Ρέθυμνο: Γιατί όλο και περισσότερα παιδιά καταφεύγουν στην λογοθεραπεία;

«Μέσα στην τάξη του σχολείου ή σε μια πλατεία ή σε ένα φιλικό σπίτι, η ίδια η ζωή δείχνει αν υπάρχει πρόβλημα σε ένα παιδί»

Στο Ρέθυμνο φαίνεται ότι ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός γονιών καταφεύγουν στην βοήθεια της λογοθεραπείας για να βοηθήσουν τα παιδιά τους. Ότι κάτι προφανώς συμβαίνει με την αριθμητική αύξηση των παιδιών που προσφεύγουν για βοήθεια στην λογοθεραπεία και στην εργοθεραπεία, είναι δεδομένο. Το θέμα είναι τι έχει αλλάξει – εάν παλιά στον κύκλο μας γνωρίζαμε δυο παιδιά φίλων, αυτά ξαφνικά έχουν μεταβληθεί σε πέντε ή ακόμα και έξι.

Και μιας και το άνοιγμα των σχολείων και το ξεκίνημα των μαθημάτων θεωρείται η κατεξοχήν κατάλληλη περίοδος για δημιουργική βελτίωση πάνω στα παιδιά, το Daynight.gr επικοινώνησε με την Παγώνα Παπαδοπούλου από το Ρέθυμνο η οποία εξειδικεύεται σε υπηρεσίες λογοθεραπείας και εργοθεραπείας.

Όπως μας αναφέρει επί του θέματος η Παγώνα Παπαδοπούλου, στο Τμήμα Λογοθεραπείας: “η υπερβολική έκθεση των παιδιών στα ηλεκτρονικά μέσα, μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα στην ορθή ανάπτυξη του λόγου. Ιδανικά θα πρέπει να αποφεύγεται τροφοδότηση μεγάλου όγκου πληροφοριών στο παιδί όταν αυτό δεν έχει αναπτύξει πλήρως τις επικοινωνιακές δεξιότητες. Η δική μας προτροπή όμως είναι οι γονείς να απευθύνονται άμεσα στους ειδικούς για αποτελεσματικότερη παρέμβαση.”

Όπως μέσα στην τάξη του σχολείου ή σε μια πλατεία ή σε ένα φιλικό σπίτι, η ίδια η ζωή δείχνει αν υπάρχει πρόβλημα. Βάζουμε δίπλα – δίπλα ένα παιδί που παρακολουθεί εργοθεραπεία κι ένα που δεν παρακολουθεί. Ποιες είναι οι βασικές διαφορές;

”Οι διαφορές που παρατηρούνται μεταξύ ενός παιδιού που ακολουθεί εργοθεραπευτικό πλάνο και ενός που δεν ακολουθεί επικεντρώνονται στην οργάνωση, την οριοθέτηση, την συγκέντρωση προσοχής και τον τρόπο που εκτελούνται οι εκάστοτε δραστηριότητες λόγω της μεγάλης βαρύτητας στη διαδικασία παραγωγής του αποτελέσματος και όχι αυτού καθεαυτού.

Κι όσο για το πότε ξεκινούν τα προβλήματα, η απάντηση θα σας εκπλήξει. Από τον θηλασμό!

“Αξιοσημείωτο είναι ότι ένα παιδί που θηλάζει έχει μεγαλύτερες πιθανότητες ανάπτυξης να αρθρώσει σωστότερα και γρηγορότερα από ένα που δεν θηλάζει λόγω της θηλαστικής κίνησης. Άρα τα προβλήματα άρθρωσης εμφανίζονται πάρα πολύ νωρίς.”

Στις μέρες μας υπάρχει το πλεονέκτημα της πληροφόρησης. Είτε ο παιδίατρος, τις περισσότερες φορές, είτε ο νηπιαγωγός ή ο δάσκαλος, συστήνουν την λογοθεραπευτική παρέμβαση.

Τελικά τι αλλάζει; Ο κόσμος ή η ίδια η ζωή; Κανείς δεν μπορεί να ξέρει ή να πει με σιγουριά. Συζητώντας για όλες αυτές τις αλλαγές με την Παγώνα Παπαδοπούλου,  η αλήθεια αποκαλύπτεται από τα παραδείγματα των ίδιων των παιδιών.

”Πλέον η εργοθεραπεία είναι αρκετά αποδεκτή και γνωστή επιστήμη. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν ακόμα κάποια ταμπού πάνω σε αυτόν τον τομέα. Ξεκινάει κυρίως από την αποδοχή των γονέων στις ιδιαιτερότητες των παιδιών τους λόγω της άγνοιας ή της ελλιπούς ενημέρωσης απέναντι στην αναπηρία ή σε κάποια άλλη ιδιαιτερότητα. Απευθυνόμαστε στον εργοθεραπευτή όταν παρατηρούμε δυσκολίες ή καθυστέρηση στην αδρή και λεπτή κινητικότητα, στην ανταπόκριση σε ερεθίσματα, στην συγκέντρωση προσοχής και την υπερκινητικότητα, σε γραφοκινητικές δεξιότητες, σε αισθητηριακές δεξιότητες, διαταραχές στην σίτιση, στην αυτοεξυπηρέτηση του παιδιού”.