Μαύρο πουκάμισο, τραμπουκισμοί, καταπατήσεις, μαντιναδάκια και… επιδοτήσεις!

Ουδείς δικαιούται να ισχυριστεί ότι δεν ήξερε τι συνέβαινε όλα αυτά τα χρόνια σε Κίσσαμο, Κάντανο, Σέλινο, Πλατανιά. Δεν γνώριζαν μόνο οι …πέτρες, οι χαλέπες, οι ελαιώνες και οι αμπελώνες. Όλοι γνώριζαν, όπως τουλάχιστον προκύπτει. Γνώριζαν και εκείνοι που έχουν ταχθεί να υπηρετούν και να προστατεύουν τον πολίτη από διάφορες κρατικές και θεσμικές θέσεις. Κάποιοι άλλωστε «ελεύθεροι πολιορκημένοι» είχαν το θάρρος να βγουν ανοιχτά να καταγγείλουν το καθεστώς τρομοκρατίας που βιώνουν επί χρόνια. 

Δεν υποδύονται τους άτρωτους και ατρόμητους. Φυσικά φοβήθηκαν και φοβούνται.  Η καρδιά τους το ξέρει. Εξάλλου ο φόβος αυτός προκύπτει μέσα από τις καταθέσεις τους στην Αστυνομία αλλά και από μαρτυρίες τους σε επικοινωνία με το Cretalive και άλλα ΜΜΕ.  Το έκαναν όμως γιατί δεν αντέχουν άλλο να βλέπουν τις περιουσίες τους να καταστρέφονται με το έτσι θέλω. Δεν αντέχουν άλλο να τους τραμπουκίζουν, να τους εκφοβίζουν, να τους εξευτελίζουν, να τους εκδιώχνουν από τις πατρογονικές περιουσίες τους και εκείνοι να σκύβουν το κεφάλι.

Κάντε το δικό σας: να έχετε μία τεράστια περιουσία με 1000 και 1500 παραγωγικά ελαιόδεντρα από τον πατέρα και τον παππού σας και να φοβάστε να βγάλετε «κιχ» γιατί θα βρεθείτε με κεφάλια σπασμένα, αυτοκίνητα καμένα και σπίτια μπαλωταρισμένα επειδή τολμήσατε να ψελλίσετε το αυτονόητο. Μάρτυρας στην υπόθεση πήρε σύνταξη και αποφάσισε να επιστρέψει από την Αθήνα στα πάτρια εδάφη για να ζήσει μία ήρεμη ζωή στον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε. Και η ζωή του έχει καταστεί εφιάλτης. Του έκαψαν τα αυτοκίνητα της οικογένειας επειδή έκανε καταγγελία.

Σαφώς και η δικαιοσύνη θα αξιολογήσει ποινικά τα όσα αποδίδονται στους πολυάριθμους κατηγορούμενους μετά τη μεγάλη αστυνομική επιχείρηση που διεξήχθη υπό την εποπτεία του Τμήματος Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος στην Κίσσαμο.

Εγώ για μία ακόμα φορά αναφέρομαι στην απεχθέστατη νοοτροπία εκείνων που πιστεύουν ότι λεβέντης κρητικός είναι το ανοιχτό μαύρο πουκάμισο, τα στιβάνια, τα χρυσά κωνσταντινάτα, οι κούπες, τα μαντιναδάκια, το οφτό στο χέρι, τα σπινιαρίσματα, οι ξυλοδαρμοί, οι τραμπουκισμοί, οι εκβιασμοί και οι καταπατήσεις.

Το έχω πει, το υποστηρίζω με σθένος, θα το πω ξανά είτε πρόκειται για την Κίσσαμο, είτε για το Μυλοπόταμο, το Μονοφάτσι ή οπουδήποτε αλλού στην Κρήτη:  το «κλειδί» βρίσκεται στον ΟΠΕΚΕΠΕ και όλοι καταλαβαίνουμε. Αλλά θέλει κότσια. Να πάψουμε να υποκρινόμαστε και να παίζουμε το θέατρο του παραλόγου που από μπροστά καταγγέλλουμε και κατακεραυνώνουμε και από πίσω ανοίγουμε διάπλατα τις πόρτες της διαπλοκής, της ψηφοθηρίας, της συναλλαγής.

Για την ιστορία αναφέρουμε,  με βάση τουλάχιστον τη δικογραφία του Τμήματος Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος, ότι οι καταγγελίες στην ΕΛ.ΑΣ, επώνυμες και ανώνυμες, είχαν πέσει «βροχή». Τον περασμένο Απρίλιο 52 κάτοικοι του δήμου Κισσάμου είχαν αποστείλει υπόμνημα να εκφράσουν το φόβο τους, ζητώντας προστασία. Είναι τρομερό ότι είχαν απευθυνθεί σε γεωπόνους προκειμένου να κάνουν μία εκτίμηση του μεγέθους των ζημιών που είχαν υποστεί στις περιουσίες τους και ουδείς ανταποκρίθηκε, όπως υποστηρίζεται, από φόβο.

Είναι γνωστό επίσης ότι ανελήφθη  πρωτοβουλία για την συγκρότηση του σωματείου «Σύλλογος για την καταπολέμηση της αδέσποτης βόσκησης»,  με έδρα το Μουρί, με περισσότερα από 200 μέλη και μάλιστα έγινε διαμαρτυρία έξω από το δημαρχείο.

Ακόμα, όπως προκύπτει,  είχε αποσταλεί ανώνυμη επιστολή διαμαρτυρίας στην ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, σε πολιτικά κόμματα, εισαγγελικές Αρχές Αθηνών και Χανίων, Περιφέρεια Κρήτης, τοπικές εφημερίδες στην οποία κατονομάζονταν συγκεκριμένα πρόσωπα και περιγράφονταν συγκεκριμένες καταστάσεις και περιστατικά. Ουδείς λοιπόν δικαιούται να ισχυριστεί ότι δεν γνώριζε. Κάποιοι και γνώριζαν και έτρωγαν και έπιναν. Το μεγάλο ζητούμενο είναι τι γίνεται από δω και στο εξής.

Πηγή: cretalive | Ευαγγελία Καρεκλάκη