Οι «παρκαρισμένοι ασθενείς» του νοσοκομείου Ρεθύμνου – Συγκινούν οι ιστορίες του κ. Αντώνη, του κ. Ηλία και του κ. Χρήστου

Ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα, το οποίο απαιτεί διακομματική συνεννόηση και συνέργειες, είναι το θέμα με τους “αόρατους” ασθενείς οι οποίοι είναι “παρκαρισμένοι” σε θαλάμους νοσοκομείων, εξαιτίας της έλλειψης ενός οργανωμένου συστήματος μετανοσοκομειακής φροντίδας.

Το θέμα αναδείχθηκε τόσο από το neakriti.gr όσο και από τον τηλεοπτικό σταθμό της “ΚΡΗΤΗ ΤV”, με τον καθηγητή Γενικής Ιατρικής και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης, κ. Χρήστο Λιονή, να τονίζει πως το Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα του νησιού, το Πανεπιστήμιο Κρήτης, θα πρέπει να είναι σε θέση να προσφέρει εξειδίκευση και τεχνογνωσία σε πρωτοβουλίες που θα αναληφθούν.

Ειδικότερα, αίσθηση, ποικίλα σχόλια αλλά κυρίως προβληματισμό προκάλεσε στους Κρητικούς το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της “ΚΡΗΤΗ TV”, που δημοσιεύτηκε και στο neakriti, για τους ξεχασμένους – από ανθρώπους και Πολιτεία – ασθενείς στο Γενικό Νοσοκομείο του Ρεθύμνου. Οι τρεις χαρακτηριστικές περιπτώσεις, του κ. Αντώνη, του κ. Ηλία και του κ. Χρήστου, που παρουσιάστηκαν στο ρεπορτάζ, αποτελούν περιπτώσεις όπου η Πολιτεία εμφανίζει ένα ασθενές κοινωνικό αποτύπωμα, καθώς οι άνθρωποι αυτοί – και δυστυχώς και άλλοι τόσοι το προηγούμενο διάστημα και ποιος ξέρει πόσοι το επόμενο – έχουν κάνει σπίτι τους έναν κρύο θάλαμο νοσοκομείου, επειδή είναι ανασφάλιστοι, φτωχοί και κάποιοι εξ αυτών και ολομόναχοι στον κόσμο. Είναι μια τρομακτική κατάσταση εάν αναλογιστεί κανείς πως οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν ένα υποστηρικτικό πλαίσιο.

Ανύπαρκτη η μετα-νοσηλευτική φροντίδα

Στο ρεπορτάζ που είδε το φως της δημοσιότητας, η διευθύντρια Παθολογικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Ρεθύμνου, γραμματέας της Ένωσης Γιατρών ΕΣΥ Ρεθύμνου, Ελένη Ιωαννίδου, είχε υποστηρίξει ότι «η μετα-νοσοκομειακή φροντίδα στην Ελλάδα είναι ανύπαρκτη. Και μόνο όποιος έχει να πληρώσει βρίσκει τον δρόμο του».

Από την πλευρά της, η αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής του Δήμου Ρεθύμνου, Άννα Ελευθεριάδου-Γκίκα, υποστήριξε ότι «είναι τραγικό για τους ίδιους τους ασθενείς. Είναι τραγικό για την οικογένεια. Και είναι πολύ επιβαρυντικό για το νοσοκομείο». Με αυτόν τον τρόπο, η κ. Γκίκα έκανε σαφές πως είναι ένα πρόβλημα με προεκτάσεις κοινωνικές αλλά και με αντίκτυπο στο δημόσιο Σύστημα Υγείας.

Απέναντι σε αυτό το κοινωνικό πρόβλημα ο καθηγητής Γενικής Ιατρικής και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης, κ. Χρήστος Λιονής, μιλώντας προχθές στον τηλεοπτικό φακό της “ΚΡΗΤΗ ΤV” και συγκεκριμένα στο δελτίο ειδήσεων, έκανε σαφές πως η Ελλάδα κατέχει μια αρνητική πρωτιά όσον αφορά τη δημιουργία και την ενίσχυση δημόσιων δομών μακροχρόνιας φροντίδας υγείας.

«Στην πρόσφατη αναφορά που δημοσιεύτηκε από τον ΟΟΣΑ, η χώρα μας φαίνεται να είναι εκείνη που δαπανά το χαμηλότερο ποσοστό του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος για τις δομές μακροχρόνιας φροντίδας», σημείωσε.

“Παρών” δηλώνει το Πανεπιστήμιο Κρήτης – Μπορεί να συνεισφέρει με εξειδίκευση και τεχνογνωσία

Και ενώ στη χώρα μας δεν υπάρχει οργανωμένο σύστημα μετα-νοσοκομειακής φροντίδας που θα μπορούσε να ανακουφίσει τον ανθρώπινο πόνο και να διασφαλίσει την αξιοπρεπή διαβίωση των ασθενών μετά τη νοσοκομειακή περίθαλψη, ο κ. Λιονής σημείωσε πως το κοινωνικό αυτό πρόβλημα αποτελεί πρόκληση για την επόμενη περίοδο και αντικείμενο μιας πολιτικής συζήτησης που πρέπει να ανοίξει για την ανάληψη πρωτοβουλιών.

«Κάποια στιγμή, εν έτει 2022-2023, είναι μεγάλη πρόκληση για την Πολιτεία μια αναγκαία διακομματική συζήτηση για να δούμε πώς μπορεί να ενισχυθεί ένας θεσμός που χρειάζεται πραγματικά πολλούς πόρους, και για να καθορίσουμε τις αναγκαίες πρωτοβουλίες που πρέπει να γίνουν», είπε.

Όπως υπογράμμισε εμφατικά ο καθηγητής, στην Κρήτη τόσο η Τοπική Αυτοδιοίκηση – πρώτου και δεύτερου βαθμού – όσο και το πανεπιστημιακό Ίδρυμα μπορούν να αναλάβουν δράση, έστω και πιλοτικά, καλώντας και προκαλώντας ταυτόχρονα την Πολιτεία να αξιοποιήσει την εξειδίκευση και την τεχνογνωσία που διαθέτει το Πανεπιστήμιο. Και πράγματι, το ακαδημαϊκό και το ερευνητικό προσωπικό του Πανεπιστημίου Κρήτης, σε συνδυασμό με στοχευμένες πρωτοβουλίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μπορούν να συνεισφέρουν ώστε να ενισχυθεί θεαματικά προς όφελος του δημόσιου συμφέροντος ο θεσμός της υγείας και πιο συγκεκριμένα η μακροχρόνια φροντίδα υγείας ασθενών που βρίσκονται είτε σε φάση ίασης είτε σε φάση ανάρρωσης.

«Ίσως η Κρήτη να συζητήσει για να θεσπιστεί ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με τη συμμετοχή Τοπικής Αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού αλλά και της επιστημονικής κοινότητας. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσε να αναπτυχθούν πιλοτικοί θεσμοί. Τόσο η Ιατρική Σχολή Κρήτης όσο και το Πανεπιστήμιο Κρήτης σαφέστατα ανήκουν σε αυτούς τους θεσμούς που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν με εξειδίκευση και τεχνογνωσία», υποστήριξε ο κ. Λιονής.