Γυρνώντας από τα Μυριοκέφαλα: Οι προσκυνητές συνεχίζουν να κάνουν τον… σταυρό τους στο μαύρο σκοτάδι της εθνικής Χανίων-Ρεθύμνου

“Γυρνώντας από τα Μυριοκέφαλα, το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής δεν διαθέτει κανένα φωτισμό, οδηγούσαμε με την «μεγάλη σκάλα»”

Γράφει ο Παντελής Σπυριδάκης για το Daynight.gr

Εθνική Χανιά – Ρέθυμνο. Μαύρο σκοτάδι. Ιδανική συνθήκη για τροχαίο… Η Βίκυ Κόλια, ιδρυτικό μέλος από την Ομάδα Πολιτών “Με ΟΔΗΓΟ την ΖΩΗ” επιστρέφοντας από το πολυπληθές προσκύνημα στα Μυριοκέφαλα, συνέχισε να κάνει το… σταυρό της μέχρι να φτάσει ασφαλής στο σπίτι της στα Χανιά. Κι αυτό διότι δεν έβλεπε καθόλου μέσα στην απόλυτη συσκότιση που υπήρχε στον δρόμο.

Η Βίκυ Κόλια επεξηγεί στο Daynight.gr τι ακριβώς έζησε στη μία τη νύχτα που επέστρεφε από τα Μυριοκέφαλα: “Τον δρόμο αυτό τον έχω διασχίσει πάρα πολλές φορές γιατί μπορεί να κατοικώ στα Χανιά, αλλά οι γονείς μου μένουν μόνιμα στο Ρέθυμνο. Οπότε μου είναι γνωστή η διαδρομή. Το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής δεν διαθέτει κανένα φωτισμό, οδηγούμε με την μεγάλη σκάλα και κάνουμε τον σταυρό μας γιατί δεν ξέρουμε στην επόμενη στροφή τι μας περιμένει. Οδηγούσα επιστρέφοντας από τα Μυριοκέφαλα γύρω στη 1 το βράδυ. Αν συμβεί και κάτι μέσα στο σκοτάδι, μπορεί να μείνεις εκεί αβοήθητος και να μην σε δουν. Δεν είναι λογικό η Εθνική Οδός να μην έχει φώτα.”

Και το σημαντικό στοιχείο είναι ότι σε πολυπληθή προσκυνήματα όπως αυτό των Μυριοκέφαλων, ο αριθμός των ανθρώπινων ζωών που τίθενται σε κίνδυνο είναι υπερβολικά μεγάλος: “Πάρα πολύς κόσμος περπατάει το βράδυ προκειμένου να πραγματοποιήσει το τάμα του και να γυρίσει ασφαλής στο σπίτι του. Ανεβαίνοντας προς τα Μυριοκέφαλα ο δρόμος δεν ήταν φωτισμένος, αγχωθήκαμε πάρα πολύ μέχρι να φτάσουμε γιατί κάποια σημεία ήταν πολύ απόκρημνα. Είναι απροστάτευτοι οι προσκυνητές.”

Ως ιδρυτικό μέλος της Ομάδα Πολιτών “Με ΟΔΗΓΟ την ΖΩΗ” διευκρινίζει πόσο επικίνδυνο είναι για διπλούς τραυματισμούς η απουσία ενδιάμεσων διαζωμάτων επί της Εθνικής Οδού. “Το διάζωμα είναι αναγκαίο στην Εθνική Οδό. Όμως όσο δεν φτιάχνεται ο ΒΟΑΚ, μένει εκτός. Όσον αφορά το διάζωμα είναι ο αγώνας που δίνει ο Σύλλογός μας “Με Οδηγό την ΖΩΗ” για να γίνει κάτι άμεσα, καθώς χάσαμε τρία νέα παιδιά στις 17 Αυγούστου στο Γαλατά. Μπορεί όμως να γίνει κάτι άλλο: τα κολωνάκια. Όπως έγινε στην Πατρών – Πύργου. Τα κολωνάκια μπορούν να αποτελέσουν ένα προσωρινό διάζωμα και να σώσουν ζωές!”

Μάλιστα η Βίκυ Κόλια καταφεύγει στο οδικό παράδειγμα της Γεωργιούπολης. “Στο σημείο που υπάρχουν τα κολωνάκια στην Γεωργιούπολη που μπαίνουμε ο ένας πίσω από τον άλλον, έχεις την βεβαιότητα ότι δεν κινδυνεύεις από τίποτα.”

Κλείνοντας τη συζήτησή μας, πολύ δικαιολογημένα η Βίκυ Κόλια απορεί γιατί μένει στο σκοτάδι ολόκληρη Εθνική Οδός όταν υπάρχουν λύσεις που θα εγγυόνται την ασφάλεια όλων των ανθρώπων που κινούνται την νύχτα στα τυφλά: “Ίσως να μην κόστιζε και τίποτα στην Περιφέρεια αν τοποθετούνταν σύγχρονες λάμπες φωτισμού. Υπάρχουν λάμπες που φορτίζουν από τον ήλιο κι εμείς εδώ έχουμε 11 μήνες τον χρόνο ήλιο.”