Ξόδεψαν τις οικονομίες τους για να μετακομίσουν στην Κρήτη και δεν το μετάνιωσαν… στιγμή!

Από τον Πειραιά στην Κρήτη, μόνιμα και οριστικά, αποφάσισε να μετακομίσει μια οικογένεια, παρά το ότι δεν είχε ούτε συγγενείς στο νησί, ούτε σπίτι, ούτε φίλους στην περιοχή.

Και δεν πρόκειται για το αρκετά συνηθισμένο φαινόμενο της… ήρεμης σύνταξης, όπως κάνουν αρκετοί αλλοδαποί, αλλά κυριολεκτικά για αλλαγή τρόπου ζωής.

Η κυρία Νίκη Μακρυδάκη, μαζί με τον σύζυγό της Αργύρη Λεμονή και την οκτάχρονη κόρη τους, έχοντας ζήσει 55 χρόνια στον Πειραιά – και σε καλή γειτονιά – τα παράτησαν όλα και πλέον διαβιούν μόνιμα στην Κριτσά, ένα από τα πιο γραφικά χωριά του νησιού, στο Λασίθι.

«Το επώνυμο μπορεί να είναι κρητικό και ο παππούς μου πράγματι είχε καταγωγή από το Ρέθυμνο, αλλά δεν έχουμε καμία σχέση με την Κρήτη. Δεν έχω ούτε συγγενείς εδώ, ούτε περιουσία, ούτε τίποτα. Κι ο σύζυγός μου είναι από τον Βόλο, επίσης καμία σχέση. Έζησα όλη τη ζωή μου στον Πειραιά, είμαι απόφοιτος της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και εργάστηκα στο υπουργείο Παιδείας για δεκαετίες, έφτασα να είμαι προϊσταμένη. Δεν είχαμε προβλήματα στον Πειραιά, ήταν πολύ όμορφα και ζούσαμε καλά, αλλά σκεφτήκαμε ότι η μικρή μου κόρη θα μεγαλώσει καλύτερα εδώ, απ’ ό,τι εκεί. Είχα και ένα θέμα υγείας και τελικά αποφασίσαμε να μετακομίσουμε», λέει η κυρία Μακρυδάκη στο zarpanews.gr.

Το Λασίθι προέκυψε όταν, λόγω της δουλειάς της στο υπουργείο Παιδείας, γνώρισε τον αντιπεριφερειάρχη Λασιθίου, ο οποίος την είχε ρωτήσει αν μπορεί να έρθει στην Κρήτη. Τότε, η απόφαση ελήφθη οριστικά.

«Ήρθαμε κι εμείς από τον Οκτώβριο του 2022 στην Κριτσά, μεταφέραμε, εκτός της οικοσκευής ενός διαμερίσματος 120 τ.μ. σε ένα μικρό οίκημα 85 τ.μ. – και τις θέσεις εργασίας μας, με απόσπαση αρχικά. Ξοδέψαμε όλες τις οικονομίες μας και πήραμε δάνειο για να μετακομίσουμε εδώ. Δεν είμαστε συνταξιούχοι, ο άνδρας μου είναι εκπαιδευτικός και δεν ήρθαμε εδώ να ξεκουραστούμε. Ήταν ρίσκο, έπρεπε να βρούμε σπίτι και στον Άγιο Νικόλαο δεν υπήρχε τίποτα κατάλληλο. Έτσι καταλήξαμε στην Κριτσά.»

Το χωριό θεωρείται, κι όχι άδικα, ως ένα από τα ομορφότερα στην Κρήτη. Ταυτόχρονα όμως, όπως αποδείχθηκε, είναι και πολύ ζωντανό:

«Είναι υπέροχο χωριό. Βρήκαμε καινούριους φίλους, έχει συλλόγους που κάνουν διάφορες δράσεις συνέχεια, τόσο πολύ που κουράζομαι να πηγαίνω τη μικρή, από θερινό σινεμά μέχρι πολιτιστικά δρώμενα. Δεν είχαμε τέτοια στον Πειραιά. Βέβαια πρέπει να πηγαινοέρχομαι στον Άγιο Νικόλαο καθημερινά για τη δουλειά και τον χειμώνα είναι λίγο δύσκολα, αλλά η ζωή εδώ είναι πολύ ευχάριστη, εξαιρετική.»

Η ίδια θεωρεί ότι ακόμα και σε θέματα υγείας, τουλάχιστον με βάση τη δική της εμπειρία, δεν έχει αντιμετωπίσει προβλήματα με τις δομές υγείας.

«Ο άνδρας μου χρειάστηκε να νοσηλευτεί στο ΠΑΓΝΗ, είχαμε καλή περίθαλψη, δεν μπορώ να πω ότι είχαμε πρόβλημα. Και στο νοσοκομείο του Αγίου Νικολάου όταν χρειάστηκε μας εξυπηρέτησαν. Το ξέρω ότι υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις και προβλήματα στα νοσοκομεία, αλλά εμάς αυτό δε μας έχει αγγίξει προς το παρόν», τόνισε η κυρία Μακρυδάκη.

Εντέλει, η ίδια θεωρεί την επιλογή που έκαναν οικογενειακώς, σωστή και πετυχημένη:

«Τώρα είμαι προϊσταμένη στο τμήμα παιδείας της περιφέρειας στο Λασίθι. Γυρνάω από τη δουλειά αργά, μερικές φορές ακόμα και στις οκτώ το βράδυ. Έχουμε άγχος για το παιδί, το διάβασμα, πώς θα το μεγαλώσουμε. Αλλά, κατεβαίνοντας από το χωριό προς τον Άγιο Νικόλαο, με το που βλέπω τη θάλασσα, η διάθεσή μου φτιάχνει αμέσως. Ναι, μου λείπει λίγο ο Πειραιάς και ο άνδρας μου με την κόρη μου έχουν προσαρμοστεί ακόμα καλύτερα. Αλλά νομίζω πως κάναμε τη σωστή επιλογή.»