Ο Βαγγέλης γυρίζει ΟΛΗ την Κρήτη για να φωτογραφίσει την άγρια ζωή | ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Ο Ευάγγελος Καραμούζης είναι τοπογράφος μηχανικός αλλά στον ελεύθερο του χρόνο έχει ένα μοναδικό χόμπι, να φωτογραφίζει την άγρια ζωή στο Ρέθυμνο και την υπόλοιπη Κρήτη.

Όταν δεν ασχολείται με τον κατασκευαστικό τομέα και τα έργα υποδομής, ντύνεται με την παραλλαγή του και παίρνει τα βουνά! Εκεί φωτογραφίζει με αγάπη και μεράκι την άγρια ζωή του νησιού μας! Τον βρήκαμε μέσα από τα βιντεάκια και τις φωτογραφίες που ανεβάζει στο Youtube και το Instagram, όταν συναντάει σκάρες, αρκάλους και αετούς! Το εντυπωσιακό είναι πως ασχολείται με τη φωτογραφία της άγριας ζωής μόλις ένα χρόνο αλλά οι φωτογραφίες του είναι ε-ξαι-ρε-τι-κές! Δεν άντεξα και του έστειλα κατευθείαν μήνυμα. Ήθελα να τον ρωτήσω για το εξαιρετικά ενδιαφέρον χόμπι του και για τις εμπειρίες του από την φωτογράφιση της Κρητικής άγριας ζωής. Οι απαντήσεις του όπως θα δείτε και μόνοι σας ήταν απολαυστικές! Με τον υπέροχο περιγραφικό του λόγο μας ταξιδεύει στις μοναδικές περιπέτειές του.

Συνέντευξη στον Διονύση Ρόκο για το Daynight.gr

Πώς ξεκίνησε το ενδιαφέρον σου για τη φωτογραφία άγριας ζωής και πόσο καιρό ασχολείσαι με αυτό;

Το ενδιαφέρον μου για τη φωτογραφία άγριας ζωής ξεκίνησε από πολύ νεαρή ηλικία, όταν είχα την ευκαιρία να περάσω την παιδική μου ηλικία στο χωριό του πατέρα μου στην Εύβοια, που βρίσκεται κοντά σε ένα δάσος . Εκεί, παρατηρούσα τα διάφορα είδη ζώων και πουλιών, μαγεμένος από τη συμπεριφορά τους και την ομορφιά τους στο φυσικό τους περιβάλλον.

Ασχολούμαι με τη φωτογραφία άγριας ζωής εδώ και περίπου ένα χρόνο. Όλα ξεκίνησαν όταν απέκτησα την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή και άρχισα να καταγράφω τις στιγμές που με εντυπωσίαζαν περισσότερο. Σταδιακά, η αγάπη μου για τη φύση συνδυάστηκε με την τέχνη της φωτογραφίας, και αυτό με ώθησε να εμβαθύνω τις γνώσεις μου και να βελτιώσω τις τεχνικές μου.

Μέσα από ένα χρόνο, έχω ταξιδέψει σε διάφορα μέρη της Κρήτης για να αποτυπώσω σπάνιες και μοναδικές στιγμές της άγριας ζωής, με στόχο να ευαισθητοποιήσω το κοινό για την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος και των ζώων. Η φωτογραφία άγριας ζωής έχει γίνει πλέον ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου, προσφέροντάς μου όχι μόνο ηρεμία στη ζωή μου αλλά και μια βαθιά σύνδεση με τη φύση.

Ποιο είναι τα αγαπημένα σου μέρος και ζώο στην Κρήτη για φωτογράφιση και γιατί;

Το αγαπημένο μου μέρος για φωτογράφηση στη Κρήτη είναι η λίμνη της Αγιάς στα Χανιά. Η λίμνη σου προσφέρει μοναδικές εικόνες ειδικά όταν φωτογραφίζεις ξημερώματα ή στο ηλιοβασίλεμα, ο ήλιος αγκαλιάζει το νερό με τις ακτίνες του και τα χρώματα είναι μαγευτικά!

Αγαπημένο ζώο που φωτογραφίζω δεν έχω, κάθε ένα είναι μοναδικό. Αυτό που λέω εγώ είναι ότι κάθε φωτογραφία είναι διαφορετική, το ίδιο πουλί μπορεί να το φωτογραφίζεις δέκα φορές και οι δέκα να είναι μοναδικές! Πολλές φόρες έχει τύχει να μη ξέρω ποια φωτογραφία να διαλέξω. Tώρα εάν με ρωτάς ποιο ζώο θα ήθελα να φωτογραφίσω είναι το κρι κρι. Είναι μια δύσκολη φωτογράφιση διότι μπορεί να περπατάς 10 ώρες να σε αντιληφθεί και να φύγει πριν καν το δεις εσύ.

Ποια είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζεις κατά την φωτογράφιση της άγριας ζωής στην Κρήτη;

Τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζω είναι το έντονο ανάγλυφο των βουνών της Κρήτης. Οι απότομες υψομετρικές διαφορές σε συνδυασμό με το πετρώδες έδαφος καθιστά την φωτογράφηση δύσκολη γιατί έχουμε μαζί μας και τον εξοπλισμό ο οποίος δεν είναι και φθηνός. Ένα δεύτερο θέμα είναι η ζέστη. Τα βουνά της Κρήτης είναι γυμνά από δέντρα στη πλειοψηφία τους, οπότε μπορεί πολύ εύκολα κάποιος να αφυδατωθεί και να κινδυνέψει. Τρίτο είναι ο ήλιος. Για να πετύχεις μια καλή λήψη τον ήλιο πρέπει να τον έχεις στη πλάτη σου και αυτό δεν είναι πάντα εφικτό.

Μπορείς να μας περιγράψεις μία από τις πιο συναρπαστικές/αξιομνημόνευτες στιγμές που έχεις ζήσει φωτογραφίζοντας την άγρια ζωή του νησιού;

Ναι! Ήταν νομίζω μέσα Μαρτίου, η άνοιξη είχε μπει για τα καλά, αλλά με δισταγμό, γιατί τα πρωινά είχε ακόμα ψύχρα. Ήθελα να φωτογραφίσω στη λίμνη του Κουρνά. Έτσι είχα κανονίσει από τη προηγούμενη μέρα να μου αφήσει ένα θαλάσσιο ποδήλατο, ένας ιδιοκτήτης από το βράδυ, γιατί το πρωί ο υπάλληλος δεν θα ήταν εκεί στις 7:00 που ήθελα να πάω εγώ. Όταν έφτασα το βουνό έκανε αντανάκλαση στη λίμνη, τα δέντρα είχαν αρχίσει να ανθίζουν και να είναι πράσινα τα κλαδιά τους. Οπότε κι εγώ άρχισα με το ποδήλατο να περιπλανιέμαι στη λίμνη και να φωτογραφίζω νανοβουτιχταρια.

Τότε παρατήρησα στον ουρανό ένα μεγάλο πουλί που έμοιαζε με κορμοράνο να κάνει κύκλους πανω από τα πολύχρωμα νερά της λίμνης. Αμέσως κατάλαβα ότι ήθελε να προσγειωθεί στη λίμνη. Επομένως βρήκα ένα μέρος και κρύφτηκα μέσα στα κλαδιά της λίμνης. Θυμάμαι ότι τον περίμενα περίπου 45 λεπτά για να κατέβει. Ξαφνικά το πουλί πήρε πορεία προς τη λίμνη, ήταν εκείνη η στιγμή που χαράχτηκε στην μνήμη μου κάτι φαντασιακό. Η προσγείωση του έγινε μερικά μέτρα ευθύα μπροστά μου. Άνοιξε τα φτερά του για να κόψει τη ταχύτητα που είχε και η ουρά του σαν κουπί ακούμπησε το νερό. Η κάμερα θυμάμαι ακόμα και τώρα ότι φωτογράφιζε σαν τρελή! Έπιασε κάθε καρέ της προσγείωσης ήταν μαγευτικό αυτό που ζουσα! Ο ήλιος είχε δώσει στα νερά της λίμνης χρώματα που δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια ήταν κόκκινα, κίτρινα, πράσινα, ροζ. Το πουλί ήταν σαν άγγελος που ήρθε να μου χαρίσει ευλογία με ανοιχτά φτερά. Μετά από μέρες έμαθα ότι δεν ήταν κορμοράνος αλλά λαγγόνα, είναι υδρόβιο πτηνό της οικογενείας των Φαλακροκορακιδών. Υπήρχαν μόνο 2 στη Κρήτη και πολλοί φωτογράφοι το έψαχναν να το φωτογραφίσουν! Μέχρι στιγμής αυτή είναι η ωραιότερη στιγμή μου στην φωτογράφιση της άγριας ζωής.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της άγριας ζωής της Κρήτης που την καθιστούν μοναδική σε σύγκριση με άλλα μέρη της Ελλάδας ή του κόσμου;

Από την αρχαιότητα, ακόμα και από τη μυθολογία, η Κρήτη μαγεύει, τρομάζει, είναι φάρος πολιτισμού και σκέψης, ανεξάρτητη, δυνατή! Αυτό πιστεύω είναι απόκτημα από τη φύση μας! Πολλές φορές έχω δει τη μορφή ένος κτηνοτρόφου που έχει περάσει τη ζωή του στη κορφή της Κουρούπας στη ματιά ενός χρυσαετού! Αυτό πιστεύω ότι γίνεται γιατί ο κτηνοτρόφος έχει μεγαλώσει με την εικόνα του χρυσαετού και με έναν πρωτόγνωρο τρόπο αλληλοεπιδρούν. Είναι κάτι που δύσκολα θα το δεις σε κάποια άλλα μέρη της Ελλάδας. Τα 365 διαφορετικά ήδη πουλιών και τα 623 διαφορετικά ήδη φυτών αφήνω τους αναγνώστες σου να τα ανακαλύψουν! Πάντως αξίζει να βγει κάποιος στα βουνά και στα φαράγγια της Κρήτης για να ανακαλύψει τη φύση.

Ποιες είναι οι καλύτερες εποχές για φωτογράφιση στην Κρήτη;

Ανάλογα το τι θες να φωτογραφίσεις! Η μεγαλύτερη δραστηριότητα είναι από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη. Αλλά και οι καλοκαιρινοί μήνες έχουν το ενδιαφέρον του διότι έρχονται μεταναστευτικά πουλιά αλλά δεν είναι τόσα όσο το χειμώνα. Εάν αποφασίσεις να φωτογραφίσεις την τοπική πανίδα τότε όλο το χρόνο μπορείς να φωτογραφίζεις αρκεί να αντέχεις τη ζέστη και την μυρωδιά του βούρκου στα ποτάμια.

Έχεις αντιμετωπίσει κινδύνους ή απρόοπτα κατά την διάρκεια της δουλειάς σου στην άγρια φύση; Αν ναι, πώς τα αντιμετώπισες;

Βέβαια και είναι κάτι που μου έμαθε να σέβομαι περισσότερο τη φύση. Έμαθα ότι στο φαράγγι του Κοτσιφού σε μια πλαγία κάνουν οι σκάρες φώλια. Συνήθως σε επικίνδυνα μέρη δεν πάω μόνος μου αλλά εκείνη τη μέρα δεν ήθελε κανείς να έρθει μαζί μου. Αποφάσισα να πάω και ας είμαι μόνος μου κάτι που δεν το ξανά κάνω. Καθώς είχα πάρει το μονοπάτι για τη πλαγιά ο δρόμος άρχισε να γίνεται δύσκολος και πολύ στενός, κάποια στιγμή σταμάτησε το μονοπάτι και άρχισε μια πολύ επικίνδυνη πλαγιά με σαθρά υλικά. Άρχισαν να φεύγουν κάποιες πέτρες από τα πόδια μου και άρχισα να είμαι πολύ προσεκτικός. Ξαφνικά άκουσα ένα φύσημα αέρα πάνω από το κεφάλι μου. Τότε μου ήρθαν στο μυαλό τα λόγια ενός κτηνοτρόφου που μου είπε ότι αν πας κοντά στη φωλιά της σκάρας θα σου επιτεθεί και δεν θα είναι μόνη της. Από ένστικτο έπεσα κάτω και όταν σήκωσα το κεφάλι μου είδα τρεις σκάρες να κάνουν κύκλους πάνω από το κεφάλι μου και μια μου είχε ήδη κάνει επίθεση. Προφανώς το πουλί δεν ήθελε να με χτυπήσει γιατί αν ήθελε της ήταν πολύ εύκολο, αλλά έλαβα πολύ σοβαρά την προειδοποίηση της γιατί είδα ότι έψαχνε τρόπο να ξανά επιτεθεί και δεν θα πέρναγα καθόλου καλά. Οπότε γύρισα πλάτη σκυφτός και έφυγα σιγά σιγά προς το αμάξι μου.

Ψηλορείτης – Βαγγέλης Καραμούζης

Ποια συμβουλή θα έδινες σε νέους φωτογράφους που θέλουν να ακολουθήσουν το επάγγελμα του φωτογράφου άγριας ζωής στην Κρήτη ή γενικότερα

Τη συμβουλή που θα έδινα σε κάποιον νέο φωτογράφο είναι να έχει υπομονή. Η φωτογράφιση της άγριας ζωής θέλει υπομονή και παρατήρηση, όταν παρατηρήσεις τις συμπεριφορές τους θα καταλάβεις ότι αυτά θα σου πουν ποσό μπορείς να τα πλησιάσεις ή αν τα ενοχλείς!

——-

Αυτός ήταν λοιπόν ο Βαγγέλης. Ένας τοπογράφος με πάθος και αγάπη για την φωτογραφία και την άγρια ζωή της Κρήτης μας. Τον ευχαριστώ πολύ για αυτά που μοιράστηκε μαζί μου και με τους αναγνώστες του Daynight.gr. Του εύχομαι ολόψυχα να γυρίσει όλο τον πλανήτη, κάνοντας το χόμπι του και να μας χαρίζει αυτές τις εκπληκτικές φωτογραφίες από έναν κόσμο που τείνουμε -ιδιαίτερα εμείς που ζούμε στην πόλη- να ξεχάσουμε.

Βρείτε τον και ακολουθήστε τον στα social media για να βλέπετε υπέροχες φωτογραφίες και βίντεο από τις συναρπαστικές εξορμήσεις του:

Στο Youtube

Στο Instagram