Στο Ρέθυμνο «σπάνε» σιωπές και ταμπού για την έμφυλη βία

Τα στόματα των θυμάτων έμφυλης βίας ανοίγουν και στο Ρέθυμνο! Η κοινωνική υπηρεσία και το Κέντρο Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών του δήμου Ρεθύμνης τείνουν χείρα βοηθείας σε κάθε κακοποιημένη μητέρα, σύζυγο και σύντροφο.

Το φαινόμενο έχει πάρει -δυστυχώς- διαστάσεις κι -ευτυχώς- αρκετή δημοσιότητα τους τελευταίους μήνες, με αιχμή το παγκόσμιο κίνημα Me Too. Οι θύτες δεν έχουν ηλικία, ούτε συγκεκριμένη εθνική προέλευση ή κοινωνική/επαγγελματική τάξη.

Το ευχάριστο και το παρήγορο είναι ότι και στις πιο κλειστές κοινωνίες (με τις όποιες ιδιαιτερότητες και ιδιομορφίες τους) υπάρχει πλέον ανταπόκριση από και προς τις γυναίκες που θέλουν και πασχίζουν να δραπετεύσουν από οτιδήποτε κι οποιονδήποτε βασανίζει και φυλακίζει το σώμα, το μυαλό και την ψυχή τους.

Μηνιαίως στο Ρέθυμνο, έχουμε 9 με 10 νέα καταγγελλόμενα περιστατικά, σε σύνολο (περίπου) 700 από το 2013 μέχρι σήμερα. Κατά μέσο όρο, 25-30 εξ αυτών των περιπτώσεων δέχεται σε σταθερή βάση ψυχολογική στήριξη με συνεδρίες. Οι αριθμοί βεβαίως μεταβάλλονται από εβδομάδα σε εβδομάδα και από μήνα σε μήνα.

Τα κοινωνικά, αναχρονιστικά και οπισθοδρομικά ταμπού θρυμματίζονται – αργά αλλά σταθερά – μόνο με μία μεγάλη και αδιαπέραστη αλυσίδα αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης.

«Δεν είσαι η μόνη, δεν είσαι μόνη»

Σήμερα, Πέμπτη 25 Νοεμβρίου θυμόμαστε κυρίως – και δεν γιορτάζουμε, αλλά προτάσσουμε- ότι είναι η Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών. Ο πόνος άλλωστε δεν είναι «γιορτή», αλλά βίωμα.

«Σπάσε τη σιωπή σου» – «Δεν είσαι η μόνη, δεν είσαι μόνη» είναι τα κεντρικά συνθήματα των δράσεων που «τρέχουν» αυτές τις μέρες στο Ρέθυμνο…

Χθες, τα στελέχη του Κέντρου Συμβουλευτικής έστησαν το ενημερωτικό τους περίπτερο στην πλατεία του Αγνώστου Στρατιώτη. Φορώντας λευκά μπλουζάκια με τα κατάλληλα μηνύματα, μοίρασαν φυλλάδια και έντυπο πληροφοριακό υλικό στο διερχόμενο κοινό και σε κάθε ενδιαφερόμενο ήθελε να μάθει ή να συζητήσει για την έμφυλη βία (και πώς αυτή πρέπει και μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε). Κάτι αντίστοιχο θα γίνει και σήμερα στο πεζοδρόμιο που βρίσκεται επί της Μοάτσου και Δημητρακάκη γωνία, πλησίον του Κήπου, στην «καρδιά» του Ρεθύμνου.

«Η βία κατά των γυναικών αποτελεί ένα παγκόσμιο φαινόμενο. Πλήττει την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια των θυμάτων και βέβαια είναι μια ξεκάθαρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» δήλωσε στα «Ρ.Ν.» η κα Αλεξία Βαονάκη, ψυχολόγος και προϊσταμένη της Κοινωνικής Υπηρεσίας. « Απ’ ο,τι φαίνεται, η πανδημία του κορωνοϊού, η γενικότερη οικονομική κρίση κι άλλες συνθήκες έχουν επηρεάσει, έχουν επιδράσει στην αύξηση των φαινομένων της βίας, ιδιαίτερα της ενδοοικογενειακής» παρατήρησε, αναλύοντας τον σκοπό των δράσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη στο Ρέθυμνο: «Οι δράσεις που κάνουμε με το Κέντρο Συμβουλευτικής έχουν στόχο την ευαισθητοποίηση του κόσμου, ώστε να καταγγέλλουν τα περιστατικά τα οποία συμβαίνουν και να μην μένουν πίσω από κλειστές πόρτες. Στην ουσία είναι ένα μήνυμα για την μηδενική αποδοχή της βίας – καμία ανοχή στη βία και την τιμωρία των ενόχων. Αυτό που βεβαίως προσπαθούμε να κάνουμε είναι να φέρουμε κοντά μας τις γυναίκες που αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους ζητήματα, παρέχοντάς τους αρκετές υπηρεσίες τις οποίες θα μπορούσαμε να στηρίξουμε και να τις βοηθήσουμε. Θέλουμε να τους πούμε ότι είμαστε εδώ. Μπορούν να απευθυνθούν σε εμάς. Τηρείται η εχεμύθεια. Έχουμε τον τρόπο και τα μέσα να τις βοηθήσουμε και να τις υποστηρίξουμε».

Το κακό ξεκινάει από νωρίς…

Η έμφυλη βία δεν κάνει διακρίσεις. Τη συναντάμε σ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα, κι επεκτείνεται ανεξάρτητα από την επαγγελματική, την οικονομικό και το μορφωτικό επίπεδο πληθυσμιακών ομάδων, οποιασδήποτε εθνικότητας. Πίσω από κλειδαμπαρωμένες πόρτες σπιτιών και ψυχών, άτομα υπεράνω πάσης υποψίας βγάζουν τα πιο άγρια και απάνθρωπα ένστικτά τους.

Το εξόχως ανησυχητικό και «εντυπωσιακό» που προβληματίζει την κα Βαονάκη, είναι ότι τέτοια φαινόμενα τα βλέπουμε να εκδηλώνονται (από) και σε πολύ νεαρές ηλικίες, εις βάρος νέων (ενηλικιωμένων) κοριτσιών: «Θα περίμενε κανείς ότι είναι διαφορετικά τα πράγματα, ότι τα άτομα νεαρότερης ηλικίας αντιλαμβάνονται με διαφορετικό τρόπο τις σχέσεις των δύο φύλων. Αυτό πρέπει να μας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Αυτό νομίζω ότι μας δείχνει ότι πρέπει να δουλέψουμε περισσότερο και με τις νέες ηλικίες. Βρίσκουμε αυτά τα στερεότυπα τα οποία πηγάζουν από την ανισότητα των φύλων και συχνά στιγματίζουν και τις ίδιες τις κοπέλες που απευθύνονται σε εμάς. Νιώθουν δηλαδή ένα στίγμα από το γεγονός της κακοποίησης. Πρέπει λοιπόν να κάνουμε πολλή δουλειά και με τα στερεότυπα, τα οποία δεν αλλάζουν βεβαίως από τη μια στιγμή στην άλλη. Θέλει πολύ μεγάλη προσπάθεια. Προσπαθούμε κι εμείς να βάλουμε ένα λιθαράκι σ’ αυτό, στην αλλαγή της κατάστασης, στην προώθηση της ισότητας των δύο φύλων».

Το #MeToo βοηθάει να (ξε)καθαρίσει το τοπίο και στο Ρέθυμνο. «Κινητοποιεί περισσότερες γυναίκες και ενθαρρύνονται βλέποντας κι άλλες που είναι επώνυμες να μην διστάζουν να καταγγείλουν αυτό που τους έχει συμβεί. Είναι ένα μήνυμα θετικό και ενθαρρύνει τις γυναίκες να απευθύνονται στα Κέντρα Συμβουλευτικής» διαπιστώνει η κα Βαονάκη.

Τα «αστέρια» του Αστέρα

Την προηγούμενη εβδομάδα δόθηκε ένας διαφορετικός αγώνας … ευαισθητοποίησης των ποδοσφαιρόφιλων και όχι μόνο. «Πήγαμε στο γήπεδο με τη γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου του Αστέρα Ρεθύμνου που είναι μία ομάδα με… αστέρια – έχει υιοθετήσει το Κέντρο Συμβουλευτικής Γυναικών του Δήμου μας και κάνουμε από κοινού δράσεις» σημείωσε η αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής κα Άννα Ελευθεριάδου – Γκίκα.

Μοιράστηκαν φυλλάδια, οι νεαρές αθλήτριες κρατούσαν ένα τεράστιο πανό με σχετικά συνθήματα και λογότυπα, και κάπως έτσι κηρύχθηκε η έναρξη μιας διαρκούς … αναμέτρησης! Ακολούθησε ένα πολύ όμορφο βιντεάκι που δημιουργήθηκε από τις παίκτριες του Αστέρα, μέσω του οποίου στέλνουν τα δικά τους μηνύματα.

Το ποδόσφαιρο μπορεί να είναι ανδροκρατούμενο (κακά τα ψέματα) σπορ, είναι όμως πρωτίστως ομαδικό. Και με τη συνεργασία δήμου και Αστέρα μπαίνουν πολλά κι όμορφα… γκολ – αφύπνισης στις συνειδήσεις του κόσμου. Η κα Ελευθεριάδου υποκλίθηκε στις … συμπαίκτριές της: «Είναι κορίτσια συγκροτημένα, αθλήτριες Α’ Εθνικής, πετυχημένες με αυτοπεποίθηση. Αποτελούν πρότυπα για τα νέα κορίτσια και είναι σημαντικό να προβάλλουμε τέτοια πρότυπα γυναικών! Συγχαρητήρια στην ομάδα και στον πρόεδρο τον κ. Ηρακλή Μανουκαράκη για την ανταπόκριση στο κάλεσμά μας. Έχουμε πια στενούς δεσμούς. Μας βοηθούν πολύ».

Η ισότητα ως κάτι de facto με… Mentoring!

Για να μείνουμε στους ποδοσφαιρικούς όρους, η αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής παίρνοντας… πάσα απ’ όσα ανέφερε παραπάνω η κα Βαονάκη, πήγε τη …μπάλα στο επόμενο στάδιο ενεργειών: αποφασιστικών και ουσιαστικών για την κατανίκηση κάθε μορφής διάκρισης ανάμεσα στα δύο φύλα, από νωρίς. Εδώ θα έχουμε τη συμβολή του Εργαστηρίου Φύλου του Πανεπιστημίου Κρήτης.

«Είναι ευτύχημα και πλούτος που έχουμε εδώ ανθρωπιστικές σχολές. Προσπαθούμε να συσφίξουμε τις σχέσεις μας με το Πανεπιστήμιο Κρήτης, σε κάθε ευκαιρία» σχολίασε η κα Ελευθεριάδου και πέρασε στο παρασύνθημα: Με μία «πολύ ενεργή και ορεξάτη ομάδα από το 2^ο Γυμνάσιο Εκπαιδευτικών και την διευθύντριά τους», θα γίνουν βιωματικές δράσεις αρχικά και πιλοτικά, μέσα από έναν παιγνιώδη τρόπο (θεατρικά δρώμενα, σκετς, ζωγραφική κλπ). «Το Εργαστήριο Φύλου με τη γνώση και τις τεχνικές που διαθέτει, θα μπορέσει να βοηθήσει τους εκπαιδευτικούς και τα παιδιά να έρθουν βιωματικά στους ρόλους του θύτη και του θύματος και του περιγύρου» συνέχισε η αντιδήμαρχος κοινωνικής πολιτικής. «Ελπίζουμε να ακολουθήσουν κι άλλες πολλές δράσεις παρόμοιου τύπου» ευχήθηκε και μοιράστηκε μία ακόμη σκέψη της: «Μια δράση και με περιφερειακά σχολεία, πιο απομακρυσμένα δήμου μας, όπου έχουμε εξαιρετικούς και ορεξάτους διευθυντές».

Η κα Ελευθεριάδου και οι συνεργάτες της εξετάζουν σοβαρά την εφαρμογή του Mentoring , με γυναίκες – πρότυπα: «Επιχειρηματίες, επιστήμονες, αθλήτριες, έτσι ώστε να μπουν σε μία διαδικασία τα παιδιά να τις ακολουθήσουν σε μία μέρα της καθημερινότητάς τους. Να ξεκινούν μαζί τους το πρωί. Παραδείγματος χάρη, η κα Λιονή η αντιπεριφερειάρχης είναι σίγουρα μία από αυτές».

Απώτερος σκοπός, οι μικροί μαθητές (αγόρια και κορίτσια) «να υιοθετήσουν την ισότητα σαν κάτι το de facto. Να μπορούν να αποδεχτούν τη γυναίκα σε ρόλο εξουσίας» εξήγησε η αρμόδια αντιδήμαρχος και κατέληξε: «Νομίζω ότι αυτά είναι πράγματα ουσίας, γιατί αυτά κάνουν τη διαφορά. Διαμορφώνουμε τους πολίτες της επόμενης μέρας. Και όλο το παιχνίδι εκεί θα παιχτεί: στο πόσο θα μπορούμε οι επόμενες γενιές να έχουν την ισότητα ως βίωμά τους. Τότε και η βία δεν θα έχει πια θέση».

Στις κακοποιημένες γυναίκες παρέχεται εργασιακή, συμβουλευτική, νομική, κοινωνική και ψυχολογική στήριξη. Όπου κι όποτε χρειαστεί, παραπέμπονται και σε άλλες υπηρεσίες. Σημασία έχει η έγκαιρη ενημέρωση και δράση. Να χτυπηθεί το κακό εν τη γενέσει του. Και καθεμία συνάνθρωπός μας, που βρίσκεται σε κίνδυνο, να πατήσει γερά στα πόδια της, αντιστεκόμενη με θάρρος και αυτοσεβασμό στο «τέρας» των ανισοτήτων και των προκαταλήψεων. Για όλες εκείνες που αναζητούν μία θέση στον ήλιο, που θα λούσει ανακουφιστικά και θα ζεστάνει με τις θερμές ακτίνες το «είναι» τους, αλλά και που θα φωτίσει τον βίο τους: ξεφεύγοντας απ’ το βαθύ και παγερό σκοτάδι της απομόνωσης, βγαίνοντας στο ξέφωτο κι ακολουθώντας στην τελική έναν πιο φωτεινό δρόμο, χωρίς επιστροφή. Για μία κοινωνία, όπου το «ωραίο φύλο» θα πάψει πια να θεωρείται και να αντιμετωπίζεται ως «ασθενές» και θα λογίζεται μόνο ως «δραστήριο» και «δυναμικό». Η ίδια η ζωή, η ύπαρξή μας ως λέξη κι ως έννοια, άλλωστε, είναι γένους θηλυκού. Οπότε, πρέπει κι οφείλουμε να τη σεβόμαστε.

Πηγή: rethnea