Γιώργος Ζερβάκης: «Δέχτηκα πόλεμο, αλλά αυτοί που με έβριζαν στο τέλος έπαιζαν παλαμάκια» | ΒΙΝΤΕΟ

Ο Γιώργος Ζερβάκης, ο αγαπημένος κρητικός καλλιτέχνης, ο οποίος μεσουράνησε τη δεκαετία του 1990 και του 2000, παραχώρησε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στην εκπομπή της ΚΡΗΤΗ TV, «Καλό Μεσημέρι» στη στήλη των «Προσωπογραφιών».

Ένας από τους πιο πολυσυζητημένους καλλιτέχνες της Κρήτης, που γνώρισε μια πρωτόγνωρη αγάπη από το κοινό, ο Γιώργος Ζερβάκης μίλησε για τη ζωή του στην Αθήνα, για την οικογένεια που τα τελευταία χρόνια μονοπωλεί το ενδιαφέρον του, ενώ δεν παρέλειψε να αναφέρει όλες εκείνες τις κριτικές που δέχτηκε, όταν οι μουσικοί του πειραματισμοί τάραξαν τα λιμνάζοντα νερά της κρητικής μουσικής παράδοσης.

«Δέχτηκα μεγάλο πόλεμο» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γιώργος Ζερβάκης, τονίζοντας παράλληλα ότι το μεγαλύτερο ποσοστό του κόσμου τον υποστήριξε στις μουσικές του επιλογές.

«Επαληθεύτηκα διότι πάρα πολλοί από εκείνους που με έβριζαν πίσω από την πλάτη μου , γύριζαν μπροστά μου και μου έπαιζαν παλαμάκια. Όταν γύριζα την πλάτη μου , με ξαναέβριζαν. Μετά από μια εβδομάδα σε γλέντι με χειροκροτούσαν ξανά. Είχα μεγάλο πρόβλημα με αυτές τις συμπεριφορές, αλλά ευτυχώς οι περισσότεροι , αυτό το ‘’νέο’’ που έφερα τότε στην μουσική τους άρεσε. Επιβεβαιώνομαι πλέον , αφού στοιχεία της μουσικής μου που χαρακτηρίστηκαν τότε ακραία, σήμερα θεωρούνται βασικά σε ένα κρητικό μουσικό σχήμα».

Η αλήθεια που κατέθετε στα τραγούδια του αλλά και η ζωντάνια της μουσικής του, συγκέντρωναν πλήθος κόσμου κάτω από το πάλκο του και οι οποίοι αποτέλεσαν και αποτελούν στο σήμερα πιστοί ακόλουθοι του. Ήταν ο καλλιτέχνης που με βάσει τους αριθμούς και μόνο, που γνώρισε μια πρωτόγνωρη αγάπη που τον εδραίωσε ως τον πιο δημοφιλή κρητικό καλλιτέχνη σε ολόκληρη την Ελλάδα, κάτι που λειτούργησες και ως κινητήριος δύναμη για τον ίδιο.

«Στις αρχές, όντας στα 20-21 μου χρόνια δεν μπορούσα να το διαχειριστώ αυτό που συνέβαινε. Και σκεφτόμουν , βλέποντας χιλιάδες ανθρώπους να έρχονται στα γλέντια, άραγε γιατί συμβαίνει όλο αυτό. Το αξίζω; Έβλεπα όμως ότι αυτή η αποδοχή όλο και μεγάλωνε , μεγάλωνε μέρα με τη μέρα. Πήγαινα σε μέρη που δεν είχα τραγουδήσει ποτέ  και γέμιζαν οι χώροι, οι πλατείες τα κέντρα διασκέδασης. Έλεγα φούσκα είναι και θα σκάσει , όπως βέβαια το έλεγαν πολλοί αλλά κακοπροαίρετα. Αυτό όλο τελικά κράτησε 25 χρόνια!».

Ο Γιώργος Ζερβάκης αναφέρθηκε ωστόσο και στα αίτια που οι επικριτές του τότε, επιχείρησαν να μηδενίσουν την καλλιτεχνική του πορεία, επενδύοντας σε επιχειρήματα όπως την εισαγωγή νέων οργάνων στο μουσικό του σχήμα. Όμως ο ίδιος πήρε το δικό του προσωπικό ρίσκο , που όπως είπε του…’’βγήκε’’ και χρόνια μετά επαληθεύτηκε σχετικά με την μετεξέλιξη των κρητικών μουσικών σχημάτων στο νησί.

«Αυτό που κάναμε τότε με τους συνεργάτες μου , προσθέσαμε ένα όργανο παραπάνω , το οποίο ήταν πάρα πολύ κατακριτέο ιδίως για τους παραδοσιακούς της εποχής. Ενέταξα τα ντράμς για να δώσω ρυθμό. Δυστυχώς για κάποιους η συνήθεια της μιας λύρας και των δύο λαούτων δεν μπορούσε να ξεπεραστεί. Είχαμε μεγάλο πόλεμο τότε. Ευτυχώς όμως οι περισσότεροι αυτό το νέο το αγκάλιασαν. Ήταν και η αιτία που για πρώτη φορά μπόρεσαν να παίξουν κρητικά σε χώρους διασκέδασης τύπου κλάμπ . Ότι συνέβαινε δηλαδή και με τα νησιώτικα. Γιατί και τα κρητικά να μην έχουν αυτό τον όγκο που δίνει μια γεμάτη ορχήστρα; Αυτή ήταν η λογική μου!».

«Είχα την τύχη να έχω δάσκαλο τον αείμνηστο Κώστα Μουντάκη …»

Από την κατάθεση ψυχής του Γιώργου Ζερβάκη , δεν έλειψαν και οι αναδρομές στο παρελθόν , εκεί όπου θύμησες και νοσταλγία ‘’ντύνουν’’ τις πρώτες κοντυλιές σε ηλικία 7-8 ετών. Τότε που οι πρώτες μουσικές ‘’αρμηνειές’’ μεταδόθηκαν από τον κορυφαίο Κώστα Μουντάκη.
‘’Με πήρε ο πατέρας μου και με πήγε στο Ωδείο ‘’Απόλλων’’.  Στις τρεις καμάρες, πίσω ακριβώς από το μουσείο Ηρακλείου. Για ενάμιση χρόνο είχα την τύχη να έχω δάσκαλο τον αείμνηστο Κώστα Μουντάκη.

Μου έμαθε πως να παίζω, να κουρδίζω, τις νότες. Όμως όλο αυτό διήρκησε περίπου ενάμιση χρόνο ΄, έως ότου με αναλαμβάνει τελικά ο πατέρας μου. Τότε έπαιζε λύρα με το στόμα, μπουκόλυρα που λέμε . Και ακόμα παίζει παρεμπιπτόντως. Ήταν η αιτία αυτός ο τρόπος απόδοσης της μουσικής για να εξοικειωθώ στα πιο δύσκολα και πολύπλοκα μουσικά γυρίσματα.

«Η καριέρα μου ουσιαστικά ξεκίνησε από τα Χανιά»

‘’Ξεκίνησα δειλά δειλά από Ηράκλειο στο κέντρο ‘’Μυρτιά’’. Εκεί έγραψα μια ζωντανή ηχογράφηση η οποία αγαπήθηκε από τον κόσμο. Όμως καριέρα έκανα στα Χανιά. Μετά από δύο χρόνια με ανακάλυψαν στο Ηράκλειο, όπου ξεκίνησα με εκείνες τις ατελείωτες βραδιές στο κέντρο ‘’Αναδρομές’’ στη Λ. Κνωσού. Γινόταν το αδιαχώρητο τις καθημερινές!

 Ο Βαγγέλης Τσαφαντάκης και η απόλυτη χημεία με τον Γιώργο Κατσουλιέρη

Δεν παρέλειψε βεβαίως να αναφερθεί σε πρόσωπα και συνεργασίες  που συνόδευσαν τις μεγάλες επιτυχίες του και που από κοινού έζησαν το σπουδαίο ταξίδι εκείνης της εποχής.

«Είχα συνεργαστεί με τον μεγάλο καλλιτέχνη και τραγουδιστή Βαγγέλη Τσαφαντάκη για έναν χρόνο ,από τον οποίο πήρα πάρα πολλά πράγματα. Και έπειτα ήρθε ο Γιώργος Κατσουλιέρης με τον οποίο ξεκινήσαμε να κάνουμε σχέδια , έχοντας ίδιες απόψεις επι της μουσικής. Κάναμε δισκογραφία. Οι διαφωνίες και οι συμφωνίες μας επέτρεψεν όμως την επιτυχία. Και όλο το ταξίδι το ζήσαμε μαζί ‘».

Σήμερα, ο Γιώργος Ζερβάκης διατηρεί ακόμα αυτόν τον ξεχωριστό μουσικό οίστρο και παρά το γεγονός ότι δεν βρίσκεται στο προσκήνιο, συνεχίζει να κατέχει μια θέση στις καρδιές του κόσμου.

Δείτε την συνέντευξη: