Το πρωί γιατρός και το βράδυ μοντέλο: Η Ελληνίδα που έχει όλο το… πακέτο! | ΦΩΤΟ

Ύψος 1.70, φωτογένεια και αέρινη κίνηση πάνω στη πασαρέλα. Επιμονή, ήθος και πάθος στα «Επείγοντα» των νοσοκομείων. Η Ελπίδα Διαμάντη, Σταρ Βορείου Ελλάδας το 2016 είναι σήμερα γενικός οικογενειακός γιατρός στο νοσοκομείο «Γ. Γεννηματά», ίσως και η πρώτη γυναίκα στην Ελλάδα που κατάφερε να συνδυάσει το μόντελινγκ με την ιατρική, καταφέρνοντας να διακριθεί και στα δυο με επιτυχία.

Σπούδασε με υποτροφία του υπουργείου Παιδείας στην Ιατρική Σχολή της Σόφιας, ενώ παράλληλα ξεκίνησε να ποζάρει για λογαριασμό διαδικτυακού καταστήματος επώνυμων ρούχων με έδρα τη Σοφία. Λόγω υποτροφίας δεν φοίτησε στο αγγλόφωνο τμήμα της Σχολής αλλά στην βουλγάρικη γλώσσα κάτι που ανέβασε απότομα τον συντελεστή δυσκολίας έως το τέλος του 1ου έτους.

Τα φοιτητικά της χρόνια τα θυμάται κυρίως πάνω από ένα βιβλίο, καθώς υπήρχε όρος στην υποτροφία να περνάει ολα τα μαθήματα σε κάθε έτος με βαθμό τουλάχιστον 4/6.

Με επιμονή και σκληρή δουλειά παίρνει το πτυχίο στην ώρα της, και από τη Σόφια κατεβαίνει στη Θεσσαλονίκη. Εκεί διορίζεται στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου, λαμβάνοντας παράλληλα μέρος σε σημαντικά συνέδρια, κυρίως υπέρτασης και καρδιολογικού χαρακτήρα.

Τα πρωινά στο νοσοκομείο πάνω από δύσκολα περιστατικά, και στα ελεύθερα απογεύματα της φωτογραφίσεις για λογαριασμό του Zizel, μιας από τις καλύτερες μπουτίκ ρούχων της Θεσσαλονίκης. Εκεί την εντοπίζουν οι σκάουτερ των καλλιστείων Βορείου Ελλάδας και της προτείνουν να δηλώσει συμμετοχή στον διαγωνισμό του 2016 για την ανάδειξη της ομορφότερης βορειοελλαδίτισας.

Παίρνει μέρος και ανακηρύσσεται παμψηφεί Star Βορείου Ελλάδος. Ακολουθούν αφιερώματα σε εφημερίδες, sites και ο δρόμος για να ακολουθήσει την καριέρα μοντέλου φαίνεται να ανοίγει. Απώτερος της στόχος ωστόσο δεν είναι το μόντελινγκ, είναι η ιατρική.

Όμως οι λιγότερες ευκαιρίες σε ότι αφορά τα διδακτορικά και μεταπτυχιακά, μέχρι τα περιστατικά που αντιμετωπίζει στο νοσοκομείο, την οδηγούν στην απόφαση να αφήσει την Θεσσαλονίκη και να κατέβει στην Αθήνα για να κυνηγήσει το όνειρο της.

Διορίζεται στο «Γ.Ν.Α Γεννηματάς». Μήνες μετά, σε έναν προσωπικό της απολογισμό για τους κόπους και τις προσπάθειες που έχει καταβάλει, θα αναγνωρίσει στον εαυτό της ότι πήρε την σωστή απόφαση. Πλέον ζει το δικό της όνειρο, καταφέρνοντας να σώζει τις ζωές των άλλων.

«Βλέπω από πρώτο χέρι πως μπορεί ξαφνικά να κοπεί το νήμα της ζωής. Με έναν διαχωρισμό αορτής, με έναν πνευμοθώρακα άνευ τραυματισμού από το ιστορικό που μυρίζεται τυχαία σε μια προεγχειρητική ακτινογραφία θώρακος. Πράγματα που συνέβησαν σε ασθενείς μου, που εν τέλει κατάφεραν να ζήσουν, επειδή εμείς τους βοηθήσαμε να το καταφέρουν. Αυτό είναι το θαύμα που ζω» θα πει η ίδια στο protothema.gr.