Πίσω στα χωριά: Οι Ρεθυμνιώτες επιστρέφουν στις «ρίζες» για να βρουν καλό κρέας, μυζήθρα, μέλι και κρασί!

Πίσω στα χωριά: αγνό μέλι για το πρωϊνό, ντόπιο κρέας για το φούρνο, μυζήθρα για τα καλλιτσούνια, κρασί για το τραπέζι

Όσο προχωράμε προς τον Οκτώβριο, αφήνουμε πίσω μας τους προορισμούς δίπλα στη θάλασσα και αναζητάμε πιο ορεινά μέρη. Οι φθινοπωρινές μας εκδρομές αλλάζουν προσανατολισμό προς τα Ρεθυμνιώτικα χωριά, εκεί όπου γευόμαστε τα καλύτερα φαγητά από την πηγή που παράγονται και παίρνουμε πρωτογενή αγροτικά προϊόντα για το σπίτι.

Η αφορμή είναι τα σαββατοκύριακα. Κίνητρο; Οι 30λεπτες αποστάσεις από τα χωριά που σε φέρνουν κοντά στις επιμέρους ομορφιές τους. Σε αυτές τις επισκέψεις μας, λοιπόν, μια παλιά συνήθεια ζωντανεύει: η τάση να προμηθεύονται οι άνθρωποι της πόλης τα φαγητά τους από τα χωριά. Γνωρίζουν τα μέρη, μιλούν με τους παραγωγούς κι ανοίγουν… παρτίδες με τον κυρ Τάσο που “έχει κοτόπουλα έξω στο χωράφι χωρίς φάρμακα” και αυγά της ημέρας.

Αυτή ήταν μια συνήθεια που σε κάποια Ρεθυμνιώτικα σπίτια υπήρχε πριν μερικά χρόνια, αλλά φαίνεται ότι έχει επανέλθει δυναμικά. Πίσω στα χωριά για αγνό μέλι για την πρωϊνή φέτα ψωμί, ντόπιο κρέας για το φούρνο , αυγά για τις σπιτικές ομελέτες, μυζήθρα για τα καλλιτσούνια, κρασί για το οικογενειακό τραπέζι κ.τ.λ.

Συνήθως όλα ξεκινάνε από ένα φίλο ή από ένα συνάδελφο στην δουλειά που ο πατέρας του βγάζει δικό του μέλι, και φέρνει και σε σένα για να το δοκιμάσεις.

• Ρεθυμνιώτικο μέλι βγάζουν δικό τους πολλοί παραγωγοί: υπάρχει το γνήσιο θυμαρίσιο από χωριά της επαρχίας Αμαρίου και Μυλοπόταμου Ρεθύμνου. Και το καθένα έχει τα δικά του μυστικά και την δική του γεύση. Το καταλαβαίνεις από το μεράκι που ο κάθε παραγωγός βάζει στην φροντίδα και φαίνεται στην δοκιμή.

• Το καλύτερο κρέας πολλοί το προτιμούν από τα χωριά του Μυλοποτάμου ή από τα χωριά στην πρώην Δημοτική Ενότητα Αρκαδίου. Περνούν τυχαία μια φορά, σταματούν κι αγοράζουν για πλάκα και μετά αρχίζουν να αλλάζουν… συνήθειες. Επιδιώκουν να προμηθεύονται κρέας όχι από τα εκτροφεία αλλά από τον «δικό τους άνθρωπο στο χωριό», που ξέρουν τι τα ταΐζει, όπως ξέρουν και πού τα έχει και τρώνε.

• Η τυροκομική παράδοση που έχουν στο χωριό Καρίνες έχει προκαλέσει πολύ κόσμο να οδηγάει μέχρι το χωριό για να πάρει τυρί που θα καταλαβαίνεις την γεύση του από την πρώτη μπουκια: γραβιέρα, κεφαλοτύρι, ξινομυζήθρα, τυροζούλι, ανθότυρος ξηρός, μυζήθρα φρέσκια, ανθόγαλο …μέχρι και ντόπιο κατσικίσιο τυρί για τοστ φτιαγμένο αποκλειστικά από 100% κατσικίσιο φρέσκο γάλα Κρήτης.
• Και οι Ρεθυμνιώτισσες νοικοκυρές δεν μένουν με τα χέρια σταυρωμένα. Κι αυτές κουβεντιάζουν, ρωτούν και μαθαίνουν για τα καλούδια των χωριών. Όπως είναι ας πούμε τα αμπελόφυλλα, οι αγκινάρες στο βαζάκι, ο ξινόχοντρος, τα καλιτσούνια από το Πέραμα Μυλοποτάμου.

Υπάρχουν πολλά μικρά διαμαντάκια στα Ρεθυμνιώτικα χωριά, τα οποία κάνουν τα εύκολα δύσκολα, σε μια χρονική περίοδο που κανένας δεν ξεσηκώνεται από τον καναπέ του εύκολα.

Κι όμως, αφού δεν πάνε τα χωριάτικα τρόφιμα στα σπίτια της πόλης, πάνε οι νοικοκύρηδες της πόλης στα χωριά, στην πηγή των καλύτερων πρώτων υλών!