ΚΡΉΤΗ
Η αιματηρή βεντέτα Σαρτζετάκηδων-Βομβολάκηδων που ταρακούνησε ολόκληρη την Κρήτη!
Για τις αιματηρές βεντέτες που μάτωσαν την Κρήτη και έχουν συγκλονίσει το πανελλήνιο, έχουμε ξαναγράψει στο παρελθόν». Οι περισσότερες από αυτές τις ιστορίες μίσους συνδέονται άμεσα με ψυχρές δολοφονίες, τυφλό πάθος για εκδίκηση και έναν ιδιαίτερο «κώδικα» οικογενειακής τιμής που συνεχίζει να διατηρεί «ρίζες» στο νησί. Μία ευρέως γνωστή βεντέτα εξ’ αυτών, είναι εκείνη ανάμεσα στην οικογένεια των Σαρτζετάκηδων και των Βομβολάκηδων που «κράτησε» για πολλά χρόνια, κόστισε την ζωή σε 4 άτομα και κατά τις εκτιμήσεις της αστυνομίας μάλλον τερματίστηκε οριστικά το 2005…
Γράφει για το daynight.gr ο Αντώνης Τσαλίκης
Όλα όσα διαδραματίστηκαν στο πέρασμα τριών δεκαετιών είχαν αφετηρία το έτος 1979 και έναν βοσκότοπο της κοινότητας Βαφέ του Νομού Χανίων. Μια ημέρα ο Σπύρος Βομβολάκης και ο Γιάννης Σαρτζετάκης βρίσκονταν στα χωράφια και λογομάχησαν έντονα, πιθανότατα για κτηματικές διαφορές που διατηρούσαν για χρόνια ή με βάση ένα άλλο σενάριο για πολιτικές διαφορές σε μια φορτισμένη κομματικά περίοδο.
Το αποτέλεσμα της σφοδρής αντιπαράθεσης ανάμεσά τους ήταν πάντως να τράβηξαν τα όπλα! Σχετικά τυχεροί και οι δύο καθώς γλίτωσαν το μοιραίο και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο τραυματισμένοι, στο πόδι ο Βομβολάκης και στο μάτι ο Σαρτζετάκης. Άτυχοι και οι δύο ωστόσο για την βεντέντα που «άνοιξαν» χωρίς σπουδαίο λόγο και θα επηρέαζε άμεσα την ζωή των δύο οικογενειών για χρόνια.
Τον Μάρτιο του 1981, στην δίκη που ακολούθησε το αιματηρό περιστατικό, ο Σπύρος Βομβολάκης καταδικάζεται σε φυλάκιση 13 ετών για απόπειρα ανθρωποκτονίας σε βάρος του Γ. Σαρτζετάκη και φυλακίζεται στην Αγυιά Χανιών. Ωστόσο, μόλις 6 μήνες έπειτα από την απόφαση του δικαστηρίου, καταφέρνει και δραπετεύει! Η εξέλιξη της υπόθεσης θα αποδειχτεί δυστυχώς ακόμη πιο συγκλονιστική και ακραία βίαιη…
Δύο μήνες μετά από το πρώτο περιστατικό με τους πυροβολισμούς στα χωράφια και την σύλληψη του Σπύρου Βομβολάκη, μία γυναίκα από την οικογένεια Σαρτζετάκη, η Ελένη Σαρτζεντάκη προσπάθησε να κάψει ζωντανή παραμονές Χριστουγέννων μία από τις αδερφές των Βομβολάκιδων! Ένα από τα περιστατικά της υπόθεσης που πραγματικά εντυπωσιάζει καθώς η ενεργή ανάμειξη γυναικών σε βεντέτα είναι ιδιαίτερα σπάνια.
Στην συνέχεια, ενώ είχαν περάσει τρία χρόνια και ο Σπύρος Βομβολάκης ήταν ακόμα δραπέτης-καταζητούμενος σε ολόκληρη την χώρα, οι περισσότεροι θεωρούσαν πως η βεντέτα έχει ήδη «κλείσει» και οι φόβοι ορισμένων δεν είχαν ιδιαίτερη βάση. Όμως, ξαφνιάζοντας τους πάντες ο αδελφός του Βασίλης Βομβολάκης, 43 χρόνων τότε, λίγες ημέρες πριν τα Χριστούγεννα του 1982 εμφανίστηκε στην κεντρική πλατεία του χωριού οπλισμένος και αρχίζει να πυροβολεί στο «ψαχνό» και χωρίς καμία προειδοποίηση Σαρτζετάκηδες!
Πρώτα πυροβόλησε και τραυμάτισε θανάσιμα τον Ευστράτιο Σαρτζετάκη, πρόεδρο της κοινότητας. Έπειτα έστρεψε το όπλο του στον Γεώργιο Σαρτζετάκη που πήγε να βοηθήσει τον συγγενή του που έπεσε αιμόφυρτος στο έδαφος και στη συνέχεια πυροβόλησε τη γυναίκα του Ελένη που έτρεξε αμέσως προς τον τραυματισμένο άντρα της.
Στο σημείο αυτό ενδεικτικό του μίσους από την πλευρά του Βομβολάκη, είναι το γεγονός πως (με βάση το παραπεμπτικό βούλευμα) όταν η Ελένη Σαρτζετάκη βγήκε από το σπίτι της, την καταδίωξε και χωρίς κανένα δισταγμό την εκτέλεσε ψυχρά. Και σαν μην έφταναν οι παραπάνω φρικτές πράξεις, στο τέλος επέστρεψε κοντά στον Ευστράτιο Σαρτζετάκη και του έδωσε από απόσταση αναπνοής τη χαριστική βολή…
Μερικές στιγμές αργότερα, η γυναίκα του Ευστράτιου άκουσε τους πυροβολισμούς και με τα δύο παιδιά τους φτάνει στην πλατεία. Ο Βασίλης Βομβολάκης μόλις την είδε δεν έχασε χρόνο, σήκωσε το όπλο του ξανά και πυροβόλησε αμέσως προς το μέρος τους. Η μία και μοναδική σφαίρα που «έπεσε», καρφώθηκε στο στήθος του εννιάχρονου Γιώργου και τον τραυματίζει σοβαρά. Χρειάστηκαν μάλιστα αρκετές εβδομάδες νοσηλείας στο νοσοκομείο μέχρι ο μικρός να κερδίσει τελικά την «μάχη» με τον θάνατο.
Ορισμένες λεπτομέρειες από την εκτενή δικογραφία, φανερώνουν ακόμη πιο καθαρά το τυφλό μίσος του δράστη σε όλη την διάρκεια των συγκλονιστικών γεγονότων. Με βάση τις καταθέσεις, η σύζυγος του Ευστρατίου Σαρτζετάκη ανέφερε τα εξής:
” Μετά την απόδραση του Σπύρου, ο διευθυντής των φυλακών μας ενημέρωσε να προσέχουμε και το είπα στον άντρα μου αλλά αυτός μου είπε ότι δεν έπρεπε να ανησυχούμε. Βγήκε από το σπίτι και λίγο μετά άρχισαν οι πυροβολισμοί. Φοβήθηκα, το μυαλό μου πήγε στο Σπύρο , σκέφτηκα τον άντρα μου και φώναξα «Παναγία μου». Έτρεξα προς την πλατεία. Όλοι με κοίταζαν κρυμμένοι, Πήγαινα από το ένα καφενείο στο άλλο, αλλά κανείς δεν μου μιλούσε. Καθώς έτρεχα, είδα το Βασίλη που πυροβολούσε και φώναζε «φύγετε όλοι, θα σας σκοτώσω».
Είδα τη Δέσποινα και μου είπε, «κακομοίρα, γλάκα και εκιέ ‘ναι ο άντρας σου». Μούδιασα, και πηγαίνοντας είδα ένα μαύρο κουβάρι και το Βασίλη να τον χτυπά στο κεφάλι. «Σκύλε, γιατί σκοτώνεις τον άντρα μου» φώναζα. Το παιδί μου ο Γιώργος, έτρεχε πίσω μου και προς την άκρη του δρόμου και καθώς ο Βασίλης «έπαιζε» του άντρα μου φώναξε προς το παιδί «σκύλε, θα σε σκοτώσω και εσένα». Εγώ τότε, του είπα «άφες μου μπάρεμ’ το κοπέλι μου», και αυτός είπε «θα σου το αφήσω, αλλά μισερό» και πυροβόλησε… “
Σύμφωνα με το βούλευμα των δικαστών, ο Βασίλης Βομβολάκης, σταμάτησε να πυροβολεί «γιατί του τελείωσαν οι σφαίρες» ενώ δήλωσε πως έκανε τους φόνους μετά από παρότρυνση του αδελφού του, ο οποίος και συνελήφθη λίγες ημέρες αργότερα. Τελικά και τα δύο αδέρφια κάθισαν στο εδώλιο του ΜΟΔ Ηρακλείου, τον Ιανουάριο του 1984.
Κατά την διάρκεια της δίκης στο Ηράκλειο της Κρήτης, ο Βασίλης Βομβολάκης, ανέφερε επανειλημμένα πως σκότωσε τον Ευστράτιο Σαρτζετάκη γιατί δέχτηκε πρώτος πυροβολισμό από αυτόν και ακολούθως έδειξε στον εισαγγελέα μία σχετικά μικρή ουλή στο πόδι του. Ωστόσο, ο Γ. Ζορμπάς με βάση τις περισσότερες καταθέσεις μαρτύρων τον αντέκρουσε εύκολα, λέγοντας ότι αυτοπυροβολήθηκε για να βρει ελαφρυντικό για τις πράξεις του.
Από την άλλη πλευρά, ο αδερφός Σπύρος Βομβολάκης αρνήθηκε απολύτως την κατηγορία ηθικής αυτουργίας που τον βάρυνε, επικαλούμενος την απουσία του εκείνη την περίοδο από την ευρύτερη περιοχή του Βαφέ. Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε η φράση που αναφώνησε όταν άκουσε την τελική απόφαση του δικαστηρίου που τον καταδίκαζε σε τέσσερις φορές ισόβια για ηθική αυτουργία στους φόνους και τον τραυματισμό. «Αύριο το πρωί να βγάλετε απόφαση να με εκτελέσετε» !
Ακριβώς η ίδια ποινή επιβλήθηκε και στον αδερφό του Βασίλη, τον φυσικό αυτουργό των εγκλημάτων, ενώ τρία μέλη του δικαστηρίου πρότειναν μάλιστα να του επιβληθεί η εσχάτη ποινή του θανάτου… Ο Βασίλης Βομβολάκης λίγο πριν την αποφυλάκισή του πέθανε από καρκίνο στην φυλακή. Ο αδερφός του Σπύρος αφού εξέτισε ποινή δέκα χρόνων στις φυλακές Αλικαρνασσού Κρήτης, αποφυλακίστηκε υπό όρους για λόγους υγείας το 1994, εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Κερατσίνι του Πειραιά και σχεδόν έκοψε τις επαφές του με το νησί. Για δέκα ολόκληρα χρόνια ζούσε μόνος χωρίς να τον απειλήσει κανείς, παρά τις ανησυχίες για εκδίκηση από την πλευρά των Σαρτζετάκιδων που είχε εκφράσει σε πολλές περιπτώσεις ο εκλιπών αδερφός του Βασίλης.
Τελικά, οι φόβοι του αδερφού επιβεβαιώθηκαν το πρωί της Τετάρτης 3 Αυγούστου 2005. Στις 07:15 τα ξημερώματα ο Σπύρος Βομβολάκης «πέφτει» νεκρός στη συμβολή των οδών Παλαιολόγου και Κοντόπουλου στο Κερατσίνι. Ο δράστης, όπως αναφέρουν οι εκτιμήσεις της αστυνομίας, τον παρακολουθούσε από καιρό και έστησε με προσοχή την ενέδρα σε μικρή απόσταση από την κατοικία του θύματος. Αφού βγήκε από την πόρτα του σπιτιού και περπάτησε λίγα μέτρα, τον πυροβόλησε οκτώ φορές πισώπλατα, σχεδόν εξ επαφής, με το 45άρι πιστόλι του και έγραψε ίσως την τελευταία «σελίδα» σε αυτή την αιματηρή και πολύχρονη κρητική βεντέτα!
Η αστυνομία δεν κατάφερε να εντοπίσει αυτόπτες μάρτυρες του περιστατικού, οι οποίοι θα μπορούσαν να δώσουν κάποια περιγραφή του δράστη…
-
ΚΡΉΤΗ2 ημέρες πριν
Οι «κούπες» της Κρήτης και το τίμημα της ανευθυνότητας
-
ΕΛΛΑΔΑ2 ημέρες πριν
Οικογενειακή τραγωδία: Θρήνος για τον 20χρονο Άκη – Εγκεφαλικά νεκρή η 17χρονη αδερφή του
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ3 ημέρες πριν
Αμαλιάδα: To ηχητικό ντοκουμέντο με την Ειρήνη Μουρτζούκου που σόκαρε – «Κλείσ’ το θα το μετανιώσεις»
-
ΗΡΑΚΛΕΙΟ2 ημέρες πριν
Θρήνος για το θάνατο του Κρητικού δημοσιογράφου Νίκου Ψιλάκη