχει τη δικαιοδοσία να συλλάβει τους ελεύθερους κατασκηνωτές αυτεπάγγελτα με τη διαδικασία του αυτοφώρου. Οι ποινές που επισύρει το ελεύθερο κάμπινγκ είναι πλημμεληματικού χαρακτήρα και δεν ξεπερνούν σε διάρκεια το ένα έτος φυλάκιση με αναστολή. Εάν, ωστόσο, ο παραβάτης συλληφθεί επειδή έχει ανάψει φωτιά σε δασική περιοχή ή ρυπαίνει προστατευόμενη περιοχή Νatura 2000, η ποινή μπορεί να φτάσει μέχρι και τα πέντε χρόνια.

Το 2012 εισήχθη τροποποίηση, η οποία προβλέπει ότι η ελεύθερη κατασκήνωση τιμωρείται με κράτηση 6 μήνες ή με πρόστιμο έως 3.000 ευρώ. Φυσικά, στην εκδίκαση της υπόθεσης ο συλληφθείς μπορεί να αθωωθεί και να γλιτώσει την ποινή. Εκτός όμως από το ποινικό σκέλος, προβλέπεται και διοικητική κύρωση. Συγκεκριμένα, το πρόστιμο που καλούνται να πληρώσουν οι ελεύθεροι κατασκηνωτές ανέρχεται στα 300 ευρώ (150 ευρώ αν πληρωθεί μέσα σε 10 μέρες)!

Υπάρχουν, ωστόσο, κάποια νομικά “παραθυράκια”, τα οποία οι “free campers” εκμεταλλεύονται σε περιπτώσεις αστυνομικών “εφόδων”. Δύο από αυτά είναι τα εξής: Η σκηνή, επειδή θεωρείται κατοικία, καλύπτεται από άσυλο, συνεπώς η είσοδος αστυνομικού οργάνου μέσα σ’ αυτήν επιτρέπεται μόνο με ένταλμα. Επίσης, η απαγόρευση της κατασκήνωσης ισχύει αποκλειστικά από την ανατολή έως τη δύση του ηλίου, έτσι πολλοί κατασκηνωτές συνηθίζουν να ξεστήνουν τις σκηνές τους κατά τη διάρκεια της ημέρας και να τις ξαναστήνουν με το σούρουπο.

Πηγή: neakriti.gr