Στο Ρέθυμνο η θεατρική παράσταση «Το πράσινό μου το φουστανάκι» | Συνέντευξη με την σκηνοθέτρια Έφη Θεοδώρου

Σίγουρα ο καθένας θα βρει ένα κομμάτι του μέσα σε αυτό το θεατρικό έργο!

Η Έφη Θεοδώρου, Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Κρήτης ρίχνει φως στις αλήθειες που μπορεί κάποιος να ανακαλύψει, βλέποντας την παράσταση «Το πράσινό μου το φουστανάκι» της Λένας Κιτσοπούλου.

Λίγο πριν έρθει στο Ρέθυμνο από την Κυριακή 10 έως την  Τρίτη 12 Νοεμβρίου, στην Αίθουσα «Παντελής Πρεβελάκης» στο Ωδείο, προσφέρει μέσα από το Daynight.gr τους λόγους που δεν πρέπει κάποιος να την χάσει.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, υπήρξε ένα σύνολο ιδιαίτερων παραγόντων, που την ώθησε να σκηνοθετήσει το συγκεκριμένο έργο: “Το στοιχείο που με κίνησε προς αυτό το έργο για να το σκηνοθετήσω είναι και η ίδια η μορφή του αλλά και το περιεχόμενο του. Είναι ένας μονόλογος που γνώριζα καλά πως να τον διαχειριστώ σκηνικά. Τρεις γυναίκες δίνουν φωνή σε πολλά δεινά της καθημερινότητας με τόλμη, με δύναμη, με χιούμορ.”

Φέρνοντας μάλιστα σε αντιστοιχία τα όσα αντιμετωπίζουν οι γυναίκες κάθε ημέρα στην ζωή τους, η Έφη Θεοδώρου δίνει μια δική της εξήγηση: “Έχω την αίσθηση ότι παντού στην Ελλάδα, όχι μόνο στο Ρέθυμνο και στα Χανιά, γίνεται ένας αγώνας από τις γυναίκες να σπάσουν τις πατριαρχικές δομές της κοινωνίας και να απαλλαγούν από αυτές προκειμένου να κατακτήσουν την ελευθερία τους.”

Ως σκηνοθέτιδα της παράστασης επικεντρώνει σε δυο φράσεις του έργου, που αναδεικνύουν δυο μεγάλες αλήθειες που ζει όλος ο κόσμος στην κανονική του ζωή ούτως ή άλλως.

“ Υπάρχουν δυο φράσεις σημαντικές που λέγονται μέσα στο έργο:

• Αντισταθείτε, μαζί! Αυτή είναι η φράση-μοτό που «έτρεχε» κάθε μέρα στην πρόβα και που θα περάσει και στους θεατές.
• Αλλοίμονο, ζω σε δημοκρατικό καθεστώς στην Ελλάδα το 2024 χωρίς καμία δύναμη και πάντα κάτι φταίει, κάτι άλλο φταίει. Όχι εγώ πάντως.”

Στο ερώτημα σε ποιους θεατές απευθύνεται η παράσταση, η Έφη Θεοδώρου βάζει στο κάδρο και τους άνδρες αλλά και τις γυναίκες: “Η απάνθρωπη καθημερινότητα, η βία και η αδικία, το φάσμα της μοναξιάς αφορά και τα δύο φύλα. Ενωμένες οι γυναίκες πετυχαίνουν πολλά. Η δυναμική της γυναικείας αλληλεγγύης έχει να επιδείξει μόνο κατακτήσεις τον τελευταίο καιρό.”

Και σε μια χρονική περίοδο όπου τα αδιέξοδα στις ζωές των ανθρώπων αυξάνονται, η διέξοδος του θεάτρου είναι σημαντική. “Η τέχνη και το θέατρο ειδικότερα είναι διέξοδος, είναι παρηγοριά. Και το συγκεκριμένο έργο έχει ένα χαρακτήρα performance: οι ηρωϊδες είναι μουσικοί και τραγουδούν, παίζουν όργανα. Αυτή η φόρμα παράστασης μου φαίνεται ιδιαίτερα επικοινωνιακή. Η Λένα Κιτσοπούλου κάνει κάτι πολύ τολμηρό μέσα από μια φόρμα πολύ ενδιαφέρουσα, όπου πολλά θέματα της ζωής διαπλέκονται. Και σίγουρα ο καθένας θα βρει ένα κομμάτι του μέσα σε αυτό! Η μοιρασιά με το κοινό, αυτό και μόνο… είναι όφελος! Το έργο και η παράσταση ξορκίζει, λειτουργούν σαν ξόρκι.” 

Η σκηνή γίνεται ο χώρος όπου οι μουσικές και τα τραγούδια, ξορκίζουν το θυμό για την απάνθρωπη καθημερινότητα, τη βία και την αδικία σε όλες τους τις μορφές,  τα αδιέξοδα και τις ματαιώσεις, τους  χαμένους έρωτες, τη μοναξιά.

Το πρώτο θεατρικό έργο της Λένας Κιτσοπούλου, γραμμένο το 2009, είναι μια αφήγηση προκλητική, τολμηρή και χειμαρρώδης που αγκαλιάζει την ανθρώπινη ύπαρξη με τρυφερότητα, βιτριολικό χιούμορ  και με μια δύναμη απελπισμένη, επαναστατική.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Έφη Θεοδώρου
Σκηνικά-Κοστούμια: Άγγελος Μέντης
Μουσική: Αναστασία Γιαμούζη
Κίνηση: Ερμής Μαλκότσης
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Φωτογραφίες αφίσας – προβών – παράστασης: Γιώργος Αναστασάκης
Τrailer: Φωτόπολις Χανιά

Παίζουν: Ιώ Ασηθιανάκη, Σίσσυ Δαμουλάκη, Στελλίνα Ιωαννίδου

Κατάλληλο για 15+

Ρέθυμνο, Αίθουσα «Παντελής Πρεβελάκης» – Ωδείο
10 – 12 Νοεμβρίου, στις 21:00

Τιμές εισιτηρίων: 15€, 10€ (τρίτεκνοι, πολύτεκνοι, άνεργοι, μαθητές, φοιτητές, άνω των 65ετών, ΑΜΕΑ)