Κρητικός εναερίτης κρέμασε τα πέδιλά του στον ίδιο στύλο όπου σκαρφάλωσε για πρώτη φορά το 1991! | ΒΙΝΤΕΟ

Η αναφορά σε αυτόν τον πολυτάλαντο εναερίτη, σηματοδοτεί και την υποστελέχωση της τεχνικής υπηρεσίας του ΔΕΔΔΗΕ στην Ιεράπετρα, από όπου έχουν φύγει τον τελευταίο καιρό 6 ακόμη τεχνίτες συμπληρώνοντας τα συντάξιμα χρόνια

Συγκινημένος, λυπημένος και ταυτόχρονα χαρούμενος, που μετά από 3,5 δεκαετίες επικίνδυνης και κοπιαστικής δουλειάς βγαίνει στη σύνταξη, ο εναερίτης της παλιάς ΔΕΗ και τώρα του ΔΕΔΔΗΕ Μανόλης Πατεράκης, κρέμασε τα πέδιλα της εργασίας του στον ίδιο στύλο, όπου για πρώτη φορά δοκίμασε με δανεικά πέδιλα να κάμει την πρώτη του επισκευή ανεβαίνοντας μέχρι την κορυφή του στύλου στον αναδασμό της Παχιάς Άμμου.

Η αναφορά σε αυτόν τον πολυτάλαντο εναερίτη, σηματοδοτεί και την υποστελέχωση της τεχνικής υπηρεσίας του ΔΕΔΔΗΕ στην Ιεράπετρα, από  όπου έχουν φύγει τον τελευταίο καιρό 6 ακόμη τεχνίτες συμπληρώνοντας τα συντάξιμα χρόνια.

Ο 58χρονος συνταξιούχος από την 1η Νοεμβρίου εναερίτης του ΔΕΔΔΗΕ  Μανόλης Πατεράκης υπήρξε υπόδειγμα υπευθυνότητας και συνέπειας, σε όλα τα χρόνια της επαγγελματικής του δραστηριότητας και ήταν εκείνος που μαζί με τους υπόλοιπους συναδέλφους του, έτρεχαν πάντα πρώτοι για να αποκαταστήσουν και να επιδιορθώσουν τις βλάβες στα δίκτυα της ηλεκτροδότησης, έπειτα από μια πλημμύρα, μια ανεμοθύελλα η μια επίμονη χιονόπτωση μέσα στο καταχείμωνο, με τους ηλικιωμένους στα ορεινά  χωριά να ξεπαγιάζουν χωρίς ρεύμα και θέρμανση και να βλέπουν τον σωτήρα τους τεχνικό της ΔΕΗ να έρχεται αψηφώντας τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες και να αγωνίζεται για να δώσει ξανά ρεύμα στο σπιτάκι του ηλικιωμένου που είχε στο μεταξύ παγώσει από το κρύο.

Για τους τεχνικούς εναερίτες της ΔΕΗ,  δεν ακούστηκε ποτέ ότι στην κακοκαιρία δεν πρέπει να τους βγάζουμε στους δρόμους όπως καλώς ακούγεται για τους ντιλιβεράδες.

«Ευχαριστώ πολύ που με τιμάτε με την παρουσία σας εδώ στον αναδασμό της Παχιάς Άμμου, όπου μου ζητήσατε να σας μιλήσω για την απόφαση μου να κρεμάσω τα πέδιλα της εργασίας μου,  ώστε από αύριο να βγω κι εγώ στη σύνταξη σαν εργαζόμενος με υπερβαρέα ένσημα. Εμείς διαλέξαμε αυτή τη δουλειά γιατί μας άρεσε να σκαρφαλώνουμε στους στύλους της ΔΕΗ και να φτιάχνουμε τις βλάβες. Εγώ το 1991 προσλήφθηκα στην τότε ΔΕΗ σαν εργάτης.

Εκείνη τη χρονιά εργαζόμουν εδώ  σαν βοηθός με τον αείμνηστο συνάδελφο Νίκο Γενειατάκη, στον οποίο κουβαλούσα τις λάμπες , τα πέδιλα και τα άλλα εργαλεία, όταν σε ένα διάλειμμα του για να ξεκουραστεί, τον ρώτησα, αν μπορώ να φορέσω τα πέδιλα του, για να κάνω μια απόπειρα αν μπορώ να ανέβω στον στύλο. Εκείνος με ενθάρρυνε αλλά μου είπε να ανέβω μέχρι τα 2-3 μέτρα, για να μην έχουμε τραυματισμό σε περίπτωση πτώσης. Στην αρχή δυσκολεύτηκα, αλλά μετά μου άρεσε και ανέβηκα μέχρι ψηλά το φανάρι του στύλου, δεν άλλαξα όμως τη λάμπα γιατί δεν ήξερα.

Από τότε ανέβαινα στους στύλους πότε πότε,  γιατί μου άρεσε αν και δεν ήταν αυτή η ειδικότητα μου. Το 1996-97 μετά από εξετάσεις και αφού πέρασα τη σχετική σχολή έγινα ηλεκτρολόγος εναερίων δικτύων  και από τότε ανέβαινα μέχρι και  σήμερα νόμιμα στους στύλους, πράγμα το οποίο μου άρεσε πάρα πολύ», μας είπε ο Μανόλης Πατεράκης κρατώντας στα χέρια του τα πέδιλα του εναερίτη.

«Σήμερα 31 Οκτωβρίου 2024, είναι η τελευταία ημέρα μου, σαν μισθωτός. Με αφορμή αυτό νοιώθω την ανάγκη, να ευχαριστήσω μερικούς ανθρώπους. Ευχαριστώ λοιπόν, όλους τους συναδέλφους κι όλες τις συναδέλφισσες, συνταξιούχους και εν ενεργεία, τόσο σε τοπικό επίπεδο όσο και σε πανελλήνιο επίπεδο για την συνεργασία. Μία συνεργασία άψογη, αληθινή, ανθρώπινη, αλληλέγγυα, δημιουργική και σωστή. Ευχαριστώ επίσης, όλους τους εργολάβους, που γνώρισα για τις όποιες εξυπηρετήσεις, καθώς  και όλους τους ηλεκτρολόγους- εγκαταστάτες της περιοχής μας, για τη συνεργασία μας. Εύχομαι, να είναι ελαφρύ το χώμα που σκεπάζει τους συναδέλφους αυτούς, που “έφυγαν” νωρίς και δεν είναι πια μαζί μας. Θα ήταν κι αυτοί συνταξιούχοι σήμερα. Σήμερα είναι η τελευταία ημέρα της καριέρας μου και είναι ημέρα αποχαιρετισμού των συναδέλφων μου. Από αύριο θα είμαι συνταξιούχος  και θα ασχοληθώ με το χόμπι μου που είναι οι ξύλινες μικροκατασκευές. Σήμερα λοιπόν κρέμασα τα πέδιλα του εναερίτη στον στύλο όπου αναρριχήθηκα  για πρώτη φορά το 1991. Η δουλειά του εναερίτη δεν είναι καθόλου εύκολη γιατί δεν συγχωρεί δεύτερο λάθος. Το ρεύμα έχει την ιδιότητα, να μην ακούγεται, να μη μυρίζεται κα να μη φαίνεται. Πάντα δουλεύουμε με σεβασμό στο ρεύμα, παίρνοντας τα απαραίτητα μέτρα ασφάλειας φορώντας τα μέσα ατομικής προστασίας και συνεχώς προσέχουμε τι βλέπουμε και τι ακουμπάμε. Είχα κι εγώ στην καριέρα  μου 2-3 περιπτώσεις όπου κινδύνεψα με απρόοπτες καταστάσεις αλλά  αυτό μπορεί να συμβεί σε όλες τις δουλειές. Είχαμε στην υπηρεσία μας και θανατηφόρα δυστυχήματα. Εγώ  θυμάμαι τουλάχιστον δυο περιπτώσεις τέτοιες», προσθέτει ο Μανόλης Πατεράκης.

Από την τεχνική υπηρεσία του ΔΕΔΔΗΕ στην Ιεράπετρα έχουν φύγει 6 άτομα τον τελευταίο καιρό και στη θέση τους έχουν έρθει μόνο δυο νέοι τεχνίτες.

«Κάθε μέρα μειώνεται το τεχνικό προσωπικό,  Δεν υπάρχει ενδιαφέρον από τους νέους για τις δουλειές αυτές. Πιστεύω όμως ότι όσοι κι αν μείνουν στην υπηρεσία θα τα καταφέρουν να μην αφήνουν τον κόσμο πολύ ώρα χωρίς ρεύμα», κατέληξε ο Μανόλης Πατεράκης.

Όλοι μας βλέπουμε τους  εναερίτες του ΔΕΔΔΗΕ πάνω σε καλώδια να προσπαθούν να διορθώσουν μια βλάβη και να επαναφέρουν την τάση, μετά από μια κακοκαιρία η μια θεομηνία Κι αυτό το θέαμα δε γίνεται να μη μας προκαλέσει  το σεβασμό σε αυτούς τους ανθρώπους. Τη στιγμή που  εμείς έχουμε  τη δυνατότητα να επιλέξουμε τη ζεστασιά του σπιτιού μας, οι τεχνικοί του ΔΕΔΔΗΕ πρέπει να βρίσκονται  στο καθήκον.

Σε χιόνι, σε φουλ καύσωνα, σε αλλαγή χρόνου την Πρωτοχρονιά, το βράδυ της Ανάστασης, μεσημέρι Κυριακής Πάσχα, όποια περίσταση αργίας και οικογενειακής μάζωξης κι αν είναι, εκείνοι δεν έχουν το «δικαίωμα» να αφήσουν ούτε λεπτό τη θέση τους. Καλούνται να ανέβουν ψηλά στις κολώνες και να τσεκάρουν οποιοδήποτε υπάρχον πρόβλημα ή να προλάβουν κάποιο άλλο.

Δείτε το βίντεο:

Πηγή: neakriti