Η αλήθεια για τους Τούρκους κομάντος που έκαναν απόβαση στην Ίμια

Σταν ανήμερα των Χριστουγέννων του 1995 το τουρκικό φορτηγό πλοίο «Φιγκέν Ακάτ» προσάραξε σε αβαθή ύδατα κοντά στην Ανατολική Ίμια και εξέπεμψε σήμα κινδύνου, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πως περίπου έναν μήνα αργότερα η κρίση που λίγο έλειψε να πυροδοτήσει έναν πόλεμο ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία θα κορυφωνόταν με τρόπο τραγικό.

Μια ημέρα σαν σήμερα, στις 31 Ιανουαρίου 1996, την ώρα που η χώρα κρατούσε την ανάσα της ένα ελικόπτερο του Πολεμικού Ναυτικού πραγματοποιούσε την τελευταία του πτήση πάνω από τις βραχονησίδες.

Κάτω από άγνωστες, ακόμα και σήμερα, συνθήκες, κατάπεσε και παρέσυρε στο θάνατο τρεις Έλληνες αξιωματικούς. Τον υποπλοίαρχο Χριστόδουλο Καραθανάση, τον υποπλοίαρχο Παναγιώτη Βλαχάκο και τον αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψό.

Το χρονικό της κρίσης των Ιμίων

Στις 25 Δεκεμβρίου 1995, το τουρκικό φορτηγό πλοίο «Φιγκέν Ακάτ» προσαράζει σε αβαθή ύδατα κοντά στην Ανατολική Ίμια και εκπέμπει σήμα κινδύνου. Ο πλοίαρχός του αρνείται βοήθεια από το Λιμενικό, υποστηρίζοντας ότι βρισκόταν σε τουρκική περιοχή και ότι οι μόνες αρμόδιες είναι οι αρχές της χώρας του.

Την επόμενη ημέρα το Λιμεναρχείο Καλύμνου ενημερώνει το Υπουργείο Εξωτερικών και αυτό με τη σειρά του το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ότι αν δεν παρέμβει ρυμουλκό, το τουρκικό πλοίο θα κινδυνεύσει.

Στις 27 Δεκεμβρίου το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ενημερώνει την ελληνική πρεσβεία ότι, ανεξαρτήτως του ποιος θα αναλάμβανε τη διάσωση του πλοίου, υπήρχε θέμα γενικότερα. Την επομένη, δύο ελληνικά ρυμουλκά αποκολλούν το τουρκικό φορτηγό και το οδηγούν στο λιμάνι Κιουλούκ της Τουρκίας.

Το πρωί της ίδιας μέρας ένα τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος συντρίβεται στα ελληνικά χωρικά ύδατα, στην περιοχή της Λέσβου, ύστερα από εμπλοκή με ελληνικά μαχητικά. Με ελληνική βοήθεια, ο Τούρκος πιλότος διασώζεται.

Το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών εκμεταλλεύεται την κατάσταση και επιδίδει ρηματική διακοίνωση στο αντίστοιχο ελληνικό, στην οποία αναφέρεται ότι οι βραχονησίδες Ίμια είναι καταχωρισμένες στο κτηματολόγιο Μουγκλά του νομού Μπουντρούμ (Αλικαρνασσού) και ανήκουν στην Τουρκία.

Το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών απαντά με καθυστέρηση, στις 9 Ιανουαρίου, απορρίπτοντας τη διακοίνωση.

Στις 26 Ιανουαρίου ξεσπά η κρίση της σημαίας. Ο δήμαρχος Καλύμνου πηγαίνει στα Ίμια και υψώνει την ελληνική σημαία. Την επόμενη ημέρα Τούρκοι δημοσιογράφοι πηγαίνουν και αφού κατεβάσουν την ελληνική σημαία, υψώνουν την τουρκική.

Στις 28 Ιανουαρίου περιπολικό του Πολεμικού Ναυτικού «Αντωνίου» κατεβάζει την τουρκική σημαία και υψώνει την ελληνική. Το βράδυ Έλληνες βατραχάνθρωποι αποβιβάζονται στη Μεγάλη Ίμια, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τα παραπλέοντα εκεί τουρκικά πολεμικά.

Η ατμόσφαιρα, πλέον, μυρίζει μπαρούτι και οι δύο χώρες βρίσκονται στα πρόθυρα του πολέμου. Η θαλάσσια περιοχή γύρω από τις βραχονησίδες έχει γεμίσει πολεμικά πλοία και των δυο χωρών και οι στρατιώτες που επιβαίνουν σε αυτά βρίσκονται με το χέρι στη σκανδάλη.

Οι προσπάθειες για διπλωματική διευθέτηση του ζητήματος πέφτουν στο κενό. Τα μεσάνυχτα της 31ης Ιανουαρίου ξεκινάει έκτακτη σύσκεψη στο γραφείο του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Κάτι λιγότερο από δυο ώρες αργότερα στο ΓΕΕΘΑ καταφθάνουν πληροφορίες ότι Τούρκοι κομάντος αποβιβάζονται στη Μικρή Ίμια.

Περίπου στις 04:30 ελικόπτερο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού απονηώνεται, κάτω από άσχημες καιρικές συνθήκες, από τη φρεγάτα «Ναυαρίνο» για να επιβεβαιώσει την πληροφορία. Είκοσι λεπτά αργότερα το πλήρωμα αναφέρει ότι εντόπισε περίπου 10 Τούρκους κομάντος με τη σημαία τους.

Δίνεται εντολή να επιστρέψει στη βάση του κι ενώ πετά μεταξύ των βραχονησίδων Πίτα και Καλόλιμνος αναφέρει βλάβη και χάνεται από τα ραντάρ.

Αργότερα θα ανασυρθούν νεκροί ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός.

Σχετικά με τις αιτίες πτώσης του ελικοπτέρου έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις. Η επίσημη άποψη του ελληνικού κράτους ήταν ότι το σκάφος κατέπεσε λόγω κακοκαιρίας και απώλειας προσανατολισμού του πιλότου.

Ακόμα και σήμερα, ωστόσο, υπάρχουν πολλοί που ισχυρίζονται ότι οι Τούρκοι ήταν αυτοί που κατέρριψαν το ελικόπτερο και ότι το γεγονός αποκρύφτηκε με την παρέμβαση ξένων δυνάμεων προκειμένου να μην οδηγηθούν οι δυο χώρες σε πόλεμο.

Στις 6 το πρωί οι Αμερικανοί αναγκάζουν Ελλάδα και Τουρκία να αποδεχθούν το δόγμα «No ships, no troops, no table-flags» (όχι πλοία, όχι στρατιώτες, όχι σημαίες) προκειμένου να εκτονωθεί η κατάσταση. Μέχρι το μεσημέρι τα πλοία, οι στρατιώτες και οι σημαίες είχαν αποσυρθεί από τα Ίμια.

Η αλήθεια για τους Τούρκους κομάντος που έκαναν την απόβαση

Είναι δεδομένο πως τη νύχτα της κρίσης των Ιμίων συνέβησαν δυο πράγματα: Το πρώτο και σημαντικότερο είναι πως τρεις νέοι άνθρωποι, τρεις αξιωματικοί των Ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων έχασαν τη ζωή τους. Το δεύτερο είναι πως το γόητρο του Ελληνικού Στρατού δέχθηκε ισχυρό πλήγμα.

Όλο αυτό έπρεπε κάπως να αντισταθμιστεί. Και τότε ανακαλύφθηκε η «εξολόθρευση της ομάδας των Τούρκων κομάντος που έκαναν την απόβαση στα Ίμια».

Ο μύθος θέλει τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες να έχουν προχωρήσει σε μια επιχείρηση δολιοφθοράς (από αυτές που βλέπουμε σε χολιγουντιανές ταινίες δράσης) στη διάρκεια της οποίας, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, είχε εξολοθρευτεί ολόκληρη η 12μελής «ομάδα Καρντάκ».

Όποιος, μάλιστα, προσπαθούσε να αρθρώσει αντίθετη άποψη ερχόταν αντιμέτωπος με ειρωνικά σχόλια και με το… πονηρό κλείσιμο του ματιού που σήμαινε «μα λογικό να το αμφισβητούν, ήταν μυστική επιχείρηση δολιοφθοράς». Παραμένει άγνωστο αν κάποιοι ένιωθαν καλύτερα με την αναπαραγωγή της συγκεκριμένης ιστορίας.

Για να τα λέμε όλα, όμως, πρέπει να αναφέρουμε πως ανάλογες ιστορίες ακούστηκαν και στην άλλη πλευρά του Αιγαίου. Βέβαια, εκεί ο σκοπός ήταν διαφορετικός. Δεν ήταν η ανύψωση του ηθικού αλλά να πάρουν άνθρωποι άσχετοι με την όλη επιχείρηση ένα… κομμάτι δόξας.

Και κάπως έτσι το ένα ψέμα έφερε το άλλο και η αλήθεια χάθηκε μέσα σε υπερβολές και θεωρίες συνωμοσίας. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Στις 15 Φεβρουαρίου 1996, περίπου δυο εβδομάδες μετά την κρίση στα Ίμια ένα ελικόπτερο S-70A Black Hawk του τουρκικού στρατού συντρίβεται μέσα στον ναύσταθμο «Ακσάζ», στη Σμύρνη.

Το ελικόπτερο απογειώθηκε, διένυσε μερικά μέτρα, έχασε απότομα ύψος και στη συνέχεια συνετρίβη στη θάλασσα, παρασύροντας στον θάνατο πέντε κομάντος της SAT.

Νεκροί ήταν οι: Bülent Usta, Toprak Karıştır, İhsan Çakmak, Ahmet Selçuk και Aykut Tetik. Όλοι τους, σύμφωνα με το μύθο ήταν μέλη της «Ομάδας Καρντάκ», της ομάδας των βατραχανθρώπων δηλαδή που έκανε την απόβαση στα Ίμια.

Οι θεωρίες συνωμοσίας ξεκινούν όταν κάποια ΜΜΕ της γειτονικής χώρας στη λίστα των νεκρών δεν έχουν τον Toprak Karıştır αλλά τον Ahmet Toprakkarıştıran. «Για να λένε ψέματα, κάτι έχουν να κρύψουν».

Οι ίδιες θεωρίες συνωμοσίας θεριεύουν όταν δυο μήνες μετά (και μέσα σε διάστημα τριών ημερών) θα σημειωθούν δυο τροχαία δυστυχήματα στα οποία χάνουν τη ζωή τους δυο ακόμα παρασημοφορημένα μέλη της «Ομάδας Καρντάκ».

Το 2003 ο Zeki Sen, ένα ακόμα μέλος της «Ομάδας Καρντάκ» δολοφονήθηκε κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης.

Μέσα στα επόμενα χρόνια ο μύθος της δολιοφθοράς θα λάβει αδιανόητες διαστάσεις. Κάπως έτσι θα φτάσουμε το 2012 όταν για πρώτη φορά οι Τούρκοι έδωσαν στη δημοσιότητα τη λίστα με τα ονόματα των κομάντος που συμμετείχαν στην «Ομάδα Καρντάκ». Κανένα από αυτά τα ονόματα δεν ταίριαζε με όλα αυτά που είχαν ακουστεί όλα αυτά τα χρόνια.

Την αποκάλυψη είχε κάνει ο πλωτάρχης İz Metin ο οποίος ήταν ο επικεφαλής της επιχείρησης «Yunuz-1» (που σημαίνει «Δελφίνι 1») που είχε στηθεί για τα Ίμια και ο οποίος είχε πει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Hurriyet πως μέλη της ομάδας ήταν οι: Ali Turksen, Ercan Kirectepe, Hakan Caliskan, Sadettin Dogan (σκοτώθηκε το 2014), Salih Corekcioglu, Cavit Ozmen, Abdullah Arslan, Levin Keten, Lutfu Tokusoglu, Ibrahim Balcin, Hasan Arap και Tanel Erena.

Το 2016 ο επικεφαλής της «Ομάδας Καρντάκ» έσπασε τη σιωπή του και έβαλε τέλος στα σενάρια.

Και φτάνουμε στο 2019 όταν ένας από τους Τούρκους κομάντος που είχαν ανέβει στην Ίμια, ο Χακάν Γιουρκάν, είχε αποκαλύψει τη δική του φοβερή ιστορία και είχε πει πως αφενός ο ίδιος ήταν στην απόβαση στα Ίμια και αφετέρου ήταν και στην πτώση του S-70A Black Hawk και είχε γλιτώσει από θαύμα.

Στην ίδια εκδήλωση του τουρκικού στρατού είχαν μιλήσει και οι Σενέρ Κιρ, Κεμάλ Κεσέν, Αλί Τουρκσέν, Χακάν Τσαλισκάν και Σαλίχ Τσορκετσίογλου. Και αυτοί δήλωσαν μέλη της «Ομάδας Καρντάκ». Κάποιοι από αυτούς, ωστόσο δεν ήταν στην «Ομάδα Καρντάκ».

Τότε ήταν που ξεκίνησε ένας δεύτερος γύρος θεωριών συνωμοσίας καθώς υπήρξαν πολλοί που ανέφεραν πως οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις ήθελαν τους κομάντος νεκρούς γιατί «ήξεραν πολλά» για τη μοιραία νύχτα στα Ίμια και έπρεπε να «σωπάσουν».

Στις 7 Ιανουαρίου 2013 σκοτώθηκε από έκρηξη που έγινε στο διαμέρισμά του (από διαρροή υγραερίου ήταν η επίσημη εκδοχή) ο απόστρατος αξιωματικός Ergin Erkman. Κάποιοι στην Τουρκία έγραψαν πως αυτό ήταν το τελευταίο μέλος της «Ομάδας Καρντάκ» που σκοτώθηκε. Ούτε αυτό όμως είναι αλήθεια.

Οι δημοσιογράφοι που το έγραψαν αυτό στηρίχθηκαν σε μια αναφορά του πατέρα του νεκρού ο οποίος τόνισε πως ο γιος του ήταν στα Ίμια. Εννοούσε, όμως, πως ο γιος του ήταν στην επιχείρηση που στήθηκε εκείνη τη νύχτα. Ουδέποτε ο άνθρωπος είπε πως ο γιος του ήταν στην «Ομάδα Καρντάκ».

Ποια είναι τελικά η αλήθεια; Εξαιρετικά πιο απλή απ’ όσο θέλουν οι φανατικοί των δυο πλευρών. Κανείς δεν σκοτώθηκε σε καμία επιχείρηση δολιοφθοράς. Κάποιοι έφυγαν από τον τουρκικό στρατό, κάποιοι υπηρετούσαν μέχρι και πριν από μερικά χρόνια και κάποιοι άλλοι βρέθηκαν στο στόχαστρο του τουρκικού κράτους σε υποθέσεις όπως η «Βαριοπούλα» ή το «Εργκένεκον»!

Ένας από τους επικεφαλής των βατραχανθρώπων της «Ομάδας Καρντάκ», μάλιστα, ο Ali Turksen, συνελήφθη ως διοικητής των ειδικών δυνάμεων SAT τον Φεβρουάριο του 2010 και αποδόμησε κάθε θεωρία συνωμοσίας, είτε από τη μια πλευρά, είτε από την άλλη.

Κατά την απολογία του στο δικαστήριο αποκάλυψε στοιχεία της επιχείρησης «Yunuz-1», προσκόμισε μάλιστα απόδειξη αγοράς βενζίνης και τροφίμων με έξοδα δικά του και του έτερου αξιωματικού, Ercan Kirectepe, ο οποίος ήταν παρών στη δίκη.

Το ποσό που πλήρωσαν τότε οι δύο αξιωματικοί ήταν 16.730.000 τουρκικές λίρες, δηλαδή περίπου 24.000 δρχ. με την ισοτιμία της εποχής.

«Πληρώσαμε από την τσέπη μας τη βενζίνη για το φουσκωτό που μας έβγαλε στο Καρντάκ (Ίμια). Το βράδυ εκείνο αγοράσαμε βενζίνη με την πιστωτική κάρτα του Ercan Kireçtepe. Η απόδειξη από εκείνη τη συναλλαγή είναι εδώ.

Εκείνο το βράδυ, στη 01:40, αποβιβαστήκαμε στη βραχονησίδα. Ο τότε αρχηγός του ΠΝ, ναύαρχος Guven Erkaya, μου τηλεφώνησε και μου είπε: ”Παιδί μου, ακόμη δεν είστε έτοιμοι;” Φυσικά, τον πίεζε η Τανσού Τσιλέρ (σσ: η πρωθυπουργός της Τουρκίας την περίοδο της κρίσης).

Εμείς αγοράσαμε βενζίνη και έτσι ξεκινήσαμε με το φουσκωτό. Τώρα όμως, δυο από τα άτομα που αποβιβαστήκαμε τις πρωινές ώρες της 31ης Ιανουαρίου 1996 στη βραχονησίδα Καρντάκ και υψώσαμε την τουρκική σημαία, υποστέλλοντας την ελληνική, δικαζόμαστε σ’ αυτήν την αίθουσα», ήταν τα λόγια του Turksen ενώπιον του ανακριτή.

Πηγή: reader.gr