Έτσι θα είναι το Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Ρεθύμνου! | ΦΩΤΟ

Η αρχιτεκτονική μελέτη για το Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Ρεθύμνου, που σχεδιάστηκε από το αρχιτεκτονικό γραφείο Κίζη και το γραφείο Γραμματόπουλος – Πανουσάκης, αποκαλύπτει ένα φιλόδοξο έργο που θα συνδυάζει την ιστορική κληρονομιά με σύγχρονες αρχιτεκτονικές γραμμές. Το μουσείο πρόκειται να κατασκευαστεί στον σημερινό χώρο του ΚΤΕΛ Ρεθύμνου και θα βρίσκεται σε «διάλογο» με το φρούριο Φορτέτζα, προκειμένου να ενσωματωθεί στο τοπίο και την πολιτιστική ταυτότητα της πόλης.

Η μελέτη περιλαμβάνει φωτορεαλιστικές εικόνες που δείχνουν τη μορφή που θα έχει το μουσείο μετά την ολοκλήρωση, με έμφαση στον σεβασμό προς την τοπική αρχιτεκτονική και την ανάδειξη των αρχαιολογικών θησαυρών του Ρεθύμνου.

Αναλυτικά, η αρχιτεκτονική μελέτη αναφέρει:

«Στόχος της αρχιτεκτονικής μελέτης είναι η σχεδίαση ενός κτιρίου, που θα σφραγίζει με την παρουσία του το νότιο άκρο της δυτικής προκυμαίας, σε «διάλογο» με την Φορτέτζα, που υψώνεται στο βόρειο άκρο της. Σημασία έχει η δημιουργία ενός φιλικού περιβάλλοντος προς το κοινό, σε συνέχεια με το φυσικό περιβάλλον της παραλίας και των υπαιθρίων χώρων που εισέχουν προς την παλαιά πόλη. Το πέρασμα του κόσμου μέσω του μακρόστενου οικοπέδου και η άμεση σύνδεση της παραλίας με την παλαιά πόλη μέσω του Μουσείου καθόρισε την μορφοπλασία του Έργου.

Η κεντρική ιδέα της σύνθεσης στηρίζεται στη διάκριση δύο βασικών λειτουργικών ενοτήτων, που χωροθετούνται σε δύο πτέρυγες:

(α) στη νότια πλευρά του οικοπέδου η πτέρυγα του Μουσείου αυτού καθαυτού,

(β) στη βορεινή πλευρά η πτέρυγα των χώρων κοινωνικής συμμετοχής (Αίθουσες Πολλαπλών Χρήσεων και Περιοδικών Εκθέσεων, Aναψυκτήριο – Café) που δύνανται να λειτουργούν με ωράριο ανεξάρτητο από αυτό του Μουσείου.

Η συνθετική δομή του έργου εκφράζεται μορφολογικά με το άπλωμα ενός σχεδόν συμπαγούς ορόφου που δεσπόζει στο οικόπεδο απ’ άκρη σ’ άκρη, πατώντας πάνω σε ένα ημιδιάφανο ισόγειο. Επένδυση με δόμους τοπικού πωρολίθου σαν μια κορδέλα τυλίγει την ανωδομή, πότε επίπεδη με αιχμηρές αναδιπλώσεις στις γωνίες των δρόμων, πότε κυματιστή που συνομιλεί με την ακτογραμμή, πότε κυκλοτερής. Πατά στο έδαφος όπου έχει ανάγκη στήριξης, με τοιχία που κατευθύνουν τις κινήσεις και αφήνουν το φως να μπει στους χώρους του ισογείου, προστατεύοντάς τους από τη δυτική ακτινοβολία. Οι πωρόλιθοι των τοιχωμάτων, τα κρύσταλλα των υαλοστασίων και το γαιώδες δάπεδο, αλλού φυτεμένο κι αλλού με αδρές φαιές επιστρώσεις, είναι τα τρία υλικά μορφολογικού λεξιλογίου του έργου. Η αδιάσπαστη κι αδιατάρακτη επιδερμίδα και τα μεγάλα διάφανα κενά είναι τα δύο στοιχεία που συνυπάρχουν σε ιδιότυπη ισορροπία».

Η μελέτη εκπονήθηκε από:

Αρχιτεκτονες

ΓΡΑΦΕΙΟ ΚΙΖΗ ΑΕ Αρχιτεκτονικής & Design, Αρχιτεκτονική ΕΠΕ Γραμματόπουλος – Πανουσάκης

Ομαδα μελετης

Γ. Κίζης, Κ. Κίζης, Π. Γραμματόπουλος, Χ. Ουλόρια

Στατικη Μελετη

Ι. Μαυράκης και Συνεργάτες Γραφείο Τεχνικών Μελετών ΑΕ

Η/Μ

Π. – Ι. Ζαννής και Συνεργάτες ΑΕΜ

Γεωτεχνικη Μελετη & Ερευνα