Τα φαγητά της Κρήτης όπως αυτά παρουσιάζονται σε αρχαία ψηφιδωτά!

Μια αρκετά ενδιαφέρουσα διάλεξη πραγματοποιήθηκε από έμπειρους αρχαιολόγους για τα ψηφιδωτά που συναντάμε στην Κρήτη και αποτυπώνουν φαγητά που δεν γνωρίζουμε τη σημερινή εποχή.

Γράφει η Ιωάννα Καψάλη για το Daynight.gr

Το θέμα αυτό κίνησε το ενδιαφέρον του κοινού από το Ρέθυμνο, όμως κυρίως εμπλούτισε τις γνώσεις τους! Πρόκειται για την τέταρτη ομιλία από μια σειρά διαλέξεων που διοργάνωσε η Εφορεία Αρχαιοτήτων Ρεθύμνου στον επιβλητικό χώρο του Ναού της Αγίας Σοφίας.

Το ενδιαφέρον των αρχαιολόγων επικεντρώθηκε στις παραστάσεις Ξένια,  οι οποίες όπως εξήγησε η Σταυρούλα Μαρκουλάκη, Αρχαιολόγος, είναι είδη διατροφής τα οποία παρουσιάζονται σε ψηφιδωτά της Κρήτης και θεωρούνται μια προσφορά της εποχής ως δώρα από τον οικοδεσπότη προς τους φιλοξενούμενούς του.

Στη συνέχεια αναφέρει ότι: «Οι παραστάσεις αυτές συνήθως ήταν από αίθουσες συμποσίων, τα οποία ονομάζονταν τρίκλινα, διότι είχαν τρεις κλίνες, όπου οι συνδαιτημόνες έτρωγαν ανακεκλιμένοι, δηλαδή ξαπλωμένοι».

Βέβαια, το ενδιαφέρον των ιστορικών αυτών στοιχείων σύμφωνα με την Σταυρούλα Μαρκουλάκη, είναι ότι εμφανίζονται μέσα από εξαιρετικά έργα τέχνης με αρκετές πληροφορίες για τα είδη της διατροφής και για τα εξεζητημένα γούστα του 2ου και του 3ου αιώνα μ.Χ. της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που θεωρείται και η εποχή της τρομοκρατίας.

Πρόκειται για μια σύγκριση της κουζίνας του τότε με του σήμερα, που μάλιστα, συναντώνται αρκετές διαφορές στις τροφές και στον τρόπο με τον οποίο μαγειρευόντουσαν.

Μάλιστα, αυτό που τόνισε η Μαριάννα Καβρουλάκη, Αρχαιολόγος, ειδικευμένη στην ιστορία της γαστρονομίας, είναι ότι: «Στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και στις μεγάλες πόλεις εισέρχονταν προϊόντα από όλες τις άκρες του κόσμου. Οι πλούσιοι είχαν πρόσβαση σε όλες τις εξωτικές τροφές και μάλιστα ο εξωτισμός είχε γίνει μια έντονη μόδα στα χρόνια εκείνα με αποτέλεσμα να υπάρχουν πανάκριβες τροφές που ήταν αρκετά διαδεδομένες στα τραπέζια των πλουσίων».

Συγκεκριμένα, τα εξεζητημένα προϊόντα στα οποία γίνεται η αναφορά είναι κυρίως πτηνά και ζώα που εισήγαγαν στη Ρώμη και μάλιστα, οι πολύ πλούσιοι τα εξέτρεφαν στους κήπους τους για να μπορούν να τα απολαύσουν όποτε ήθελαν. Έτσι, κατ’ αυτό τον τρόπο η αστική τάξη μπορούσε να έχει στο τραπέζι της φαγητά όπως γλώσσες φλαμίνγκο, γλώσσες κορυδαλών και μυαλά στρουθοκάμηλου, ενώ ο υπόλοιπος λαός ζούσε με αυτά που μπορούσε να βρει, όπως δημητριακά, όσπρια, λίγο κρέας και ψάρι περισσότερο παστό παρά φρέσκο.

Η Μαριάννα Καβρουλάκη, ωστόσο, εξήγησε ότι: «Στη Ρώμη έτρωγαν αρκετούς χυλούς κάτι που δεν ήταν διαδεδομένο στον ελληνικό λαό. Οι Έλληνες τρεφόντουσαν με αρκετό ψωμί και πολτούς οσπρίων, όπως η φάβα. Υπήρχαν έντονες αντιθέσεις μεταξύ των δύο τάξεων σε σχέση με το πως τρεφόντουσαν, ωστόσο, η Ρώμη ήταν μια ιμπερεαλιστική δύναμη που αυτό εκδηλωνόταν και στο τραπέζι τους με τρόφιμα από όλα τα μέρη του κόσμου και στην καλύτερή τους ποιότητα».

Όλη αυτή η έρευνα των αρχαιολόγων στις παραστάσεις Ξένια είχαν ως αποτέλεσμα να διαπιστωθεί ότι οι κοινωνικές συνθήκες της εποχής εκείνης διαφέρουν κατά πολύ με τις σημερινές, ως προς τα είδη των τροφών, αλλά και ως προς τον τρόπο στον οποίο αυτά χρησιμοποιούνταν.

Για μια μερίδα κοινού από το Ρέθυμνο, η διάλεξη αυτή παρουσίασε μεγάλο ενδιαφέρον, ιδίως εάν αναλογιστούμε ότι η μεσογειακή μας καταγωγή εκφράζεται κατά ένα μεγάλο ποσοστό με τη διεθνώς φημισμένη διατροφή μας.

Ακολουθούν οι φωτογραφίες από την διάλεξη:

[Best_Wordpress_Gallery id=”163″ gal_title=”Ρέθυμνο: Το φαγητό στα ψηφιδωτά της Κρήτης”]