Τι είναι οι «παρασύρες» που έφτιαχναν οι γιαγιάδες μας πριν από χρόνια;

Στις ημέρες μας οι νοικοκυρές έχουν δικαιολογημένα παράπονα για τις δυσκολίες της καθημερινότητας και την ισορροπία με τις επαγγελματικές υποχρεώσεις. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι πως σε σύγκριση με το παρελθόν οι περισσότερες εργασίες του σπιτιού έχουν γίνει αισθητά ευκολότερες τις πρόσφατες δεκαετίες. Ένα απλό παράδειγμα αυτής της αλλαγής που μας θυμίζουν με έμφαση ορισμένες φορές οι μεγαλύτεροι, είναι δίχως αμφιβολία οι «παρασύρες» που έφτιαχναν πριν από δεκαετίες οι γιαγιάδες μας…

Γράφει ο Αντώνης Τσαλίκης για το Daynight.gr

Κάποτε οι γιαγιάδες μας δεν πήγαιναν απλά σε ένα κοντινό μαγαζί για να αγοράσουν μία σκούπα. Πόσο μάλλον να έχουν την δυνατότητα για μία ηλεκτρική σκούπα που να καθαρίζει το σπίτι αυτόματα!

Η πραγματικότητα ήταν αρκετά πιο απαιτητική καθώς οι γυναίκες τότε συνήθιζαν να πηγαίνουν σε ποτάμια, ρυάκια και γενικά στην φύση προκειμένου να βρουν τα υλικά για την αυτοσχέδια κατασκευή μιας σκούπας. Οι «παρασύρες» που κατασκευάζονταν κυρίως από τα φυτά βούρλα (βρούλιες ή ρούλιες) είναι σίγουρα ένα αντικείμενο που έχουμε δει όλοι μας στις αυλές τουλάχιστον εξοχικών σπιτιών μέχρι και πρόσφατα.

Οι λίγο μεγαλύτεροι γνωρίζουν πως η ποικιλία αυτών των ιδιαίτερων «εργαλείων» καθαριότητας είναι τεράστια τόσο όσον αφορά το υλικό κατασκευής όσο και το μέγεθος-σχήμα. Οι παλιοί είναι γνωστό πως εκμεταλλεύονταν στο μέγιστο όσα τους πρόσφερε απλόχερα η φύση. Δεν είχαν παρά να βάλουν την φαντασία τους  να δουλέψει και να φτιάξουν γρήγορα κάτι χρήσιμο για τις καθημερινές τους ανάγκες.

Οι περισσότερες από αυτές τις αυτοσχέδιες σκούπες είχαν και κοντάρι ( 1 με 1,5 μέτρο) κυρίως για να μην κουράζονται περισσότερο οι μεγαλύτερες σε ηλικία νοικοκυρές αλλά και γενικότερα για να είναι πιο εύχρηστες. Υπήρχαν όμως και άλλες με πολύ μικρό ή καθόλου κοντάρι που ήταν χρήσιμες σε άλλα σημεία που ήταν πιο βολική η χρήση με το χέρι.

Όποιο και αν ήταν το σχέδιο και το μέγεθος τους, η κατασκευή τους δεν ήταν σε καμία περίπτωση εύκολη υπόθεση! Χρειάζονταν αρκετός χρόνος, υπομονή αλλά και εμπειρία ώστε να μπορείς μετά την συγκομιδή των κατάλληλων κλαδιών να τα «κοπανίσεις» για να στρώσουν και να τα δέσεις πολύ καλά μεταξύ τους. Διαφορετικά η «παρασύρα» δεν θα άντεχε παρά λίγες μόνο ημέρες. Για τους παραπάνω λόγους ήταν αναμενόμενο να «ανθίσει» σταδιακά και το εμπόριο τους. Τεχνίτες έφτιαχναν καλές σκούπες και τις πούλαγαν όπως γνωρίζουμε με τα γαϊδουράκια τους από χωριό σε χωριό της Κρήτης.

Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε πώς φτιάχνετε παραδοσιακά μια «παρασύρα»:

Αν και οι νεότεροι έχουν συνδυάσει τις «παρασύρες» με τα πατρικά σπίτια μας και τις γιαγιάδες, είναι γεγονός πως πριν από χρόνια τις βρίσκαμε παντού και όχι μονάχα σε κατοικίες. Από τις εκκλησίες και τα καφενεία, μέχρι τα τότε εργοστάσια και τους μύλους ήταν βέβαιο πως κάθε χώρος είχε τις δικές του σκούπες που ήταν σχεδιασμένες για τις εκάστοτε ανάγκες. Η καθαριότητα ήταν από τότε όχι απλά μια ανάγκη αλλά μία προτεραιότητα στην ζωή των Κρητικών σε χωριά και πόλεις…