Οπτικό κοκτέϊλ: Το τελευταίο βίντεο κλάμπ στο Ρέθυμνο

Κρίση και ίντερνετ, έφεραν τα «λουκέτα»

 

Θυμάστε πως μέχρι πριν μερικά χρόνια μπαίναμε σε βίντεο κλάμπ και είχε «ουρά» στον πάγκο για να πάρουμε την ταινία που είχαμε επιλέξει; Που περιμέναμε γιατί ο προηγούμενος συζητούσε για την υπόθεση ή ζητούσε τη γνώμη του ιδιοκτήτη ή του υπαλλήλου για την ταινία που νοίκιασε;

Μπείτε σήμερα σε ένα βίντεο κλάμπ να δείτε την εντυπωσιακή διαφορά. Οι «ουρές», πια, είναι διαδικτυακές…
Και σε ποιο βίντεο κλάμπ να μπείτε δηλαδή… Ένα έμεινε στο Ρέθυμνο, που αισίως κλείνει 32 χρόνια λειτουργίας και κόντρα στα προβλήματα, αντιστέκεται. Για πόσο ακόμη άραγε;

Το «Οπτικό Κοκτέιλ» στην οδό Δημοκρατίας έχει ιστορία, το ξέρουν όλοι όσοι ζουν στο Ρέθυμνο, έχει ποικιλία ταινιών, αξιόλογη συλλογή κλασσικών ταινιών που δύσκολα τη βρίσκεις ακόμη και σε μεγάλα βίντεο κλαμπ της Αθήνας, ωστόσο πλέον παλεύει με το «θηρίο» του διαδικτύου, την εύκολη και ανέξοδη επιλογή ταινίας με το πάτημα ενός κουμπιού στον υπολογιστή .

Στα τέλη του ΄80 ήταν η ιδιωτική τηλεόραση. Το πρώτο μεγάλο πλήγμα για τα βίντεο κλαμπ. Το 2008, το «μπαμ» της οικονομικής κρίσης φάνηκε γρήγορα και έκλεισαν οι μισές επιχειρήσεις στο Ρέθυμνο, οι οποίες αξίζει να πούμε ότι αρχές του ‘90 ήταν 23! Τα τελευταία χρόνια το ίντερνετ δίνει τη χαριστική βολή.

Παρόλα αυτά, υπάρχουν αρκετοί σήμερα που νοικιάζουν ταινίες. Είτε γιατί δεν ξέρουν να κατεβάζουν ταινίες, είτε γιατί δε θέλουν, είτε γιατί τους αρέσει ο χώρος του βίντεο κλάμπ και η προσωπική επαφή και συζήτηση για τις ταινίες.

Ο Νίκος Σαββάκης, ιδιoκτήτης του τελευταίου βίντεο κλάμπ στο Ρέθυμνο μας παραχώρησε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη:

-Πότε ξεκίνησε η επιχείρηση; 
«To 1986, 22 Φεβρουαρίου, σε ηλικία μόλις 22 ετών. Θυμάμαι, αξέχαστα, όλοι οι πωλητές που περνούσαν τότε από το μαγαζί, μου έλεγαν ότι ήμουν ο μικρότερος ιδιοκτήτης βίντεο κλαμπ σε όλη την Ελλάδα.
Η πρώτη μου δουλειά ήταν λογιστής, δούλευα σε έναν συνεταιρισμό. Δεν μου άρεσε, τα παράτησα πάνω στο χρόνο και στη συνέχεια ψάχτηκα και είδα ότι αυτή είναι μια δουλειά που φαίνεται να έχει μέλλον. Τότε είχε 2-3 μαγαζιά στο Ρέθυμνο. Πήγα στην Αθήνα βρήκα τις εταιρείες, μίλησα με τους διευθυντές, έκλεισα παραγγελίες και επέστρεψα στο Ρέθυμνο. Το πρώτο μαγαζί ήταν στην Επιμενίδου Μαρούλη, από το 1986 έως το 1998».

-Αποφάσισες να κάνεις αυτή τη δουλειά επειδή σου άρεσε ο κινηματογράφος ή το είδες καθαρά επιχειρηματικά;
«Πάντα μου άρεσε ο κινηματογράφος, έβλεπα ταινίες και συνεχίζει να μου αρέσει. Βέβαια, τότε σκεπτόμουν το μέλλον μου και σε αυτή τη δουλειά είδα ότι υπήρχε μέλλον. Πήγε καλά, κοντεύουν 33 χρόνια, αλλά πια η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο».

-Πόσα βίντεο κλαμπ είχε το Ρέθυμνο στην καλή του εποχή;
«Ο μέγιστος αριθμός βίντεο κλάμπ που είχε το Ρέθυμνο, το 1989- 1990 ήταν 23. Τότε έγινε και το μεγάλο μπαμ, άρχισαν δηλαδή μαγαζιά να κλείνουν γιατί ξεκίνησε η ιδιωτική τηλεόραση. Άρχισε η κατιούσα στη δουλειά και μειώθηκαν κάτω από το μισό τα βίντεο κλαμπ. Μετά από μια διετία ισορρόπησε η κατάσταση και άρχισε πάλι να ανεβαίνει η δουλειά».

-Τα dvd πότε βγήκαν στην αγορά;
«To 1998. Tα Blue Ray to 2008, τα οποία παρέμειναν σε χαμηλή ζήτηση, ακόμη υπερισχύει το dvd».

-Εκτός από ταινίες έχεις και video games;
«Είμαι ο πρώτος που έφερα παιχνίδια προς ενοικίαση στο Ρέθυμνο. Ξεκίνησα περίπου το 2004, και πάει ακόμα σχετικά καλά. Το καλό είναι ότι δεν αντιγράφονται τα παιχνίδια, οπότε πρέπει να το νοικιάσεις για να παίξεις. Για να αγοράσεις είναι πανάκριβα, 60 – 70 ευρώ το παιχνίδι».

-Σήμερα, είσαι ο μοναδικός ιδιοκτήτης βίντεο κλάμπ στο Ρέθυμνο; 
«Λίγο πριν αρχίσει η κρίση ήμασταν 12 μαγαζιά, μαζί με τα αυτόματα. Το 2009 με την κρίση ξεκίνησε πάλι η κατιούσα. Βέβαια δεν έφταιγε μόνο η κρίση αλλά και το ίντερνετ. Άρχισε ο κόσμος να βρίσκει τρόπους άλλους προκειμένου να δει ταινία και άρχισαν πάλι τα κλεισίματα. Μέχρι πριν δυο χρόνια είχαμε μείνει τρία μαγαζιά, σήμερα, εδώ και ένα χρόνο σχεδόν, είμαι μόνο εγώ».

-Γιατί θεωρείς ότι άντεξες στο χρόνο;
«Από την πρώτη μέρα που άνοιξα είχα ένα σκοπό. Το υλικό που θα έχω στο μαγαζί μου να είναι αυθεντικό, ποτέ δεν δοκίμασα να βάλω ένα πειρατικό, ένα αντίγραφο. Ήθελα ο πελάτης να ξέρει ότι όποια ταινία διαλέξει θα είναι σε άριστη κατάσταση. Να ξέρει επίσης ότι θα τη βρει εύκολα, να μην ψάχνει ώρα. Ο κόσμος νομίζω ότι το αντιλήφθηκε αυτό και για αυτό παραμένει μέχρι τώρα».

-Έχεις την ποικιλία ταινιών που θα ήθελες; Ή θα ήθελες να έχεις κι άλλες αλλά είναι μεγάλο το κόστος;
«Όχι, έχω την ποικιλία ακριβώς που θα ήθελα. Ό,τι υπάρχει από το 1986 και μετά υπάρχει στο βίντεο κλαμπ. Και αυτό που φρόντισα είναι να βρω παλιό κλασικό κινηματογράφο. Μάλιστα ,έχουν έρθει, ακόμη και αθηναίοι, οι οποίοι έψαχναν παλιότερα κάποια θέματα σε βίντεο κλαμπ μεγάλα της Αθήνας και δεν τα έβρισκαν και τα βρήκαν εδώ. Μια καθηγήτρια Πανεπιστημίου που έτυχε να βρίσκεται για διακοπές εδώ και κάποιος της πρότεινε το μαγαζί μου, μου είπε ότι είχε ψάξει όλα τα μεγάλα βίντεο κλαμπ της Αθήνας και δε βρήκε αυτά που ήθελε. Από τα 14 θέματα που έψαχνε, βρήκαμε τα 9. Αλλά και άλλοι παραθεριστές τόσο από την Ελλάδα αλλά και άλλοι ευρωπαίοι μου λένε ότι η γκάμα που έχω είναι πολύ σπάνια. Είναι μεγάλο πράγμα κάποιος να ψάχνει να δει μια ταινία κι εσύ να μπορείς να του την προσφέρεις».

-Τι ηλικίας είναι οι πελάτες σου;
«Από παιδιά, από την ηλικία που μπορούν να διαλέξουν τι θέλουν να δουν, μέχρι ανθρώπους 80 χρονών. Ένας μέσος όρος είναι 30-50 χρονών».

-Τι προτιμήσεις έχει ο κόσμος στις ταινίες;
«Πάντα κυρίαρχο είδος ήταν η περιπέτεια, κυρίως στους άνδρες βέβαια. Ακολουθεί το κοινωνικό πολύ δυναμικά, παλιότερα ήταν οι ταινίες σεξ, σήμερα όχι γιατί έχει τη δυνατότητα όποιος θέλει να δει κάτι σχετικό στον υπολογιστή. Παλιά πήγαινα πολύ καλά και τα παιδικά. Σήμερα, μόνο τα καινούρια έχουν πολλή ζήτηση που δεν τα βρίσκουν εύκολα σε site».

-Απασχολούσες υπαλλήλους;
«Βέβαια. Ποτέ δεν ήμουν χωρίς υπάλληλο. Η μεγάλη πλειοψηφία ήταν κοπέλες από το τμήμα Ψυχολογίας, καλά παιδιά και έχουμε επικοινωνία ακόμη. Τα καλά χρόνια δουλεύαμε δυο και τρία άτομα. Το προσωπικό σταμάτησε μετά την κρίση. Αλλά και οι πωλητές έκαναν ουρά απέξω παλιά. Πλέον, δεν έρχεται κανένας, γίνονται όλα με email. Ήταν άλλες εποχές.
Εξαιτίας του ίντερνετ έχουν χαθεί θέσεις εργασίας. Το ίδιο και με τα δισκάδικα. Ζούσαν οικογένειες ολόκληρες από αυτή τη δουλειά».

-Τα παιδιά σου σκέφτηκαν να ασχοληθούν με το μαγαζί ή τους απέτρεψες λόγω της κατάστασης;
«Αυτό που με νοιάζει και τους προέτρεψα είναι να σπουδάσουν και ας μην ακολουθήσουν ποτέ επαγγελματικά αυτό που σπούδασαν. Να έχουν γνώσεις, να μπορούν να συζητούν, να σκέπτονται και από κει και πέρα, ας κάνουν ό,τι θέλουν, θα τραβήξουν την πορεία τους».

ΝΟΜΟΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ

-Είναι βιώσιμη σήμερα η επιχείρηση;
«Όχι. Αυτού του τύπου οι επιχειρήσεις πάνε από το κακό στο χειρότερο. Δεν ξέρω πόσο θα αντέξει ακόμα η επιχείρηση, αυτό εξαρτάται από τον κόσμο, ο οποίος κατεβάζει πλέον ό,τι θέλει, όποτε θέλει, από το ίντερνετ, άνετα, γρήγορα και εύκολα.
Το καλό ωστόσο της υπόθεσης είναι ότι τελευταία, βλέπω κάποιους να επιστρέφουν. Ίσως βαρέθηκαν, ίσως θέλουν να ψάξουν να βρουν ταινία, όπως τον παλιό καιρό. Έχω πελάτες που μου λένε μην τυχόν σκεφτείς να κλείσεις. Είναι οι παραδοσιακοί, αυτοί που ποτέ δεν έχουν μπει στο ίντερνετ να δουν ταινία και είναι αρκετοί. Αλλά δεν αρκούν».

-Πότε άρχισε η ιστορία με το ίντερνετ, τις on line ταινίες;
«Μια δεκαετία σίγουρα».

-Ποιο είναι το νομικό πλαίσιο;
«Αυτό που ακούγεται κάθε λίγο και λιγάκι είναι ότι η Εταιρεία Προστασίας Οπτικοακουστικών Έργων βρήκε ένα site, το έκλεισε. Μετά από δυο μέρες ανοίγει πάλι, δεν μπορώ να καταλάβω τι γίνεται.
Πριν λίγο καιρό υποτίθεται ότι πέρασε νόμος στη Βουλή, για την προστασία των δικαιωμάτων των ταινιών, αλλά δεν έχει συμβεί απολύτως τίποτα. Πριν λίγες μέρες μαθεύτηκε ότι η ΕΠΟΕ μαζί με τις εταιρείες διανομής αποφάσισαν να συνεργαστούν και να προσπαθήσουν να κλείσουν τέτοια site. Αν συμβεί αυτό υπάρχει περίπτωση να επιβιώσουμε. Σε διαφορετική περίπτωση, αν δεν κλείσουν αυτά θα κλείσουμε εμείς.
Το θέμα είναι ότι νόμοι υπάρχουν, αλλά δεν εφαρμόζονται. Σε όλη την Ευρώπη όμως εφαρμόζονται. Θα πας να κατεβάσεις μια ταινία, σε προειδοποιεί ότι αυτό είναι παράνομο, εάν το εκτελέσεις ή θα σε χρεώσει με κάποια έξοδα ή θα σου κάνει διακοπή ίντερνετ η εταιρεία».

ΧΑΡΑ ΒΗΛΑΡΑ

Πηγή: goodnet.gr