Γιατί οι Κρητικοί χοροί ξεσηκώνουν κάθε κύτταρο του κορμιού μας;

 “Κρήτη λεβεντογέννα μου πάντα με πιάνει ζάλη, όντε τα παλληκάρια σου χορεύουν πεντοζάλι!”

Και να ‘ταν μονάχα το πεντοζάλι…

Οι κρητικοί χοροί, οι ευρέως διαδεδομένοι από άκρου εις άκρον σε όλη την Ελλάδα και σε κάθε μέρος του κόσμου όπου έχει πατήσει το πόδι του Κρητικός, αποτελούν μια μυσταγωγία που βαστά τις ρίζες της στα αρχαία χρόνια και συγκεκριμένα στις μινωικές τελετές.

Σε γλέντια, χαρές και πανηγύρια, χορεύονται από μικρούς και μεγάλους, άντρες και γυναίκες, Κρητικούς και μη, ενώ ακόμη και όταν λαμβάνουν χώρα σε μέρη εκτός Κρήτης, προκαλούν το θαυμασμό, αναγκάζοντας παράλληλα γνώστες και μη να μπουν στον κύκλο και να αφεθούν στο ρυθμό που ορίζει η λύρα, το λαγούτο και το νταουλάκι. Και, βεβαίως-βεβαίως, η ρακή που ρέει άφθονη!

Σύμφωνα με μια άγραφη παράδοση, οι κρητικοί χοροί κατατάσσονται σε επιμέρους κατηγορίες βάσει του νομού προέλευσής τους. Έτσι, ο συρτός θεωρείται χορός της Δ. Κρήτης (Ν.Χανίων), η σούστα της Κεντρικής και Δυτικής (Ν. Ρεθύμνου, Ν Ηρακλείου), ο μαλεβιζιώτης της Κεντρικής (Ν.Ηρακλείου) και το πεντοζάλι της Ανατολικής Κρήτης (Ν. Λασιθίου).

Στο πανέμορφο βίντεο που ακολουθεί, μπορείτε να δείτε την εξίσου όμορφη Βαγγελιώ και την παρέα της να μας δείχνουν πως σείεται η γης στο πεντοζάλι και πώς ομορφαίνει η πλάση στη σούστα τη… Ρεθεμνιώτισσα!