Κρυστάλλινα νερά κι ένα μισοβυθισμένο «κουφάρι»: Πλέον, κανείς δεν μπορεί να πάει στην πιο εντυπωσιακή παραλία της Ελλάδας…

Λευκή άμμος, πεντακάθαρα νερά, εντυπωσιακοί απότομοι βράχοι και το μισοβυθισμένο στην άμμο κουφάρι ενός πλοίου συνθέτουν το φανταστικό σκηνικό της παραλίας «Το Ναυάγιο» στη Ζάκυνθο. Μία παραλία από τις διασημότερες και ομορφότερες του κόσμου, η οποία είναι προσβάσιμη μόνο από τη θάλασσα-ή, τέλος πάντων, ήταν πριν την εισήγηση του καθηγητή Ευθύμη Λέκκα.

Εν (πολλή) συντομία, υπό το φόβο των κατολισθήσεων η διάσημη παραλία – ου μην και η διασημότερη ολόκληρης της χώρας- θα παραμείνει κλειστή έως και τα τέλη Οκτωβρίου, με στόχο να προστατευτούν οι πολίτες από πιθανούς κινδύνους.

Αυτό προβλέπεται στο ΦΕΚ που δημοσιεύτηκε με την κοινή απόφαση των υπουργών Προστασίας του Πολίτη, Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Τουρισμού και Κλιματικής Κρίσης. Βάσει αυτής της απόφασης, απαγορεύεται η πρόσβαση στον όρμο του Ναυαγίου Ζακύνθου, τόσο από θαλάσσης όσο και από στεριάς μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου.

Μάλιστα, οι παραβάτες θα τιμωρούνται με αυστηρό πρόστιμο, κάτι που ξεκαθαρίζουν με κάθε τρόπο και σε κάθε τόνο οι Αρχές.

Ποια είναι όμως η ιστορία του διαβόητου Ναυαγίου;

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: το πλοίο «Παναγιώτης», που ανήκε στον κεφαλλονίτη Χαράλαμπο Κομποθέκρα – Κοτσορό, και είχε πλήρωμα, επίσης, από την Κεφαλονιά, μετέφερε λαθραία τσιγάρα, που παραλάμβανε από λιμάνια της Γιουγκοσλαβίας και της Αλβανίας, τα οποία κατέληγαν στην Ιταλία μέσω μικρών πλοιαρίων υπό την επίβλεψη δύο Ιταλών λαθρεμπόρων.

Το φθινόπωρο του 1980, έπλεε στ’ ανοιχτά της Ζακύνθου, όταν ο Καπετάνιος και το πλήρωμα αποφάσισαν να  συλλάβουν τους δύο λαθρέμπορους κλειδώνοντάς τους σε μία καμπίνα με σκοπό να πουλήσουν για λογαριασμό τους τα παράνομα τσιγάρα. Αφού οδήγησαν το πλοίο στο σημείο που είναι σήμερα ναυαγημένο, άρχισαν να οργανώνουν το σχέδιο μεταπώλησης του παράνομου εμπορεύματος.

Όμως, λόγω των κακών καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν και, ενώ το πλοίο ήταν προσαραγμένο στα αβαθή του όρμου, επιχείρησαν να ελαφρύνουν το βάρος του ξεφορτώνοντας κούτες από τσιγάρα στην αμμουδιά, χωρίς επιτυχία.

Το καράβι δεν μπορούσε να αποκολληθεί. Παράλληλα μεγάλο μέρος της λείας είχε παρασυρθεί από τα κύματα ξεβράζοντάς την στις γύρω περιοχές, χωρίς να την αλλοιώσει, αφού ήταν κατάλληλα συσκευασμένη στο ενδεχόμενο να καταλήξει στη θάλασσα. Οι κάτοικοι των περιοχών άρχισαν να μαζεύουν και να τα αποθηκεύουν όπου μπορούσαν τα τσιγάρα που επέπλεαν, ενώ το γεγονός δεν άργησε να μαθευτεί και στις Αρχές.

Το πλήρωμα του πλοίου που, μετά την αποτυχία του εγχειρήματος, το είχε εγκαταλείψει, αφού είχε απελευθερώσει τους δύο λαθρέμπορους, συνελήφθη. Ακόμη και σήμερα, στη μνήμη των ντόπιων υπάρχει η θέα με τις χιλιάδες κούτες τσιγάρων να επιπλέουν στο νερό και ανάμεσά τους οι ναυτικοί να προσπαθούν κολυμπώντας να ξεφύγουν από την ακτοφυλακή. Ύστερα από έρευνες βρέθηκε και κατασχέθηκε μέρος των παράνομων τσιγάρων, ενώ, σύμφωνα με τον θρύλο της εποχής, οι Ζακυνθινοί αγόρασαν νόμιμα τσιγάρα μετά από χρόνια! Στη δίκη που ακολούθησε καταδικάστηκαν όλοι με τους Ιταλούς να απελαύνονται.

Το πλοίο παρέμεινε εκεί με φυσικό επακόλουθο τη λεηλασία του, ενώ σιγά σιγά άρχισε να το τρώει η αλμύρα της θάλασσας.

Ταυτόχρονα άρχισαν να τραβιούνται και οι πρώτες φωτογραφίες από τους επισκέπτες των απόκρημνων πλαγιών του Αγίου Γεωργίου στα Γκρεμνά. Τρία χρόνια μετά, το 1983, έγινε και η αλλαγή του ονόματος της άσημης τότε παραλίας του Αγίου Γεωργίου, στο ξακουστό, πλέον, «Ναυάγιο», με τα καταγάλανα νερά που δεν λείπει από κανέναν ταξιδιωτικό οδηγό.

Τι κρίμα, αλήθεια, που φέτος το καλοκαίρι ουδείς (απ’ ό,τι φαίνεται) δε θα μπορέσει να την επισκεφτεί…

 

Πηγή: menshouse